วารสารศึกษิตาลัย

แนวคิดการเผยแผ่พระพุทธศาสนาเพื่อสังคมในธัมมจักกัปปวัตตนสูตร

เจษฎา มูลยาพอ — 2024-04-28

บทคัดย่อ

บทความวิชาการนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความหมาย สาระสำคัญของธรรมจักกัปปวัตตนสูตร และวิเคราะห์การเผยแผ่พระพุทธศาสนาเพื่อสังคมในธัมมจักกัปปวัตตนสูตร ที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงแก่ปัญจวัคคีย์ สาระสำคัญของพระสูตรนี้ ประกอบด้วยความเมามัวการหมกมุ่นในกามคุณอันน่าใคร่ น่าพึงพอใจ ที่ปิดบังใจให้เป็นทุกข์ และการทำตนให้ลำบากอันเป็นเหตุแห่งความกระวนกระวายกระสับกระส่าย อึดอัด ขัดเคือง ทั้งกายและใจ เพราะที่สุดโต่งทั้งสอง เป็นความต้องการปรารถนา เป็นความเชื่อที่พยายามแสวงหาลาภยศสรรเสริญและความสุขเพื่อครอบครองให้มากที่สุดตามความปรารถนา และอีกอย่าง การทรมานตนเองเพื่อต้องการความปรารถนาด้วยการทุ่มเท แม้กระทั้งชีวิตเพื่อให้พ้นจากทุกข์ และพุทธองค์ทรงแสดงความจริงสูงสุด ได้ทางออกคือทางสายกลาง ได้แก่ ปัญญา ศีล และสมาธิตามลำดับ ซึ่งเป็นกระบวนการปฏิบัติเพื่อความดับทุกข์ และทรงแสดงสัมมาปฏิบัติอันเป็นการปฏิบัติที่ถูกต้อง ที่เรียกกันว่า อริยมรรคมีองค์แปด ที่พระพุทธองค์ทรงเรียกว่า ทางออกจากทุกข์ที่ถูกต้อง ทางสายนี้เป็นอิสระจากเชิงบวกหรือเชิงลบ เรียกว่าทางสายกลาง คือการไม่ติดทั้งบวกและลบ ทางที่พระพุทธเจ้าตรัสรู้นี้ จึงเป็นทางสายใหม่ที่ถูกต้อง มีความปลอดภัย เป็นทางนำไปสู่ความสิ้นความอยาก ได้อิสระ ท่านโกณทัญญะหนึ่งในปัญจวัคคีย์ ได้ฟังพระธรรมเทศนาธัมมจักกัปปวัตตนสูตร โดยท่านได้รู้แล้ว มีดวงตาเห็นธรรม และพระพุทธเจ้าทรงบวชด้วยวิธีเอหิภิกขุ พระพุทธเจ้าทรงแสดงธรรมเพื่อประโยชน์สุขแก่มนุษยชาติเป็นอันมาก ถือว่าเป็นการเผยแผ่พระพุทธศาสนาเพื่อสังคมชาวโลกอย่างแท้จริง

แนวทางการเสริมสร้างความจงรักภักดีต่อองค์กรของครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาหนองคาย

จักรพันธ์ บุญญะรัง — 2024-04-28

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาสภาพที่เป็นจริง สภาพที่พึงประสงค์ และความต้องการจำเป็นของความจงรักภักดีต่อองค์กรของครู 2) เพื่อศึกษาแนวทางการเสริมสร้างความจงรักภักดีต่อองค์กรของครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาหนองคาย การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงพรรณนา กลุ่มตัวอย่าง คือ ครูจำนวน 266 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ เป็นแบบสอบถาม และแบบสัมภาษณ์

