วารสารบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม

การประพันธ์เพลงร่วมสมัยไทย: แนวคิด พัฒนาการ และกระบวนการสร้างสรรค์

ประเสริฐ ฉิมท้วม, จุฑามาศ หิรัญกูล, ธงชัย เหลืองทอง, ธนิน กรอธิพงศ์ — Fri, 27 Jun 2025 00:00:00 +0700

บทความวิชาการนี้ศึกษาการประพันธ์เพลงร่วมสมัยไทย โดยวิเคราะห์แนวคิด พัฒนาการ กระบวนการสร้างสรรค์ และกรณีศึกษาผลงานการประพันธ์เพลงร่วมสมัยไทยของนักประพันธ์ใน 4 ยุค ได้แก่ ยุคบุกเบิก ยุคพัฒนา ยุคสร้างสรรค์เชิงอัตลักษณ์ และยุคเทคโนโลยีสร้างสรรค์และท้องถิ่นร่วมสมัย จุดเน้นของบทความคือการศึกษาวิเคราะห์แนวการผสมผสานดนตรีไทยกับดนตรีตะวันตก การนำเทคโนโลยีมาใช้ในการสร้างเสียงใหม่ และการแสดงออกถึงอัตลักษณ์ไทยในบริบทสากลผ่านเพลงร่วมสมัยไทย ผลการศึกษาพบว่านักประพันธ์เพลงชาวไทยสามารถพัฒนาแนวทางเฉพาะที่เป็นเอกลักษณ์ โดยการบูรณาการรากวัฒนธรรมท้องถิ่นกับดนตรีตะวันตก และเทคโนโลยีตามสมัย เพื่อเกิดเป็นนวัตกรรมผลงานสร้างสรรค์ทางดนตรีอย่างกลมกลืน ก่อให้เกิดองค์ความรู้ใหม่ในด้านการออกแบบเสียง การจัดองค์ประกอบทางดนตรี และการประพันธ์เพลงเพื่อการสื่อสารทางสังคม วัฒนธรรม และจิตวิญญาณ รวมทั้งบทความนี้ได้สังเคราะห์กระบวนการสร้างสรรค์ทางดนตรีร่วมสมัยไทยที่สามารถนำไปประยุกต์ใช้ในงานวิจัยเชิงสร้างสรรค์และการเรียนการสอนดนตรีร่วมสมัยต่อไป

การประเมินความต้องการจำเป็นด้านบรรยากาศโรงเรียนของนักเรียนแผนการเรียนเตรียมวิทยาศาสตร์สุขภาพ วิศวกรรมศาสตร์ และหุ่นยนต์-ปัญญาประดิษฐ์

มนัสวี แก้วผลึก — Fri, 27 Jun 2025 00:00:00 +0700

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาสภาพปัจจุบันและความต้องการด้านบรรยากาศโรงเรียนของนักเรียนแผนการเรียนเตรียมวิทยาศาสตร์สุขภาพ วิศวกรรมศาสตร์ และหุ่นยนต์-ปัญญาประดิษฐ์ และ 2) เพื่อระบุและจัดลำดับความสำคัญของความต้องการจำเป็นด้านบรรยากาศโรงเรียนของนักเรียนแผนการเรียนเตรียมวิทยาศาสตร์สุขภาพ วิศวกรรมศาสตร์ และหุ่นยนต์-ปัญญาประดิษฐ์ กลุ่มเป้าหมายที่ใช้ในการวิจัย คือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4/3 จำนวน 18 คน ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2567 โรงเรียนมัธยมศึกษาแห่งหนึ่งในจังหวัดกรุงเทพมหานคร จำนวน 1 ห้องเรียน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถามประเมินความต้องการจำเป็นด้านบรรยากาศโรงเรียนของนักเรียนแผนการเรียนเตรียมวิทยาศาสตร์สุขภาพ วิศวกรรมศาสตร์ และหุ่นยนต์-ปัญญาประดิษฐ์ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และดัชนีความสำคัญของลำดับความต้องการจำเป็นแบบปรับปรุง

