การบูรณาการภาวะผู้นำทางการศึกษา

ผู้แต่ง

  • สุจิตตรา กาญจนสินธุ์

คำสำคัญ:

บูรณาการ, ภาวะผู้นำ, การศึกษา

บทคัดย่อ

การบูรณาการภาวะผู้นำทางการศึกษา ขึ้นอยู่กับภาวะผู้นำของผู้บริหาร ที่จูงใจให้สมาชิกภายในกลุ่มคล้อยตาม เพื่อปฏิบัติกิจกรรมให้บรรลุเป้าหมายร่วมกัน พลังของกลุ่มจะทำงานสำเร็จได้มากน้อยเพียงใดย่อมขึ้นอยู่กับความสามารถของผู้นำกลุ่มที่จะทำให้สมาชิกซึ่งเป็นผู้ตามในขณะนั้นเกิดความศรัทธายอมรับ และพร้อมที่จะร่วมปฏิบัติกิจกรรมต่าง ๆ ให้สำเร็จได้ การดำเนินงานเพื่อบรรลุเป้าหมายต้องอาศัยภาวะผู้นำ ในการโน้มน้าวบุคลากรหรือกลุ่มในองค์การให้ทำงานร่วมกันเพื่อบรรลุเป้าหมายขององค์การ  ซึ่งบุคคลที่ใช้ความสามารถนี้ก็คือ ผู้นำที่ต้องมีทักษะทางด้านมนุษยสัมพันธ์เป็นอย่างดี เพื่อทำให้บุคลากรทำงานร่วมกันได้อย่างมีประสิทธิภาพ ดังนั้นทักษะทางด้านมนุษยสัมพันธ์จึงมีความสำคัญต่อการพัฒนาความเป็นผู้นำองค์การ

เอกสารอ้างอิง

กมล รักสวน. (2554). ความพึงพอใจในการทำงานของอาจารย์ในมหาวิทยาลัย. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: จุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย.

กัณฑ์กณัฐ สุวรรณรัชภูม์. (2564). ภาวะผู้นำกลยุทธ์ : รูปแบบของผู้นำยุคใหม่. กรุงเทพฯ: ปัญญาชน.

ชัยเสฏฐ์ พรหมศรี. (2557). ภาวะผู้นำร่วมสมัย. กรุงเทพฯ: ปัญญาชน.

ดวงตา ราชอาษา. (2559). บทบาทของผู้นำในกระบวนทัศน์ใหม่. วารสารวิชาการแพรวากาฬสินธุ์ มหาวิทยาลัยกาฬสินธุ์ ปีที่ 3 ฉบับที่ 2 พฤษภาคม - สิงหาคม.

ธงชัย สันติวงษ์. (2559). องค์กรและการบริหารการศึกษาการจัดการแผนใหม่. กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.

บรรจบ บรรณรุจิ. (2559). ภาวะผู้นำเชิงพุทธของผู้บริหารสถานศึกษา. วารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ฯ ปีที่ 3 ฉบับที่ 2 พฤษภาคม-สิงหาคม.

พระธรรมปิฎก. (ป.อ. ปยุตโต) (2546). ภาวะผู้นำ: ความสำคัญต่อการพัฒนาคนพัฒนาประเทศ. กรุงเทพฯ:

สำนักพิมพ์ธรรมสภา.

พยอม วงศ์สารศรี. (2555). องค์การและการจัดการ, กรุงเทพฯ: สุภา.

ราชบัณฑิตยสถาน. (2555). ศัพท์ศึกษาศาสตร์, กรุงเทพฯ: อรุณการพิมพ์.

วิเชียร วิทยอุดม. (2550). ภาวะผู้นำ. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ: ธีระฟิล์มและไซเท็กซ์.

วิโรจน์ สารรัตนะ. (2552). การบริหารหลักการทฤษฎีและประเด็นทางการศึกษา. กรุงเทพฯ: ทิพยวิสุทธิ์.

สมบูรณ์ สุขสำราญ. (2553). พุทธศาสนากับการเมือง. วารสารสังคมศาสตร์. ตุลาคม-ธันวาคม.

สัมมา รธนิธย์. (2553). หลักทฤษฎีและปฏิบัติการบริหารการศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: ข้าวฟ่าง.

Elliott, Stephen N.; et al. (2000). Educational Psychology: Effective Teaching, Effective Learning. 3rd. ed. Boston: Mc-Graw Hill.

Feldman, Harriet R.& Others. (2008). Nursing Leadership. New York: Springer.

Fulmer. R. Stumpf. S. & Bleak. J. (2009). The strategic development of high potential leaders. Strategy & Leadership, 37(3), 17-22.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2021-04-30

รูปแบบการอ้างอิง

กาญจนสินธุ์ ส. (2021). การบูรณาการภาวะผู้นำทางการศึกษา. ภาวนาสารปริทัศน์, 1(01), 37–50. สืบค้น จาก https://so01.tci-thaijo.org/index.php/WJR/article/view/251348