ผลการวิจัยพบว่า สภาพที่เป็นจริงของความจงรักภักดีต่อองค์กรของครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาหนองคาย โดยรวมอยู่ในระดับปานกลาง และสภาพที่พึงประสงค์โดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด จากผลการวิเคราะห์ข้อมูลพบว่า สภาพที่เป็นจริงมีค่าเฉลี่ยต่ำกว่าสภาพที่พึงประสงค์เป็นรายด้านทุกด้าน โดยความต้องการจำเป็นในการเสริมสร้างความจงรักภักดีต่อองค์กรของครู เรียงลำดับองค์ประกอบที่มีความต้องการจำเป็นมากที่สุด ลำดับที่ 1 ได้แก่ ด้านพฤติกรรมที่แสดงออกต่อองค์กร (PNI_Modified= 0.517) ลำดับที่ 2 ได้แก่ ด้านการเป็นส่วนหนึ่งขององค์กร (PNI_Modified= 0.512) ลำดับที่ 3 ได้แก่ ด้านการรับรู้เป้าหมายและค่านิยมขององค์กร (PNI_Modified= 0.489) และลำดับที่ 4 ได้แก่ ด้านความรู้สึกผูกพันต่อองค์กร (PNI_Modified= 0.432) ผลการศึกษาแนวทางการเสริมสร้างความจงรักภักดีต่อองค์กรของครูที่สำคัญ ดังนี้ 1) การมอบหมายงานพิเศษให้เหมาะกับบุคคล มีพี่เลี้ยงกำกับในการปฏิบัติงาน ผู้บริหารให้คำปรึกษา มีการเสริมสร้างขวัญและกำลังใจ 2) ผู้บังคับบัญชาเป็นแบบอย่างที่ดี ยึดถือประโยชน์ของส่วนรวม 3) กำหนดเป้าหมายและวิสัยทัศน์ขององค์กร มีการสะท้อนผล และ 4) คณะครูและผู้บริหารมีส่วนร่วมในการดำเนินงาน มีคำสั่งแต่งตั้งการทำงาน พิจารณาความดีความชอบอย่างเท่าเทียม

แนวทางการส่งเสริมการจัดการเรียนรู้เชิงรุกของครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาบึงกาฬ

ระวิวรรณ คำทะริ — 2024-04-28

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพที่เป็นจริง สภาพที่พึงประสงค์และความต้องการจำเป็นของการจัดการเรียนรู้เชิงรุกของครู 2) ศึกษาแนวทางการส่งเสริมการจัดการเรียนรู้เชิงรุกของครู การวิจัยในครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงพรรณนา กลุ่มตัวอย่างคือ ผู้บริหารสถานศึกษาและครู จำนวน 278 คน กำหนดกลุ่มตัวอย่างด้วยตารางเครซีและมอร์แกน ใช้การสุ่มแบบแบ่งชั้นตามขนาดของโรงเรียน ระยะที่ 1 เป็นการเก็บข้อมูลเชิงปริมาณโดยใช้แบบสอบถาม มีค่าความเชื่อมั่นของแบบสอบถามเท่ากับ 0.990 วิเคราะห์ข้อมูลด้วยค่าสถิติ และจัดเรียงลำดับความต้องการจำเป็น ระยะที่ 2 การเก็บข้อมูลเชิงคุณภาพ โดยแบบสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้าง กลุ่มเป้าหมายจำนวน 5 คน ได้มาจากการเลือกแบบเจาะจง เพื่อหาแนวทางการส่งเสริมการจัดการเรียนรู้เชิงรุกของครู

ผลการศึกษาพบว่า สภาพที่เป็นจริงอยู่ในระดับมาก ด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด คือ ด้านการวัดและประเมินผลการเรียนรู้เพื่อพัฒนาผู้เรียน สภาพที่พึงประสงค์อยู่ในระดับมากที่สุด ด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด คือ ด้านการออกแบบการเรียนรู้เชิงรุก ค่าความต้องการจำเป็น พบว่า ด้านที่มีความต้องการจำเป็นสูงที่สุด คือ ด้านการใช้และพัฒนาสื่อ นวัตกรรม เทคโนโลยีเพื่อการเรียนรู้ แนวทางการส่งเสริมการจัดการเรียนรู้เชิงรุกของครู คือ 1) ส่งเสริมการทำวิจัยในชั้นเรียน การจัดอบรม และสนับสนุนการจัดชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพ 2) สนับสนุนการเรียนการสอนวิชาการศึกษาค้นคว้าอิสระ พัฒนาเจตคติของครูให้เปิดใจรับฟังความคิดเห็นของผู้เรียน 3) สนับสนุนงบประมาณ อุปกรณ์ สถานที่ ติดตั้งอินเตอร์เน็ต 4) ส่งเสริมให้ครูใช้วิธีการ เครื่องมือที่หลากหลาย ส่งเสริมให้ครูทำวงจรบริหารคุณภาพ