ผลการวิจัย พบว่า สภาพที่เป็นจริงด้านบรรยากาศโรงเรียน โดยภาพรวมอยู่ในระดับปานกลาง (M=3.45, S.D.= 0.56) ส่วนสภาพที่ควรจะเป็น โดยภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด (M=4.80, S.D.= 0.28) เมื่อพิจารณาและจัดลำดับความสำคัญของความต้องการจำเป็นด้วยดัชนี PNI_modifiedเพื่อแสดงถึงลำดับความสำคัญของสภาพปัญหาจากขนาดความแตกต่างระหว่างสภาพที่ควรจะเป็นกับสภาพที่คาดหวัง จากการสำรวจ พบว่า ความต้องการจำเป็นอันดับแรก คือ ด้านสภาพแวดล้อม (0.55) รองลงมา คือ ด้านความปลอดภัย (0.39) ด้านวิชาการ (0.35) และด้านประชาคมโรงเรียน (0.30)

แนวทางการพัฒนาความเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ของเครือข่ายส่งเสริมประสิทธิภาพการจัดการศึกษา ศูนย์การศึกษาพิเศษกลุ่มเครือข่ายที่ 12

เสาวลักษณ์ จัดวงษ์, กัลยมน อินทุสุต — Fri, 27 Jun 2025 00:00:00 +0700

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาความเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ และ (2) ศึกษาแนวทางการพัฒนาความเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ของเครือข่ายส่งเสริมประสิทธิภาพการจัดการศึกษา ศูนย์การศึกษาพิเศษ กลุ่มเครือข่ายที่ 12 เป็นการวิจัยแบบผสมผสานแบ่งออกเป็น 2 ระยะ ดังนี้ ระยะที่ 1 กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ครูผู้สอน จำนวน 168 คน โดยใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบชั้นภูมิ (Stratified random sampling) จำแนกตามจังหวัด เครื่องมือที่ใช้เก็บรวบรวมข้อมูลเป็นแบบสอบถามระดับความเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ มีค่าความเชื่อมั่น 0.977 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ยและค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ระยะที่ 2 ผู้ให้ข้อมูล คือ ผู้บริหารสถานศึกษาในเครือข่ายส่งเสริมประสิทธิภาพการจัดการศึกษา ศูนย์การศึกษาพิเศษ กลุ่มเครือข่ายที่ 12 จำนวน 8 คน เพื่อหาแนวทางการพัฒนาความเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ เครื่องมือที่ใช้เก็บรวบรวมข้อมูลเป็นแบบสัมภาษณ์แบบกึ่งโครงสร้าง วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา

ผลการวิจัยพบว่า (1) ความเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ของเครือข่ายส่งเสริมประสิทธิภาพการจัดการศึกษา ศูนย์การศึกษาพิเศษ กลุ่มเครือข่ายที่ 12 โดยภาพรวมและรายด้านอยู่ในระดับมาก โดยเรียงลำดับจากค่าเฉลี่ยมากไปหาน้อย ดังนี้ ด้านการเรียนรู้ร่วมกันเป็นทีม ด้านการมีวิสัยทัศน์ร่วมกัน ด้านการประยุกต์ใช้เทคโนโลยี ด้านการเป็นบุคคลที่รอบรู้ ด้านการมีแบบแผนความคิด และด้านการคิดอย่างเป็นระบบ (2) แนวทางการพัฒนาความเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ของเครือข่ายส่งเสริมประสิทธิภาพการจัดการศึกษา ศูนย์การศึกษาพิเศษ กลุ่มเครือข่ายที่ 12 มีดังนี้ ด้านการเรียนรู้ร่วมกันเป็นทีม 6 แนวทาง ด้านการมีวิสัยทัศน์ร่วมกัน 6 แนวทาง ด้านการประยุกต์ใช้เทคโนโลยี 6 แนวทาง ด้านการเป็นบุคคลที่รอบรู้ 6 แนวทาง ด้านการมีแบบแผนความคิด 6 แนวทางและด้านการคิดอย่างเป็นระบบ 6 แนวทาง

