Theory and Learning Model in Teaching Social Studies

Authors

  • Phra khru Vorasitwittet Mitvichien -
  • Sukanyanat Obsin

Keywords:

Theory, Learning Model, Teaching Social Studies

Abstract

      Theory and Learning Model in Teaching Social Studies mean teachers’ duty have to know and action. So that, they must be acted with moral ethical and regal or by their consciousness and by standard which can be classify to be 5 parts as follow, part for ethical cultivating, for studies and researching, for cultural propagation. Therefore, humanity and al extra works until evaluate and guidance for students’ activities and professional teachers too. There were been the most perfectly for responsibility. In condition, they must be had with service mind for as all occupation. However, for this globalization period we have bench mark for setting professional with clearly from teaching organization. Then, there were 11 bench marks as mostly emphasize for importance process for teaching and learning. Although, there were the main duties for teaches who have to be respondent for their students.  

References

กรมการฝึกหัดครู. (2520). เรื่องลักษณะของครูที่ดี. รายงานผลการวิจัย. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์กรมตำรวจ.

กระทรวงศึกษาธิการ. (2542). การพัฒนารูปแบบการจัดการศึกษาพระปริยัติธรรมแผนกบาลี. กรุงเทพฯ : กรมการศาสนา.

กระทรวงศึกษาธิการ. (2546). การบริหารสถานศึกษาที่เป็นนิติบุคคล. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.

ไกรยุทธ ธีรตยาคีนันท์. (2528). มาเป็นนักวิชาการกันเถอะ. ในรายงานการสัมมนาแนวทางการพัฒนาอาจารย์ในมหาวิทยาลัยมหิดล. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยมหิดล.

คึกฤทธิ์ ปราโมท, ม.ร.ว. (2528). อาจารย์ที่ดี. ในรายงานการสัมมนาแนวทางการพัฒนาอาจารย์ใมหาวิทยาลัยมหิดล. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยมหิดล.

จินตนา ยูนิพันธ์. (2527). การเรียนการสอนทางพยาบาลศาสตร์. ภาควิชาพยาบาลศึกษา. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ชาญชัย อินทรประวัติ. (2523). วิธีสอนทั่วไปและการสอนแบบจุลภาพ. (พิมพ์ครั้งที่ 3). สงขลา: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ สงขลา.

ทิศนา แขมมณี. (2526). ศาสตร์การสอน. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

นพพร พานิชสุข. (2527). เรามารู้จักและทำความเข้าใจกับจรรยาบรรณของครูกันอีกครั้ง. สารสภาอาจารย์ฉบับสุดท้าย. รุ่นที่ 10.

นัยนา อ้างสันติกุล. (2522). การวิเคราะห์องค์ประกอบสภาพแวดล้อมมหาวิทยาลัยไทย. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. สาขาวิชาครุศาสตร์ บัณฑิตวิทยาลัย. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ปิ่น มุทุกันต์. (2539). พุทธศาสตร์กับการพัฒนามนุษย์. กรุงเทพฯ : สหธรรมมิก.

พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตฺโต). (2539). จะพัฒนาจริยธรรมคนได้อย่างไร.พุทธศาสตร์กับการพัฒนามนุษย์. กรุงเทพฯ : สหธรรมมิก.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2532). รุ่งอรุณของการศึกษา. กรุงเทพฯ : กระทรวงศึกษาธิการ.

ลัดดา ศิริพันธุ์. (2558). การศึกษาสภาพการจัดการเตรียมการสอนกลุ่มสาระการงานอาชีพและเทคโนโลยี ช่วงชั้นที่ ๔ โรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาสุราษฎร์ธานี. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยสุราษฎร์ธานี.

วิจิตร วรุตบางกูร. (2524). การวางแผนผังและพัฒนาการศึกษา. คณะศึกษาศาสตร์. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร.

วิจิตร อาวะกุล. (2528). มหาวิทยาลัยจะดีต้องมีอาจารย์ดี. สารจากทบวงมหาวิทยาลัย.

สุปรีชา หิรัญโร. (2526). การวางแผนด้านอาคารและสภาพแวดล้อม. ในเอกสารการสอนชุดวิชาวางแผนพัฒนาโรงเรียน หน่วยที่ 1 – 7. นนทบุรี : มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

อินถา ศิริวรรณ, ดร. (2544). พื้นฐานการศึกษา. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์สูตรไพศาล.

เอกศักดิ์ บุตรลับ. (2537). ครูกับการสอน, (พิมพ์ครั้งที่ 2). เพชรบุรี: (ภาควิชาหลักสูตรและการสอน คณะวิชาครุศาสตร์ สถาบันราชภัฎเพชรบุรี.

Downloads

Published

2023-03-09

How to Cite

Mitvichien, P. khru V., & Obsin, S. (2023). Theory and Learning Model in Teaching Social Studies. Wishing Journal Review, 2(03), AA 35–50. Retrieved from https://so01.tci-thaijo.org/index.php/WJR/article/view/265919