การพัฒนาชุดกิจกรรมส่งเสริมทักษะการอ่านภาษาไทยโดยการจัดการเรียนรู้แบบใช้สมองเป็นฐานสำหรับนักเรียน ชั้นประถมศึกษาปีที่ 3

มาเต็ม พิศศรี — 2024-04-28

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อหาประสิทธิภาพของชุดกิจกรรมส่งเสริมทักษะการอ่านภาษาไทยสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 ตามเกณฑ์ประสิทธิภาพ 80/80 2) เพื่อเปรียบเทียบทักษะการอ่านระหว่างก่อนและหลังการใช้ชุดกิจกรรม 3) เพื่อศึกษาความพึงพอใจ การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงทดลอง กลุ่มตัวอย่าง คือ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนบ้านเนินตาล จังหวัดตราด 42 คน เครื่องมือที่ใช้ ได้แก่ 1) ชุดกิจกรรมส่งเสริมทักษะการอ่านภาษาไทยโดยการจัดการเรียนรู้แบบใช้สมองเป็นฐาน สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 ซึ่งมีองค์ประกอบสำคัญ 5 องค์ประกอบ ได้แก่ ชื่อกิจกรรม คำชี้แจง สื่อ การดำเนินกิจกรรม และการประเมินผล 2) แผนการจัดการเรียนรู้ด้วยการใช้การจัดการเรียนรู้แบบใช้สมองเป็นฐาน เรื่องการอ่านภาษาไทย จำนวน 10 แผน รวม 20 ชั่วโมง 3) แบบวัดทักษะการอ่านภาษาไทย ชนิดปรนัย 3 ตัวเลือก จำนวน 20 ข้อ 4) แบบประเมินความพึงพอใจแบบมาตราส่วนประเมินค่า 5 ระดับ จำนวน 16 ข้อ สถิติที่ใช้ ได้แก่ สถิติพื้นฐาน 1) ค่าเฉลี่ย 2) ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติที่ใช้ตรวจสอบคุณภาพเครื่องมือ 1) การคำนวณประสิทธิภาพของกระบวนการและผลลัพธ์ 2) ค่าความตรงเชิงเนื้อหา 3) ค่าความยากง่ายของแบบวัดทักษะรายข้อ 4) ค่าความเชื่อมั่น

ผลการวิจัยพบว่า 1) ชุดกิจกรรมส่งเสริมทักษะการอ่านภาษาไทยโดยการจัดการเรียนรู้แบบใช้สมองเป็นฐาน มีประสิทธิภาพเท่ากับ 84.09/85.96 ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์ที่กำหนดไว้ คือ 80/80 2) นักเรียนที่มีทักษะการอ่านภาษาไทยหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ .05 ซึ่งสอดคล้องกับสมมติฐาน 3) นักเรียนมีความพึงพอใจอยู่ในระดับมากที่สุด มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.98 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน เท่ากับ 0.15

ปัจจัยที่ส่งผลต่อความสุขของประชาชนในตำบลหนองฝ้าย อำเภอเลาขวัญ จังหวัดกาญจนบุรี

ภาวิณี เถื่อนกุล — 2024-04-28

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาระดับปัจจัยที่ส่งผลต่อความสุขของประชาชนในตำบลหนองฝ้าย 2) เพื่อศึกษาระดับความสุขของประชาชนในตำบลหนองฝ้าย 3) เพื่อศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อความสุขของประชาชนในตำบลหนองฝ้าย และ 4) เพื่อศึกษาข้อเสนอแนะเกี่ยวกับปัจจัยที่ส่งผลต่อความสุขของประชาชนในตำบลหนองฝ้าย อำเภอเลาขวัญ จังหวัดกาญจนบุรี การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ ประชากรและกลุ่มตัวอย่างได้แก่ ตัวแทนครัวเรือนของประชาชนในตำบลหนองฝ้าย ประชากร จำนวน 1,981 คน และกลุ่มตัวอย่าง จำนวน 333 คน โดยคำนวณได้จากสูตรของทาโร ยามาเน ใช้แบบสอบถามเก็บรวบรวมข้อมูล สถิติในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ การแจกแจงความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณเชิงเส้นตรง ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ .05

