การเรียนการสอนสู่ความเป็นเลิศในยุคดิจิทัล

ผู้แต่ง

  • มาโนช หัตยามาตย์
  • สมศักดิ์ บุญปู่
  • สิน งามประโคน

คำสำคัญ:

การเรียนการสอน, สู่ความเป็นเลิศ, ยุคติจิทัล

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อนำเสนอแนวคิดเกี่ยวกับการเรียนการสอนสู่ความเป็นเลิศในยุคดิจิทัล ซึ่งในสถานการณ์การแพร่ระบาดโรคโควิด-19 ในการศึกษา1/2564 มีผลกระทบให้เกิดการปรับเปลี่ยนการเรียนการสอนผ่านระบบออนไลน์ทั่วทุกประเทศส่งผลให้ครู อาจารย์ทุกคนต้องศึกษาเรียนรู้การใช้เทคโนโลยีเพื่อจัดการเรียนการสอนได้หลากหลายวิธีการ สถานการณ์นี้แสดงให้เห็นศักยภาพของครูในการจัดการเรียนการสอนคือ 1) ครู อาจารย์มีสมรรถนะในการเปลี่ยนแปลงตนเองด้านการใช้สื่อดิจิทัล 2) นักเรียนต้องปรับตัวในการเรียนเป็นอย่างดี 3) ผู้ปกครองมีส่วนร่วมในการจัดการเรียนการสอน 4) ทุกภาคส่วนทั้งภาครัฐและเอกชนให้การสนับสนุนแหล่งเรียนรู้เป็นอย่างดี ถ้าทำได้อย่างนี้เชื่อว่าการศึกษาของชาติจะถูกขับเคลื่อนการศึกษาได้เป็นอย่างดี

เอกสารอ้างอิง

ชฎาพร จิตศิลป์. ครู “ยุคไอที” . สืบค้นเมื่อวันที่ 12 กรกฎาคม 2563. จาก :https://www.gotoknow.org/ posts/490852.

วิชสุดา ปราบภัย. บทบาทของครูในยุคเทคโนโลยีสารสนเทศและยุคดิจิตอล. สืบค้นเมื่อวันที่ 16 กันยายน 2564. จาก https://vichsuda.wordpress.com/

พสุ เดชะรินทร์. (2546). กลยุทธ์ใหม่ในการจัดการ. กรุงเทพฯ: สํานักพิมพ์ผู้จัดการ.

-------------. (2549). การพัฒนาองค์การให้มีขีดสมรรถนะสูง. เอกสารการวิจัย. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

พัฒนชัย กุลสิริสวัสดิ์. (2551). ชุดเครื่องมือการพัฒนาองค์การ (Organization Improvement Toolkits) ตามแนวทางการพัฒนาคุณภาพการบริหารจัดการภาครัฐ. กรุงเทพฯฯ: วิชั่น พริ้นท์ แอนด์ มีเดีย.

รุ่ง แก้วแดง. (2553). ปฏิวัติการศึกษาไทย. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพฯ : พิมพ์ดี.

จีราวุฒ ก๊กใหญ่. ลักษณะของครูที่ดี. สืบค้นเมื่อวันที่ 26 กันยายน 2564. จากhttps://sites.google.com/ site/krutubtib/khru/laksna-khxng-khru-thi-di.

วีระพจน์ ลือประสิทธิกุล. (2545). Management best practices. กรุงเทพฯ: บีพ-อาร์ที คิวเอึมคอนชิลแทนต์.

สถาบันเพิ่มผลผลิตแห่งชาติ. (2547). กรณีศึกษา Best Practices TQA Winner 2002 Thai Acrylic Fiber Co.. Ltd. กรุงเทพฯ: เรดเฟิร์น ครีเอชั่น.

สมพร เพชรสงค์. (2548). “Best Practice”. วารสารดำรงราชานุภาพ. ฉบับที่ 15.

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาระบบราชการ. (2551). รายงานผลการศึกษาพัฒนารูปแบบ เบื้องต้นของหน่วยงานภาครัฐ: องค์การที่มีขีดสมรรถนะสูง. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาระบบราชการ.

Baldrige National Quality Program. (2007). Malcolm Baldrige National Quality: Education Criteria for Performance Excellence. Gaithersburg: National Institute of Standard and Technology.

Kotter. John. p. (1990). A force for change: how leadership differs from management. New York: The Free Press. A Division of MacMillan.

Linder. J. c. & Brooks. J. D. (2004). Transforming the public sector. (Outlook Journo/ (3).

National institute of standards and Technology (NIST). The Baldrige Process. Baldgrigc National Quality Program. Retrieved January 14. 2005. From http://www.baldnge.nist.gov/site_Map.htm.

Sentell. G.D. (1994). Fast. focused & flexible: bold new imperatives for the high performance organization. Michigan: Pressmark International.

Webster. N. (1968). Webster's twentieth century dictionary of the English language unabridged (2nd ed.). New York: World Publishing.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2021-08-31

รูปแบบการอ้างอิง

หัตยามาตย์ ม., บุญปู่ ส., & งามประโคน ส. (2021). การเรียนการสอนสู่ความเป็นเลิศในยุคดิจิทัล. ภาวนาสารปริทัศน์, 1(2), AA 53–64. สืบค้น จาก https://so01.tci-thaijo.org/index.php/WJR/article/view/251149