การศึกษาการดำเนินงานตามหลักธรรมาภิบาลของโรงเรียนพระปริยัติธรรมแผนกสามัญศึกษา จังหวัดเชียงราย

พระสิริศักดิ์ สิงห์แก้ว, วัชระ จตุพร — Fri, 27 Jun 2025 00:00:00 +0700

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ (1) เพื่อศึกษาการดำเนินงานตามหลักธรรมาภิบาลของโรงเรียนพระปริยัติ แผนกสามัญศึกษา จังหวัดเชียงราย 2) เพื่อเปรียบเทียบการดำเนินงานตามหลักธรรมาภิบาลของโรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษา จังหวัดเชียงราย จำแนกตามระดับการศึกษา และประสบการณ์การทำงาน กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ผู้บริหารสถานศึกษา และครูผู้สอนในโรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษา จังหวัดเชียงราย จำนวน 177 รูป/ คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถามแบบมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ มีค่าดัชนีความสอดคล้องทุกข้อเท่ากับ 1.00 และค่าความเชื่อมั่นทั้งฉบับเท่ากับ 0.938 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน ใช้สถิติหาค่าที (t-test) โดยวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว (One Way ANOVA) เมื่อพบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญจะเปรียบเทียบความแตกต่างรายคู่ด้วยวิธี LS.D. (Least Significant Difference)

ผลการวิจัยพบว่า (1) การดำเนินงานตามหลักธรรมาภิบาลของโรงเรียนพระปริยัติ แผนกสามัญศึกษา จังหวัดเชียงราย โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด 3 ลำดับ คือ หลักความคุ้มค่า หลักความโปร่งใส และหลักคุณธรรม (2) ผลการเปรียบเทียบการดำเนินงานตามหลักธรรมาภิบาลของโรงเรียนพระปริยัติ แผนกสามัญศึกษา จังหวัดเชียงราย จำแนกตามระดับการศึกษา ภาพรวม แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 และประสบการณ์การทำงาน พบว่า ภาพรวมไม่ความแตกต่างกัน

ความเข้าใจมโนมติไฟฟ้ากระแสและสมรรถนะการอธิบายเชิงวิทยาศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ที่เรียนรู้แบบบรรยายประกอบการสาธิตเชิงปฏิสัมพันธ์ เสริมด้วยแบบจำลองเสมือนจริง PhET

วชิรวิทย์ ศรีพงษ์ — Fri, 27 Jun 2025 00:00:00 +0700

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) เพื่อศึกษาและเปรียบเทียบความเข้าใจมโนมติไฟฟ้ากระแสก่อนเรียนและหลังเรียน (2) เพื่อศึกษาและเปรียบเทียบสมรรถนะการอธิบายเชิงวิทยาศาสตร์ของนักเรียนที่เรียนรู้แบบบรรยายประกอบการสาธิตเชิงปฏิสัมพันธ์เสริมด้วยแบบจำลองเสมือนจริง PhET กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ปีการศึกษา 2565 โรงเรียนขนาดใหญ่แห่งหนึ่ง สังกัดสำนักงานศึกษาธิการจังหวัดร้อยเอ็ด จำนวน 39 คน ใช้แบบแผนการวิจัยกลุ่มเดียว ทดสอบก่อนเรียนและหลังเรียน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย 1) แผนการจัดการเรียนรู้แบบบรรยายประกอบการสาธิตเชิงปฏิสัมพันธ์เสริมด้วยแบบจำลองเสมือนจริง PhET เรื่อง ไฟฟ้ากระแส จำนวน 5 แผน 2) แบบทดสอบวัดความเข้าใจมโนมติไฟฟ้ากระแส เป็นแบบ 2 ระดับ โดยระดับที่ 1 เป็นแบบปรนัย 4 ตัวเลือกและระดับที่ 2 เป็นการให้เหตุผลสนับสนุนในคำตอบที่เลือกตอบ 3) แบบทดสอบวัดสมรรถนะการอธิบายเชิงวิทยาศาสตร์ เป็น 3 รูปแบบ คือ 1) รูปแบบ 4 ตัวเลือก โดยให้เลือกคำตอบที่ถูกต้องเพียงหนึ่งตัวเลือก 2) รูปแบบซ้อน 3) รูปแบบเขียนคำตอบ นำข้อมูลที่รวบรวมได้มาวิเคราะห์ทางสถิติเพื่อหาค่าความถี่ ค่าเฉลี่ย เปอร์เซ็นต์ และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน เปรียบเทียบความเข้าใจมโนมติและสมรรถนะการอธิบายเชิงวิทยาศาสตร์ก่อนและหลังการจัดการเรียนรู้ โดยใช้การทดสอบ t-test for Dependent Samples และวิเคราะห์ความสอดคล้องของความเข้าใจมโนมติที่เกี่ยวข้องกับแนวคิดทางวิทยาศาสตร์โดยใช้การแจกแจงความถี่เป็นตารางไขว้กับการทดสอบ Chi-Square แบบ McNemar