ผลการวิจัยพบว่า 1) ระดับปัจจัยที่ส่งผลต่อความสุขของประชาชนในตำบลหนองฝ้าย โดยรวม อยู่ในระดับมาก 2) ระดับความสุขของประชาชนในตำบลหนองฝ้าย โดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด 3) ปัจจัยที่ส่งผลต่อความสุขของประชาชนในตำบลหนองฝ้าย พบว่า มีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์พหุคูณเท่ากับ .783 (R = .783) ตัวแปรอิสระทั้งหมดสามารถอธิบายการผันแปรของตัวแปรตามได้เท่ากับร้อยละ 61.3 มีค่า R² = .613 และมีค่า F = 103.779 ซึ่งแสดงว่า ตัวแปรอิสระส่งผลต่อความสุขของประชาชนในตำบลหนองฝ้าย 4) ข้อเสนอแนะต่อปัจจัยที่ส่งผลต่อความสุขของประชาชนในตำบลหนองฝ้าย คือ ควรมีการส่งเสริมการปลูกผักปลอดสารพิษ พร้อมกับสนับสนุนการสร้างตลาดการซื้อขายอาหารที่ปลอดภัย ควรมีการจัดทีมสายตรวจ ออกตรวจตราในพื้นที่เวลาวิกาล

ปัญหาและความต้องการของประชาชนที่ส่งผลต่อถนนสาธารณะขององค์การบริหารส่วนตำบลหนองลู อำเภอสังขละบุรี จังหวัดกาญจนบุรี

จิระวัฒน์ ศรีบัวทอง — 2024-04-28

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ คือ 1) เพื่อศึกษาระดับปัญหาของประชาชนต่อถนนสาธารณะ 2) เพื่อศึกษาระดับความต้องการของประชาชนต่อถนนสาธารณะ 3) เพื่อศึกษาระดับถนนสาธารณะ 4) เพื่อศึกษาปัญหาและความต้องการของประชาชนที่ส่งผลต่อถนนสาธารณะ และ 5) เพื่อศึกษาข้อเสนอแนะในการแก้ไขปัญหาและความต้องการของประชาชน ต่อถนนสาธารณะขององค์การบริหารส่วนตำบลหนองลู อำเภอสังขละบุรี จังหวัดกาญจนบุรี การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ ประชากรและกลุ่มตัวอย่างได้แก่ ตัวแทนครัวเรือนของประชาชนในตำบลหนองลู ประชากร จำนวน 6,357 คน และกลุ่มตัวอย่าง จำนวน 377 คน โดยคำนวณได้จากสูตรของทาโร ยามาเน ใช้แบบสอบถามเก็บรวบรวมข้อมูล สถิติในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ การแจกแจงความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณเชิงเส้นตรง โดยวิธี Enter ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ .05

ผลการวิจัยพบว่า 1) ระดับปัญหาของประชาชนต่อถนนสาธารณะ โดยรวมอยู่ในระดับมาก 2) ระดับความต้องการของประชาชนที่ส่งผลต่อถนนสาธารณะ โดยรวมอยู่ในระดับมาก 3) ระดับถนนสาธารณะ โดยรวมอยู่ในระดับมาก 4) มีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์พหุคูณเท่ากับ .888 (R = .888) ตัวแปรอิสระทั้งหมดสามารถอธิบายการผันแปรของตัวแปรตามได้เท่ากับร้อยละ 78.90 มีค่า R² = .789 และมีค่า F = 172.310 ซึ่งแสดงว่า ตัวแปรอิสระส่งผลต่อถนนสาธารณะ 5) ข้อเสนอแนะต่อแนวทางในการแก้ไขปัญหาและความต้องการของประชาชนต่อถนนสาธารณะ คือ ควรมีการสำรวจความต้องการเส้นทางจากประชาชนภายในตำบลก่อนการก่อสร้าง ควรมีการออกแบบการก่อสร้างถนนให้เหมาะสมกับการใช้งานในพื้นที่

