An Analysis of Ability and Problem Levels in the Use of Classroom English of Non- English Major Teachers in Schools under Loei Primary Educational Service Area Office 2, Loei Province

Authors

  • Chantrapond Tummawan Master degree student, English Studies Program, Faculty of Humanities and Social Sciences, Loei Rajabhat University
  • Srijittra Navaruttanaporn Assistant Professor Dr., English Studies Program, Faculty of Humanities and Social Sciences, Loei Rajabhat University
  • Prakorb Phon-ngam Assistant Professor Dr., English Studies Program, Faculty of Humanities and Social Sciences, Loei Rajabhat University

Keywords:

ability and problem levels, Classroom English, Non-English major primary school teachers

Abstract

The purposes of this research were: to identify the ability and problem levels in the use of classroom English of Non-English major teachers in schools under the Loei Primary Educational Service Area Office 2, Phu Luang District, Loei Province.  Participants were 40 Non-English major teachers from 15 schools under the Loei Primary Educational Service Area Office 2, Phu Luang District, Loei Province. The research instruments included: 1) a personal information questionnaire, 2) the use of classroom English capability level measurement, 3) English problem level assessment and 4) English capability assessment in the use of classroom English of Non-English major teachers in schools under the Loei Primary Educational Service Area Office 2, Phu Luang District, Loei Province. The data was analyzed by Mean and Standard Deviation.

        The research results revealed that the overall ability level in the use of classroom English of the Non-English major teachers was at a moderate level (gif.latex?\bar{X} = 3.11, S.D. = 1.13). The highest level of ability was the use of classroom English at the stage of starting the lesson, which was at a high level ( gif.latex?\bar{X} = 3.58, S.D. =1.04), and the lowest level was the use of classroom English at the stage of giving simple instructions and commanding, which was at a moderate level  ( gif.latex?\bar{X} = 2.85, S.D. = 1.00). Concerning the problem level in the use of classroom English, overall it was found to be at a moderate level (gif.latex?\bar{X} = 2.95, S.D. = 0.85), with the highest level of problem being the use of classroom English during the lesson, which was at a moderate level ( gif.latex?\bar{X} = 3.50, S.D. = 0.75), and the lowest being the use of classroom English to praise and encourage, recorded to be at a low level ( gif.latex?\bar{X} = 2.30, S.D.= 0.80). By observing the teaching of those teachers who recorded a score lower than 60%, it was found that although they could probably speak English, they rarely chose to, and when they did their speech contained errors sometimes. This was possibly due to limitations in basic knowledge and experience in teaching English. In addition, the study also found that 47.50 % of Non-English major teachers suffered anxieties and lacked the necessary self-confidence for teaching English.

References

กัลยา วานิชย์บัญชา. (2551). การวิเคราะห์สถิติขั้นสูงด้วย SPSS for Windows. พิมพ์ครั้งที่ 6. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

กฤษณา ยอดมงคล. (2561). การพัฒนาทักษะทางภาษาอังกฤษสำหรับผู้สอนที่ไม่ได้สำเร็จการศึกษา สาขาภาษาอังกฤษ สังกัดสำนักคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานกรณีศึกษา โรงเรียนบ้านน้ำภู อำเภอเมือง จังหวัดเลย. เลย: มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย.

ชัชวาล เรืองประพันธ์. (2554). การวิเคราะข้อมูลด้วยโปรแกรม SPSS for Windows. ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

ชูชาติ หงษ์ขาว. (2542). การจัดกิจกรรมการเรียนการสอนวิชาภาษาอังกฤษของครูผู้สอนระดับชั้น

ประถมศึกษาปีที่ 5 สังกัด สำนักงานการประถมศึกษาจังหวัดหนองบัวลำภู. มหาสารคาม :

สาขาวิชาเทคโนโลยีทางการศึกษามหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

ดำรง ชลสุข. (2560). Multi-grade Teaching กับการแก้ปัญหาการศึกษาโรงเรียนขนาดเล็ก. ค้นเมื่อ 27 กุมภาพันธ์ 2563, จาก https://www.matichon.co.th/columnists/news.

ทิพาชา นวลหลง, ยงยุทธ์ อินทจักร์ และสุกัญญา รุจิเมธาภาส. (2555). สภาพและปัญหาการจัดการเรียนรู้

ภาษาอังกฤษ ระดับชั้นประถมศึกษา ปีที่ 4-6 เครือข่ายกลุ่มโรงเรียนดาราราชวิทย์ สำนักงาน

เขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุตรดิตถ์ เขต 1. วิทยานิพนธ์ปริญญา มหาบัณฑิต สาขา

หลักสูตรและการสอนภาษอังกฤษ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์.

