ไตรยางค์กับการสอนสังคมศึกษาแบบบูรณาการ
คำสำคัญ:
ไตรยางค์, สังคมศึกษา, บูรณาการบทคัดย่อ
การศึกษาคือขุมทรัพย์ คือเข็มทิศที่ย่นระยะทางแห่งการดำเนินชีวิตที่ถูกต้อง เป็นเครื่องมือคือสมบัติที่ติดตัวเฉพาะบุคคลเป็นสิ่งที่มีความสำคัญ และมีความจำเป็นต่อมวลมนุษยทุกยุคสมัย เพราะการศึกษาเป็นเหตุปัจจัยที่จะมทำให้มนุษย์สามารถดำรงชีวิตอยู่ได้อย่างเป็นปกติสุขในทามกลางกระแสโลกปจจุบันที่มีแนวโนมการเปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็ว และไม่มีสังคมไหนที่ปฏิเสธได้ว่า การศึกษาเป็นสิ่งที่ไม่ดี
เอกสารอ้างอิง
กีรติ บุญเจือ. (2555). วิธีการศึกษาทั่วไปแบบบูรณาการ: มนุษย์รู้อย่างไร. กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.
นิติรัฐ วรรณวิริยวัตร. (2562). “การบริหารงานแบบพุทธวิธีของโรงเรียนพระปริยัติธรรม อำเภอเมือง เชียงใหม่”. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
พระมหาหรรษา ธมฺมหาโส. (2560). พระพุทธศาสนากับวิทยาการสมัยใหม่: ตัวแบบวิธีวิทยาว่าด้วย พุทธบูรณาการและพุทธสหวิทยาการ. พระนครศรีอยุธยา: โรงพิมพ์มหาจุฬลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหามฆวินทร์ ปุริสุตฺตโม. (2561). “พุทธศาสนากับศาสตร์สมัยใหม่”. ปีที่ วารสารปัญญา. 25 ฉบับที่ 1 (มกราคม – มิถุนายน 2561).
พิมพิลัย หงษาคำ. (2564). หลักการพระพุทธศาสนากับหลักการวิทยาศาสตร์. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎก ฉบับภาษาบาลี เตปิตกํ. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
______. (2539). พระไตรปิฎก ฉบับภาษาไทย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
มนตรี ธีรธรรมพิพัฒน์. (2560). “จริยธรรมกับภาวะผู้นำ: ศึกษาทัศนะของนักวิชาการรัฐศาสตร์ในมหาวิทยาลัยแห่งประเทศไทยที่มีต่อผู้นำทางการเมือง”. วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรดุษฎีบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหิดล.
วัดเจ็ดเสมียน. (2560). พระพุทธเจ้าในสายตานักปราชญ์โลก. กรุงเทพฯ: โอ. เอส. พริ้นตริ้ง เฮาส์.
วัชระ งามจิตรเจริญ. (2560). พระพุทธศาสนากับวิทยาศาสตร์. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งมหาวิทยาลัย ธรรมศาสตร์.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2024 ภาวนาสารปริทัศน์

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.