ผลการวิจัยพบว่า (1) นักเรียนมีความเข้าใจมโนมติไฟฟ้ากระแสหลังเรียน ( = 27.49 คิดเป็นร้อยละ 83.29) สูงกว่าก่อนเรียน ( = 7.18 คิดเป็นร้อยละ 21.76) (2) นักเรียนมีการเปลี่ยนแปลงความเข้าใจมโนมติจากไม่สอดคล้องกับแนวคิดวิทยาศาสตร์เป็นสอดคล้องกับแนวคิดทางวิทยาศาสตร์มากกว่าจากสอดคล้องกับแนวคิดวิทยาศาสตร์เป็นไม่สอดคล้องกับแนวคิดทางวิทยาศาสตร์ (3) นักเรียนมีสมรรถนะการอธิบายเชิงวิทยาศาสตร์หลังเรียน ( = 17.13 คิดเป็นร้อยละ 85.65) สูงกว่าก่อนเรียน ( = 5.79 คิดเป็นร้อยละ 28.95)

ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการบริหารตามหลักธรรมาภิบาลของกรมที่ดิน กระทรวงมหาดไทย

เพชรพัฒน์ นิ่มเรือง, กิตติพงษ์ เกียรติวัชรชัย, กาญจนา บุญยัง — Fri, 27 Jun 2025 00:00:00 +0700

วัตถุประสงค์การวิจัยเพื่อ (1) ศึกษาระดับของการบริหารงานตามหลักธรรมาภิบาลของกรมที่ดิน กระทรวง มหาดไทย (2) ศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการบริหารงานตามหลักธรรมาภิบาลของกรมที่ดิน กระทรวงมหาดไทย (3) เสนอแนวทางการส่งเสริมการบริหารงานตามหลักธรรมาภิบาลของกรมที่ดิน กระทรวงมหาดไทย รูปแบบวิจัยผสมผสานวิธี กลุ่มตัวอย่างเชิงปริมาณ คือ ข้าราชการกรมที่ดิน จำนวน 389 คน ส่วนกลุ่มตัวอย่างเชิงคุณภาพ คือ ผู้บริหาร จำนวน 3 คน เครื่องมือวิจัยเชิงปริมาณใช้แบบสอบถามที่ค่าความเชื่อมั่นของแบบสอบถาม อยู่ระหว่าง 0.78-0.81 ส่วนเชิงคุณภาพใช้แบบสัมภาษณ์ ข้อมูลเชิงปริมาณวิเคราะห์ข้อมูล ด้วยค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์ถดถอยแบบพหุคูณ ส่วนข้อมูลเชิงคุณภาพใช้การวิเคราะห์เนื้อหา