ความสัมพันธ์ของปัญหากับแนวทางการแก้ไขปัญหาความเดือดร้อนของประชาชน เขตการเลือกตั้งเขต 6 จังหวัดนครปฐม

พรรุ่ง วงษ์น้อย — 2024-04-28

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ คือ 1) เพื่อศึกษาระดับปัญหาความเดือดร้อนของประชาชน 2) เพื่อศึกษาระดับแนวทางการแก้ไขปัญหาความเดือดร้อนของประชาชน 3) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ของปัญหากับแนวทางการแก้ไขปัญหาความเดือดร้อนของประชาชน และ 4) เพื่อศึกษาข้อเสนอแนะในการแก้ไขปัญหาความเดือดร้อนของประชาชน เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ ประชากรและกลุ่มตัวอย่างได้แก่ ประชาชนที่มีสิทธิ์เลือกตั้ง ในเขตการเลือกตั้งเขต 6 จังหวัดนครปฐม ประชากรจำนวน 121,137 คน และกลุ่มตัวอย่าง จำนวน 399 คน โดยคำนวณได้จากสูตรของทาโร ยามาเน ใช้วิธีสุ่มกลุ่มตัวอย่าง อย่างง่าย ด้วยการจับสลาก ใช้แบบสอบถามเก็บรวบรวมข้อมูล สถิติในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณเชิงเส้นตรง โดยวิธี Enter ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ .05

ผลการวิจัยพบว่า 1) ระดับปัญหาความเดือดร้อนของประชาชน โดยรวมอยู่ในระดับปานกลาง 2) ระดับแนวทางการแก้ไขปัญหาความเดือดร้อนของประชาชน โดยรวมอยู่ในระดับมาก 3) ความสัมพันธ์ระหว่างปัญหาและแนวทางการแก้ไขปัญหาความเดือดร้อนของประชาชน พบว่า โดยรวมมีความสัมพันธ์อยู่ในระดับสูง เท่ากับ .769 มีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์พหุคูณเท่ากับ .815 (R = .815) ตัวแปรอิสระทั้งหมดสามารถอธิบายการผันแปรของตัวแปรตามได้เท่ากับร้อยละ 66.5 มีค่า R² = .665 และมีค่า F = 155.685 ซึ่งแสดงว่าตัวแปรอิสระส่งผลต่อแนวทางการแก้ไขปัญหาความเดือดร้อนของประชาชน 4) ข้อเสนอแนะในการแก้ไขปัญหาความเดือดร้อนของประชาชน คือ ควรเพิ่มวงเงินบัตรสวัสดิการแห่งรัฐให้สอดคล้องกับสภาพเศรษฐกิจในปัจจุบัน ควรมีการลดค่าสาธารณูปโภค นักการเมืองควรมีการลงพื้นที่ให้เหมือนกับช่วงการหาเสียง

การพัฒนาแหล่งเรียนรู้ทางนิเวศวิทยาชุมชนลำน้ำห้วยหลวงในจังหวัดหนองคาย

อนันต์ คติยะจันทร์ — 2024-04-28

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1. เพื่อศึกษาและวิเคราะห์ระบบนิเวศวิทยาชุมชนลำน้ำห้วยหลวงในจังหวัดหนองคาย 2. เพื่อศึกษาการพัฒนาแหล่งเรียนรู้นิเวศวิทยาชุมชนลำน้ำห้วยหลวงในจังหวัดหนองคาย 3. เพื่อศึกษาการถ่ายทอดแหล่งเรียนรู้นิเวศวิทยาชุมชนลำน้ำห้วยหลวงในจังหวัดหนองคาย 4. เพื่อศึกษาการสร้างเครือข่ายแหล่งเรียนรู้นิเวศวิทยาชุมชนลำน้ำห้วยหลวงในจังหวัดหนองคาย การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ มีวิธีดำเนินการวิจัยโดยการวิเคราะห์ข้อมูลจากการสัมภาษณ์แบบเชิงลึก และเก็บข้อมูลภาคสนาม จากกลุ่มประชากร จำนวน 30 รูป/คน