ทิศนา แขมมณี. (2555). ศาสตร์การสอนองค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. พิมพ์

ครั้งที่ 16. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ธงพล พรหมสาขา ณ สกลนคร, ชิดชนก เชิงเชาว์ และเกษตรชัย และหีม. (2559). การพัฒนาการเรียนรู้ภาษาอังกฤษในสามจังหวัดชายแดนใต้. มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์. วารสารศึกษาศาสตร์, 28 (3):1.

นวพร ชลารักษ์. (2559). สภาพการเรียนการสอนวิชาภาษาอังกฤษของครูไทยระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ของโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาลำพูน เขต 1. วารสารวิขาการมหาวิทยาลัยฟาร์อีสเทิร์น, 10 (2):1.

ประคอง ยุคะลัง, กชกร นำนาผล และธนาภรณ์ พันธ์ทวี. (2558). รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะการพูด

ภาษาอังกฤษของ ครูผู้สอนที่มีวุฒไม่ตรงสาขา โรงเรียนประถมศึกษาในภาค

ตะวันออกเฉียงเหนือ.วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา

มหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด.

รชากานต์ เคนชมพู. (2556). ผลกระทบจากครูผู้สอนสอนไม่ตรงสาขาวิชาเอกต่อผลการทดสอบการศึกษา

ระดับชาติขั้นพื้นฐาน ระชั้นประถมศึกษาปีที่ 6: กรณีศึกษา โรงเรียนประถมศึกษาสังกัด

กระทรวงศึกษาธิการ จังหวัดชัยภูมิ. ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา

บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด.

วัชรา หมัดป้องตัว. (2545). การศึกษาปัญหาในการเรียนวิชาภาษาอังกฤษของนักเรียน โรงเรียนเกษมโปลี

เทคนิค. ปริญญามหาบัณฑิต สาขาการอุดมศึกษา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒประสานมิตร.

วรรณา นราเลิศสุขุมพงศ์. (2545). พฤติกรรมการสอนภาษาอังกฤษของครู สถาบันเทคโนโลยีราชมงคลเขต

กรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาปรัชญาการศึกษา

มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

สถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทย (ทีดีอาร์ไอ). (2558). เปิดผลวิจัยทีดีอาร์ไอ ชี้การศึกษาไทยตกต่ำ เด็ก

อ่อน 3 วิชาหลัก “อังกฤษ-เลข-วิทย์. ค้นเมื่อ 25 มกราคม 2563, จาก :

http://www.econ.tu.ac.th/.

สถาบันภาษาอังกฤษ. (2555). ความเป็นมา วิสัยทัศน์และเป้าประสงค์. กรุงเทพฯ : สำนักงานคณะกรรมการ

การศึกษาขั้นพื้นฐาน.

สำนักคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2556). นโยบายการปฏิรูปการเรียนการสอนภาษาอังกฤษ.

กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.

สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเลย เขต 2. (2561). การประชุมออกแบบการวิจัยเพื่อพัฒนาการ

เรียนการสอนภาษาอังกฤษ. เลย:กลุ่มนิเทศ และติดตาม สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา

ประถมศึกษาเลย เขต 2.

British Council. (2017). Teaching English Participant book. Bangkok: British Council

Buckby, M. (1981). Graded objectives and Test in British school . In Culhane,T. (ed.) Practice

and Problems in Language Testing. London: Schools council, distributed by the

centre for information on Language Teaching and research.

Clark, J.L.D. (1972). Foreign Language Testing : Theory & Practice. Philadelphia : Center for

Curriculum Development.

Classroom Language. (2018). English training course for LRU teachers. Faculties and

Humanity and Social Sciences. Loei : Loei Rajabhat University

Denis, G. (1977). Motivation : The responsibility of the teacher. English Language Journal, 19(1) : 7-39.

Ingersoll, R. (2003). Out-of-Field Teaching and the Limits of Teacher Policy. Academic Search

Complete, Ipswich, MA, 79(10):773

Larsen-Freeman, D. (2000). Technique and principles in language teaching. 2nded. New York:

Oxford University.

Valette, R.M. (1987) Objective Evaluation and Transparency. Blussls: Didier.

Wilkins, D. (1976). Notional Syllabuses: A Taxonomy and its Relevance to Foreign Language

Curriculum Development. London: Oxford University press.

Published

2021-04-30 — Updated on 2023-02-27

Versions

How to Cite

Tummawan, C., Navaruttanaporn, S., & Phon-ngam, P. (2023). An Analysis of Ability and Problem Levels in the Use of Classroom English of Non- English Major Teachers in Schools under Loei Primary Educational Service Area Office 2, Loei Province. Journal of Humanities and Social Sciences Loei Rajabhat University, 2(2), 57–70. Retrieved from https://so01.tci-thaijo.org/index.php/husolru/article/view/245738 (Original work published April 30, 2021)