ยุทธศาสตร์การดูแลรักษาโบราณสถานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัด เพชรบูรณ์ เพื่อรองรับการถ่ายโอนภารกิจจากกรมศิลปากร
คำสำคัญ:
ยุทธศาสตร์การดูแลรักษาโบราณสถาน, การถ่ายโอนภารกิจ, องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ คือ 1) เพื่อศึกษาสภาพทั่วไปในการดูแลรักษาโบราณสถานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดเพชรบูรณ์ 2) เพื่อวิเคราะห์สภาพแวดล้อมที่มีอิทธิพลต่อการดูแลรักษาโบราณสถานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดเพชรบูรณ์ และ 3) เพื่อเสนอยุทธศาสตร์การดูแลรักษาโบราณสถานสำหรับองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดเพชรบูรณ์
ขั้นตอนการวิจัย ประกอบด้วย 1) ศึกษาสภาพทั่วไปในการดูแลรักษาโบราณสถานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดเพชรบูรณ์ ดำเนินการเก็บรวบรวมข้อมูลโดยการสัมภาษณ์เชิงลึก (Depth interview) 2) วิเคราะห์สภาพแวดล้อมที่มีอิทธิพลต่อการดูแลรักษาโบราณสถาน เป็นการวิเคราะห์สภาพแวดล้อมภายนอก เพื่อระบุโอกาส (Opportunity) และอุปสรรค (Threat) และวิเคราะห์สภาพแวดล้อมภายในโดยใช้กรอบการวิเคราะห์ 7S ของ McKinsey 3) การจัดทำยุทธศาสตร์การดูแลรักษาโบราณสถาน 4) ตรวจสอบร่างยุทธศาสตร์การดูแลรักษาโบราณสถาน ดำเนินการโดยผู้เชี่ยวชาญและผู้ทรงคุณวุฒิจำนวน 10 คน ซึ่งคัดเลือกแบบเจาะจงโดย และ 5) ยืนยันยุทธศาสตร์การดูแลรักษาโบราณสถาน โดยผู้ที่นำยุทธศาสตร์ไปใช้โดยตรง คือ ผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดเพชรบูรณ์ที่มีโบราณสถานตั้งอยู่ในพื้นที่ เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล คือ แบบประเมินยุทธศาสตร์การดูแลรักษาโบราณสถาน
ผลการวิจัย พบว่า
1. องค์กรปกครองท้องถิ่นมีบทบาทในการดำเนินการทำความสะอาดโดยรอบพื้นที่โบราณสถาน ซึ่งเป็นการดำเนินงานในลักษณะงานประจำ ไม่ได้เป็นการดำเนินงานด้านการดูแลรักษาโบราณสถาน การดูแลรักษาโบราณสถานที่เป็นวัด เจดีย์และโบสถ์ จะมีคณะกรรมการวัดบริหารจัดการทั้งในเรื่องการซ่อมแซม การปรับปรุงภูมิทัศน์ ในส่วนโบราณสถานประเภทกำแพงเมืองและป้อม ดำเนินการโดยเทศบาลเมืองเพชรบูรณ์
2. ผลการวิเคราะห์สภาพแวดล้อมภายนอก พบว่า สภาพแวดล้อมภายนอกที่เป็นโอกาส ได้แก่ ด้านการเมืองและกฎหมาย เศรษฐกิจ สังคมวัฒนธรรม และเทคโนโลยี สภาพแวดล้อมภายนอกที่เป็นอุปสรรค ได้แก่ สังคมวัฒนธรรม สภาพแวดล้อมภายในที่เป็นจุดแข็ง ได้แก่ โครงสร้าง ระบบการทำงาน รูปแบบในการปฏิบัติงาน และค่านิยมร่วมขององค์การ สภาพแวดล้อมภายในที่เป็นจุดอ่อน ได้แก่ โครงสร้าง กลยุทธ์ บุคคล และทักษะ
3. ยุทธศาสตร์การดูแลรักษาโบราณสถานสำหรับองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดเพชรบูรณ์มี 5 ยุทธศาสตร์ ได้แก่ ยุทธศาสตร์ที่ 1 การสร้างจิตสำนึกสาธารณะเพื่อการบริหารจัดการ ดูแลและรักษาโบราณสถาน ยุทธศาสตร์ที่ 2 การสร้างและพัฒนาเครือข่ายความร่วมมือเพื่อการบริหารจัดการ ดูแลและรักษาโบราณสถาน ยุทธศาสตร์ที่ 3 พัฒนาศักยภาพองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในการบริหารจัดการ ดูแลและรักษาโบราณสถาน ยุทธศาสตร์ ที่ 4 พัฒนาระบบบริหารจัดการโบราณสถานโดยการมีส่วนร่วมของประชาชนและเครือข่ายความร่วมมือ และยุทธศาสตร์ที่ 5 การจัดการความรู้ในการบริหารจัดการ ดูแลและรักษาโบราณสถานอย่างยั่งยืน
เอกสารอ้างอิง
Arpakaro,.P. (2004). Network: Nature, Knowledge and Management.Bangkok. Project to enhance learning for a happy community .(in Thai).