ผลการวิจัย พบว่า 1) ระบบนิเวศวิทยาชุมในชุมชนที่อยู่ในอำเภอโพนพิสัย จังหวัดหนองคาย ทั้ง 4 ชุมชนนั้นมีการดำเนินชีวิตมาตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน ไม่ว่าจะเป็นการเกษตร การประมง การเลี้ยงสัตว์ ชุมชนจึงให้ความสำคัญต่อสิ่งแวดล้อม มีกิจกรรมประเพณีที่เกี่ยวกับลำน้ำ 2) การพัฒนาแหล่งชุมชนได้ร่วมกันดำเนินการผ่านวัฒนธรรมของชุมชนและความร่วมมือของหน่วยงานภาครัฐ ผู้ที่ถือครองที่ดินที่ติดกับลำน้ำ ต้องเรียนรู้ระบบนิเวศวิทยา และวัดเป็นสถานที่ประชาสัมพันธ์หลักของชุมชนทั้งภายนอกและภายใน 3) รูปแบบการถ่ายทอดความรู้ มีการแลกเปลี่ยนองค์ความรู้ ร่วมแสดงความคิดเห็น วางแผนในการจัดการแหล่งน้ำ มีการอนุรักษ์ลำน้ำห้วยหลวง ซึ่งเป็นการอนุรักษ์แหล่งต้นน้ำ กลางน้ำ และปลายน้ำ 4) ส่งเสริมเครือข่ายระดับบุคคล มีการสร้างลำรางสาธารณะในพื้นที่สาธารณะและพื้นที่ของประชาชน เพื่อใช้ในการผันน้ำจากลำน้ำห้วยหลวง มีการจัดกิจกรรมอนุรักษ์ลำน้ำแก่เยาวชนจากโรงเรียนต่าง ๆ เพื่อให้เห็นความสำคัญของลำน้ำห้วยหลวงในการดำเนินชีวิต

แนวทางการตลาดดิจิทัลเพื่อประชาสัมพันธ์สินค้าของชุมชนในพื้นที่ทะเลบัวแดง จังหวัดอุดรธานี

อาภาภรณ์ โพธิ์กระจ่าง — 2024-04-28

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาแนวทางการตลาดดิจิทัลเพื่อประชาสัมพันธ์สินค้าของชุมชน และเพิ่มช่องทางการจำหน่ายสินค้าของชุมชน 2) เสนอรูปแบบสื่อดิจิทัลเพื่อประชาสัมพันธ์สินค้าของชุมชน 3) ประเมินผลความพึงพอใจการใช้รูปแบบสื่อดิจิทัลเพื่อประชาสัมพันธ์สินค้าของชุมชน การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือแบบสอบถาม โดยใช้สถิติการวิจัยแบบการแจกแจงความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ประชากรกลุ่มเป้าหมายแบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม คือ กลุ่มนักท่องเที่ยวในพื้นที่ทะเลบัวแดง หรือผู้สนใจซื้อสินค้า และกลุ่มผู้ประกอบการสินค้าชุมชนในพื้นที่ทะเลบัวแดง จังหวัดอุดรธานี จำนวน 400 คน

ผลการศึกษาพบว่า 1) แนวทางการตลาดดิจิทัลเพื่อการประชาสัมพันธ์และเพิ่มช่องทางการจำหน่ายสินค้าของชุมชนได้รับความสนใจ โดยรวมในระดับมาก จำนวน 4 ประเภท ได้แก่ การตลาดเชิงเนื้อหา การครองหน้าแรก เครือข่ายสังคมออนไลน์ และเว็บไซต์ ส่วนจดหมายอิเล็กทรอนิกส์มีความสนใจ โดยรวมในระดับเฉย ๆ สำหรับการตลาดเชิงเนื้อหา ผู้ตอบแบบสอบถามมีความสนใจในระดับมาก ค่าเฉลี่ยสูงสุดที่ 3.99 2) รูปแบบสื่อดิจิทัลเพื่อประชาสัมพันธ์สินค้าของชุมชน คือ เว็บไซต์ โดยใช้การตลาดเชิงเนื้อหาเป็นกลยุทธ์การทำการตลาด สื่อการตลาดดิจิทัลนี้ช่วยให้ลูกค้าได้รับรู้ข้อมูลข่าวสารต่าง ๆ ช่วยกระตุ้นให้เกิดความต้องการซื้อสินค้า ช่วยให้ผลิตภัณฑ์ชุมชนเป็นที่รู้จัก และลูกค้าหันมาสนใจสินค้ามากขึ้น ขายสินค้าได้มากขึ้น ผู้ประกอบการสินค้ามีรายได้เพิ่มขึ้น 3) ความพึงพอใจการใช้รูปแบบสื่อดิจิทัลเพื่อประชาสัมพันธ์สินค้าของชุมชน โดยรวมอยู่ในระดับมากทุกด้าน ประกอบด้วยด้านเนื้อหาการนำเสนอ ด้านการออกแบบ ด้านประชาสัมพันธ์ และด้านช่องทางจัดจำหน่าย

