กลยุทธ์การสื่อสารเทศบาลตำบลสันพระเนตรเพื่อสร้างการมีส่วนร่วมการพัฒนาชุมชน ของประชาชน ตำบลสันพระเนตร อำเภอสันทราย จังหวัดเชียงใหม่
คำสำคัญ:
กลยุทธ์การสื่อสาร, สื่อ, ผู้นำทางความคิดบทคัดย่อ
บริบทสภาพแวดล้อมตำบล สันพระเนตร กึ่งเมือง กึ่งชนบทมีความหลากหลายทางชาติพันธุ์ช่วงอายุ การศึกษา เศรษฐกิจ ที่แตกต่างกัน เทคโนโลยีโดยเฉพาะสื่อใหม่ เป็นประเด็นสำคัญที่ส่งผลกระทบต่อการ รับรู้ข้อมูลข่าวสารที่เทศบาลตำบลสันพระเนตรส่งไปสู่ประชาชน การศึกษาวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ คือ 1) เพื่อศึกษาสภาพแวดล้อมบริบทที่ส่งผลต่อการสื่อสารของเทศบาลตำบลสันพระเนตร อำเภอสันทราย จังหวัดเชียงใหม่ 2) เพื่อศึกษากลยุทธ์และรูปแบบการสื่อสารของเทศบาลตำบลสันพระเนตร ตำบลสันพระเนตร อำเภอสันทราย จังหวัดเชียงใหม่ เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ เครื่องมือในการวิจัยคือการสัมภาษณ์เชิงลึก โดยมีกลุ่มเป้าหมายในการศึกษา จำนวน 31 คน ซึ่งเป็นผู้รับผิดชอบงานกลยุทธ์ในการสื่อสาร งานงบประมาณ และงานเผยแพร่ประชาสัมพันธ์ของเทศบาลสันพระเนตร และตัวแทนกลุ่มผู้รับสารที่อาศัยในเทศบาลตำบลสันพระเนตร ใช้วิธีคัดเลือกแบบเจาะจง
ผลการวิจัยพบว่า 1) สภาพแวดล้อมบริบทที่ส่งผลต่อการสื่อสารไปยังผู้รับสาร คือ สภาพภูมิประเทศและประชากร สภาพสังคมวัฒนธรรมการเป็นชุมชนพื้นเมืองเดิมและผู้ย้ายถิ่นมาอาศัยในหมู่บ้านจัดสรร รวมถึงสภาพเศรษฐกิจการประกอบอาชีพของประชาชน 2) กลยุทธ์และรูปแบบการสื่อสารของเทศบาลตำบลสันพระเนตร เนื้อหาของการสื่อสารเป็นไปตามนโยบาย โครงการและกิจกรรมที่ดำเนินการของเทศบาล โดยใช้ช่องทางการส่งสาร ทั้งในรูปแบบสื่อเก่าผ่านผู้นำทางความคิดในชุมชน
และสื่อเทคโนโลยีใหม่ ไม่ว่าจะเป็นสื่อมวลชน แอพพลิเคชั่น ผู้บริหารและบุคลากรของเทศบาลตำบลสันพระเนตร ต้องให้ความใส่ใจและบูรณาการการทำงานร่วมกัน เพื่อให้การสื่อสารเกิดประสิทธิภาพสูงสุด ให้ผู้รับสารคือ ประชาชนทุกกลุ่มสามารถเข้าถึงข้อมูลข่าวสารของเทศบาลได้อย่างเท่าเทียมทั่วถึง เพื่อให้ได้รับข้อมูลข่าวสารที่มีประโยชน์ และสร้างการมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนาชุมชนร่วมกัน บริบทสภาพแวดล้อมของพื้นที่ ความหลากหลายของกลุ่มชาติพันธุ์ เพศ อายุ อาชีพการศึกษา การเข้าถึงเทคโนโลยี ส่งผลต่อการรับรู้ข้อมูลข่าวสารของประชาชนในตำบลสันพระเนตร
เอกสารอ้างอิง
Berlo, D. K. (1960). The Process of Communication: An Introduction to Theory and Practice. New York: Holt, Rinehart and Winston.
Chitchinakun, K. (2014). Principles of Communication (1st ed.). Bangkok: Odeanstore. (In Thai)
Dominick, J. R. (1993). The Dynamics of communication. Fourth edition. New York: McGraw-Hill, Inc.
Meesuk, E., Torkaew, W. & Boonsiri, K. (2020). Communication models for implementing local development policies through Facebook: A case study of Khao Niphan subdistrict municipality, Surat Thani province. Journal of Local Governance and Innovation, 4(3). 59-78.
Kawamoto, K. (2003). Digital Journalism: Emerging Media and the Changing Horizons of Journalism. Lanham, MD: Rowman & Littlefield Publishers.
Paiboonsin, N. (2018). Communication and community engagement on northern Smog Pollution Problems of Youth in Chiang Mai. Journal of Mass Communication Technology, RMUTP, 3(2). 22-29. (In Thai)
Prakobphon, R. (1997). Components and process of communication. In Basic Principles and Theories of Communication (13th ed.). Nonthaburi: Sukhothai Thammathirat Open University. (In Thai)
Sthapitanon, P., Kamnoonwat, D., Kadnak, H., Srisamai, S., Buapakamkon, D., Yaichid, J., et al. (2006). Participatory Communication and Community Development: From Theory to Research Practice in Thai Society. Bangkok: Thailand Research Fund (TRF). (In Thai)
Thorkaew, W. (2020). Election Campaigning. Political Communication Research and Development Center. Nonthaburi: Sukhothai Thammathirat Open University. (In Thai)
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2024 วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
"บทความวิชาการในวารสารฉบับนี้ ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนเท่านั้น"
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์