ผลการวิจัยพบว่า (1) การบริหารงานของกรมที่ดิน ฯ ได้แก่ ประสิทธิภาพ ประสิทธิผล ตอบสนอง ภาระรับผิดชอบ โปร่งใส นิติธรรม เสมอภาค มุ่งฉันทามติ กระจายอำนาจ และคุณธรรม อยู่ในระดับดีมากที่สุด (2) ปัจจัยระบบราชการ 4.0 เปิดกว้างและเชื่อมโยง ยึดประชาชนเป็นศูนย์กลาง มีขีดสมรรถนะสูงและทันสมัย มีอิทธิพลต่อการบริหารงานตามหลักธรรมภิบาล ฯ นัยสำคัญสถิติ .05 (3) ปัจจัยองค์การของแม็คคินซี โครงสร้าง ทักษะ บุคลากร และคุณค่าที่มีร่วมกัน มีอิทธิพลต่อการบริหารงานตามหลักธรรมภิบาล ฯ นัยสำคัญสถิติ .05 และ (4) แนวทางการส่งเสริมของกรมที่ดิน กระทรวงมหาดไทย คือ 1) กรมที่ดินต้องมีการส่งเสริมการพัฒนาบุคลากรอย่างต่อเนื่อง 2) กรมที่ดินต้องมีการพัฒนาและปรับปรุงระบบเทคโนโลยีสารสนเทศ 3) กรมที่ดินต้องส่งเสริมความร่วมมือกับหน่วยงานภายนอก 4) กรมที่ดินต้องมีสร้างความยืดหยุ่นในการบริหารงาน

การพัฒนาเทคโนโลยีสารสนเทศที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารงานวิชาการ สังกัด สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากรุงเทพมหานคร

ภัทรลดา เกิดกำไร, นันทิยา น้อยจันทร์ — Fri, 27 Jun 2025 00:00:00 +0700

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ (1) เพื่อศึกษาการพัฒนาเทคโนโลยีสารสนเทศในการบริหารงานวิชาการ สังกัด สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากรุงเทพมหานคร (2) เพื่อศึกษาประสิทธิผลการบริหารงานวิชาการ สังกัด สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากรุงเทพมหานคร (3) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการพัฒนาเทคโนโลยีสารสนเทศกับประสิทธิผลการบริหารงานวิชาการ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากรุงเทพมหานคร 4) เพื่อศึกษาการพัฒนาเทคโนโลยีสารสนเทศที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารงานวิชาการ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากรุงเทพมหานคร กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ (1) ผู้บริหารสถานศึกษา (2) หัวหน้างานด้านเทคโนโลยีสารสนเทศ (3) ครูผู้รับผิดชอบงานด้านเทคโนโลยีสารสนเทศ (4) หัวหน้างานวิชาการ (5) ครูผู้รับผิดชอบงานด้านวิชาการ รวมทั้งสิ้น 324 คน ได้มาโดยวิธีการสุ่มแบบหลายขั้นตอน และการสุ่มอย่างง่าย เครื่องมือที่ใช้ ได้แก่ แบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าร้อยละ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน และการถดถอยพหุคูณแบบขั้นตอน

ผลการวิจัยพบว่า (1) การพัฒนาเทคโนโลยีสารสนเทศ สังกัด สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากรุงเทพมหานครโดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก (2) ประสิทธิผลการบริหารงานวิชาการ สังกัด สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากรุงเทพมหานคร โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก (3) ความสัมพันธ์ระหว่างการพัฒนาเทคโนโลยีสารสนเทศที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารงานวิชาการ สังกัด สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากรุงเทพมหานคร มีความสัมพันธ์กันเชิงบวก อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 (4) การพัฒนาเทคโนโลยีสารสนเทศที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารงานวิชาการ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากรุงเทพมหานคร พบว่า ตัวแปรที่สามารถพยากรณ์ประสิทธิผลการบริหารงานวิชาการ สังกัด สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากรุงเทพมหานคร มีทั้งหมด 3 ตัวแปร ที่สอดคล้องกับสมมุติฐานที่ตั้งไว้ ได้แก่ ด้านฐานข้อมูล/ข้อมูล (Data) ด้านบุคลากร (People Ware) และด้านอุปกรณ์/เครื่องมือ/ฮาร์ดแวร์ (Hardware)