Arvorn, C. (2015). Potentiality Furtherance Guideline for Transferring Archaeological Site Intendency Management Lead of The Fine Arts. Department to Local Administration. Research Project Funded
By The Thailand Research Fund. (in Thai).
Boonleaing, S., Kulpana, A., & Promsaka Na Sakolnakorn, T.(2012).Characteristics of good leadership in the administration of local government organizations. Humanities and Social Sciences.29(2).97-112. (in Thai).
Department of Local Administration. (2020).Standard of prevent archaeological site. Accessed from:http://dla.go.th/seavlet/EbookSevlet. (in Thai).
Fine Arts Department.(2003). Handbook of prevent archaeological site. (in Thai).
Iamsaard, B. (2010). Participatory Conservation Guidelines of Historical Sites at Wat Julamunee, Tambon Ongkharak, Amphur Pothong, Angthong Province. An Independent Study for Master of Arts (Development Strategy). Phranakhon Si Ayutthaya : Phranakhon Si Ayutthaya Rajabhat University. (in Thai).
Kongvee, S.(2013). People's participation in the administration of Archaeological monuments in the old city of Changwat Lamphun and neighboring area. Thesis for Master of Public Administration. Chiangmai University. (in Thai).
Luelert, V.(2018). The Promotion of Archaeological Sites Conservation at Wiang Chiang Saen District Chiang Rai Province With the Buddhist Integration. A Dissertation Submitted in Partial Fulfillment of the Requirements for the Degree of Doctor of Philosophy (Buddhist studies) Graduate School Mahachulalongkornrajavidyalaya University. (in Thai).
Photisita, C, et al.(2000).A Study of Thai Consciousness in thePublic Domain: A Case Study of Bangkok Metropolis Research. NakhonPathom: Institute for Population and Social Research Mahidol University. .(in Thai).
Pimpises. N.(2012).Threats to Ancient Monuments in Uttaradit. Damrong Journal.11(1). 112-138.(in Thai).
Sirisunhirun, S, Ploywan, P, Sittiporn, J, Yawichai, T. J, & Chuleetham, W.(2018). Strategic Planning for World Heritage Conservation and Development of Ayutthaya Project. Governance Journal.7(1),228-247.(in Thai)
Somsang, T .(2011). Potential and Preparedness of Thawangtarn Tambon Municipality In Accepting the Transferred Responsibility of Overseeing The Historic Sites from the Department Of Fine Arts. Independent Study for Master of Public Administration.Khon Kaen University. (in Thai)
Sririrattanamathee. P. & Sankom, T.(2017).The Building of Conservation Ancient Place Network within Sanghadhikara in Loei Province. Research Project Funded by Mahachulalongkornrajavidyalaya University. .(in Thai).
Sukprasert, C., Punyawikarom, P, Phocana, P, WaiChueram, S. and Horsaengchai, S.(2020).The Development of Public Consciousness for Community Ancient Conservation in BuriRam Province. Journal of MCU Peace Studies.8(2). 405-416.(in Thai).
Suwandee, P. & Sumaethokul, P.(2020).Recommendations for Preservative Management of Archeological Sites in Mae Tom Sub-District, Bangklam District, Songkla Province. NAJUA: Architecture, Design and Built Environment.7(1), 126-151.(in Thai).
Vorakanyakun, M .(2013). Success in the management of Rangsit City Municipality, Pathumthani Province. Academic Service Journal. 24(2).144-158. (in Thai).
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
"บทความวิชาการในวารสารฉบับนี้ ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนเท่านั้น"
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์