ปัญหาทางกฎหมายที่เกี่ยวกับการพิจารณาอนุญาตให้ควบรวมกิจการในธุรกิจโทรคมนาคม

กรกฎ ผมงาม — 2024-04-28

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัญหาเกี่ยวกับกิจการโทรคมนาคม การควบรวมกิจการ หลักเกณฑ์ที่ใช้ในการพิจารณาอนุญาตให้ควบรวมกิจการโทรคมนาคม อำนาจหน้าที่ของหน่วยงานเกี่ยวกับการพิจารณาอนุญาตให้ควบรวมกิจการโทรคมนาคม ทั้งของประเทศไทยและของต่างประเทศ และวิเคราะห์ปัญหาทางกฎหมายที่ใช้ในการพิจารณาอนุญาตให้ควบรวมกิจการในธุรกิจโทรคมนาคมของประเทศไทย โดยเป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ศึกษาค้นคว้า รวบรวมข้อมูลจากเอกสาร ตำรา กฎหมาย หนังสือ และงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง

ผลการศึกษาพบว่า หลักเกณฑ์ที่ใช้ในการพิจารณาอนุญาตให้ควบรวมกิจการโทรคมนาคม ได้กำหนดในประกาศคณะกรรมการกิจการโทรคมนาคมแห่งชาติ เรื่อง มาตรการป้องกันมิให้มีการกระทำอันผูกขาดหรือก่อให้เกิดความไม่เป็นธรรมในการแข่งขันในกิจการโทรคมนาคม พ.ศ. 2549 เมื่อศึกษาเปรียบเทียบกับการที่คณะกรรมการกิจการกระจายเสียง กิจการโทรทัศน์ และกิจการโทรคมนาคมแห่งชาติ (กสทช.) พิจารณาอนุญาตให้ควบรวมกิจการโทรคมนาคมระหว่างบริษัท ทรู คอร์ปอเรชั่น จำกัด (มหาชน) และบริษัท โทเทิ่ล แอ็คเซ็ส คอมมูนิเคชั่น จำกัด (มหาชน) จะพบปัญหาในการตีความของคำว่าการถือครองธุรกิจในบริการประเภทเดียวกัน เนื่องจากการรวมธุรกิจระหว่างบริษัทดังกล่าว เป็นการรวมธุรกิจตามคำนิยามในข้อ 3(1) ของประกาศ กสทช. เรื่อง มาตรการกำกับดูแลการรวมธุรกิจในกิจการโทรคมนาคมแล้ว แต่ กสทช. มีมติเสียงข้างมากรับทราบรายงานการรวมธุรกิจเท่านั้น มติดังกล่าวจึงมิใช่การอนุญาตหรือไม่อนุญาต และเมื่อศึกษาอำนาจหน้าที่หน่วยงานที่เกี่ยวข้องในการพิจารณาอนุญาตให้ควบรวมกิจการโทรคมนาคมจะพบว่า กสทช. เป็นหน่วยงานเดียวที่มีอำนาจหน้าที่ในการพิจารณาอนุญาตให้ควบรวมกิจการโทรคมนาคม จึงควรที่จะมีระบบคานอำนาจระหว่างหน่วยงานในการพิจารณาอนุญาตให้ควบรวมกิจการโทรคมนาคม