พุทธิปัญญาในบทเรียนการพยาบาลแคนาบินอยด์ของพยาบาลวิชาชีพ

บทคัดย่อ

หลักธรรมคำสอนในพุทธศาสนา ปรากฏในพุทธประวัติและพระไตรปิฎกเป็นพระสูตรและบทสวดมนต์อันศักดิ์สิทธิ์ที่มีความทันสมัย นอกจากจะพ้นเงื่อนไขของกาลเวลา(อกาลิโก)ตลอดกาลแล้ว จะยังสามารถนำมาบูรณาการหรือเป็นรากฐานที่ประยุกต์ใช้กับสรรพวิชาต่าง ๆ เพื่อปรับมิติขององค์ความรู้สู่การประพฤติปฏิบัติที่ดีงามสู่สังคมด้วย การศึกษาเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาหลักพุทธธรรมที่เกี่ยวข้องกับการรักษาพยาบาล 2) ศึกษาหลักประสิทธิผลของการใช้กัญชาทางการแพทย์และ 3) สังเคราะห์กรอปแนวคิดด้วยหลักสหวิทยาการให้เป็นแนวทางการสร้างบทเรียนวิชาการพยาบาลแคนนาบินอยด์สำหรับพยาบาลวิชาชีพ ด้วยการศึกษาวิจัยคุณภาพจากการทบทวนวรรณกรรม สถานการณ์ และผลการใช้กัญชาเชิงประจักษ์ ผลการศึกษาพบว่าจะต้องใช้หลักการเป็นวิชาชีพ  ผสมผสานหลักพุทธธรรม คือ สติปัฏฐานสูตร, พรหมวิหาร 4, อิทธิบาท 4, และโอวาทปาฏิโมกข์ เป็นหลักในการดำรงคุณธรรม จริยธรรมของวิชาชีพ โดยในส่วนของการพยาบาลแคนาบินอยด์นั้น  จะต้องใช้หลักธรรมในพระไตรปิฎกที่เกี่ยวข้อง คือ คิลานสูตร, โพชฌงค์ 7, อุคมฏิตัญญสูตร และมโนรถปุรณี และอินทรีวรรค 1 ส่วนหลักประสิทธิผลของการใช้กัญชาทางการแพทย์ ได้แก่ความรู้  ความรู้ ศรัทธา และวินัย (Knowledge) ในส่วนของการสร้างบทเรียนวิชาการพยาบาลแคนนาบินอยด์นั้น พบว่า การใช้หลักการเกิดพุทธิปัญญาจากการประมวลผลของความรู้จากอื่น (ปรโตโฆสะ: explicit knowledge) รวมกับความรู้ในตน (tacit knowledge) โดยใช้โยนิโสมนสิการ (การคิดโดยแยบยล) บูรณาการเข้ากับหลักทฤษฎีทางการพยาบาลแล้ว สามารถสร้างกรอปสาระวิชาการพยาบาลแคนนาบินอยด์ให้เป็นแนวทางให้เกิดการพัฒนาวิชาพยาบาลอย่างต่อเนื่องให้ก้าวทันยุคของการแพทย์ร่วมสมัยที่กำลังพัฒนาขึ้นจากผลที่ พืชกัญชา ได้ถูกค้นพบว่า มีสรรพคุณทางยา ที่สามารถรักษาโรค ร้ายแรงเช่นโรคมะเร็งต่าง ๆ และโรคเรื้อรังที่ยากต่อการรักษาได้ กัญชาจึงมีประโยชน์ต่อมนุษยชาติ  ทั้งในด้านการรักษาและการบริบาลดำรงให้มีสุขภาพดี