การพัฒนาความสามารถในการอ่านภาษาอังกฤษเพื่อความเข้าใจโดยใช้ แบบฝึกตามแนวการจัดการเรียนรู้ของเมอร์ด็อค (MIA) สำหรับนักเรียน ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ (ฝ่ายมัธยมศึกษา)
คำสำคัญ:
การพัฒนาความสามารถในการอ่าน, ภาษาอังกฤษเพื่อความเข้าใจ, แบบฝึกการจัดการเรียนรู้ของเมอร์ด็อค (MIA)บทคัดย่อ
การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เสร้างแบบฝึกทักษะการอ่านภาษาอังกฤษเพื่อความเข้าใจตามแนวการจัดการเรียนรู้ของเมอร์ด็อค ให้มีประสิทธิภาพตามเกณฑ์ 80/80 2) เปรียบเทียบความสามารถในการอ่านภาษาอังกฤษเพื่อความเข้าใจของนักเรียนก่อนและหลังเรียนโดยใช้แบบฝึกทักษะการอ่านภาษาอังกฤษเพื่อความเข้าใจ และ 3) ศึกษาความพึงพอใจของนักเรียน ที่มีต่อแบบฝึกทักษะการอ่านภาษาอังกฤษเพื่อความเข้าใจ กลุ่มตัวอย่าง นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ (ฝ่ายมัธยมศึกษา) จำนวน 35 คน เครื่องมือที่ใช้ 1) แบบฝึกทักษะการอ่านภาษาอังกฤษเพื่อความเข้าใจ 2) แผนการจัดการเรียนรู้ 3) แบบทดสอบ และ 4) แบบสอบถามความพึงพอใจ
ผลการวิจัยพบว่า 1) ประสิทธิภาพของแบบฝึกทักษะการอ่านเพื่อความเข้าใจ มีประสิทธิภาพสูงกว่าเกณฑ์คือ 82.21/86.93 2) ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียน หลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระดับ 0.05 และ 3) นักเรียนมีความพึงพอใจต่อแบบฝึกทักษะการอ่านภาษาอังกฤษเพื่อความเข้าใจ อยู่ในระดับมาก
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรประเทศไทยจำกัด.
เกรียงไกร วงค์จันทร์เสือ. (2554). การพัฒนาความสามารถในการอ่านภาษาอังกฤษเพื่อความเข้าใจของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โดยวิธีสอนแบบบูรณาการของเมอร์ด็อค (MIA). การศึกษาค้นคว้าด้วยตัวเอง ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยนเรศวร.
ฐิตินันท์ ประทุมนันท์. (2549). การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการอ่านภาษาอังกฤษและความคงทนในการ จำของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนบรมราชินีนารถราชวิทยาลัยที่มีความสามารถทาง ภาษาอังกฤษแตกต่างกัน โดยวิธีการสอนอ่าน แบบ MIA. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยบูรพา.
นภัสนันท์ ไกรทอง. (2559). การพัฒนาความสามารถด้านการอ่านภาษาอังกฤษเพื่อความเข้าใจของ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนบ้านหัวดง. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, บัณฑิต วิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
พลรบ พรายรักษา. (2552). ประสิทธิภาพของชุดพัฒนาทักษะการอ่านภาษาอังกฤษ เพื่อความเขาใจที่มีต่อ ความสามารถในการอ่านภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปที่ 2 โรงเรียนปทุมวิไล จังหวัด ปทุมธานี. สารนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยสงลานครินทร์. (2563). รายงานผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาภาษาอังกฤษ.ปัตตานี: งานวิชาการ โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์(ฝายมัธยมศึกษา)
ศราวุฒิ เวียงอินทร์และคณะ. (2560). การพัฒนาการอ่านภาษาอังกฤษเพื่อความเข้าใจด้วยเนื้อหาตาม บริบทท้องถิ่น โดยใช้การเรียนรู้แบบร่วมมือเทคนิคจิ๊กซอว์ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. เอกสารการประชุมวิชาการระดับบัณฑิตศึกษาครั้งที่ 2. มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
สถาบันทดสอบทางการศึกษาแห่งชาติ(องค์การมหาชน) . (2562). คู่มือการจัดสอบทางการศึกษา ระดับชาติขั้นพื้นฐาน (O-NET) และชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. กรุงเทพฯ: สถาบันทดสอบทางการศึกษาแห่งชาติ (องค์การมหาชน).
เอมอร มูลจันที. (2555). การพัฒนาแบบฝึกทักษะการอ่านจับใจความ กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย โดย ใช้เทคนิคการสอนแบบบูรณาการของเมอร์ด็อค สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1. วิทยานิพนธ์ ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต, บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัย ราชภัฏมหาสารคาม.
Barlett, Frederic G., & others. (1979). Remembering: A study in experimental and social Psychology. New York: Cambridge University Press, p. 15.a.
Murdoch. George S. (1986). A more Integrated Approach to the Teaching of Reading. English Teaching Forum. 34(11), 9-15.
Ness, M.V., (1997). Using Local Material to Teach Writing. English Teaching Forum 35(1), 49-50.
Post, Ron., & Ilyse Rathet. (1996). On their Own Terms: Using Student Native Culture as Content in the EFL Classroom. Engling Teaching Forum 34(3), 12-17
