ความสำคัญของแนวคิดและทฤษฎีที่เกี่ยวข้องกับหลักไตรสิกขา
คำสำคัญ:
แนวคิด, ทฤษฎี, ไตรสิกขาบทคัดย่อ
บุคคลย่อมศึกษา คือศึกษาเรื่องความประพฤติดีทางกายวาจาให้สูงขึ้นไปบ้างศึกษาในการฝึกอบรมจิตใจให้ดีขึ้นบ้าง ศึกษาในการอบรมปัญญาให้เจริญขึ้นไปบ้างเมื่อหน่วงจิตคำนึงถึงการศึกษา 3 อย่างนี้ก็ชื่อว่าศึกษา เมื่อรู้ก็ชื่อว่าศึกษา เมื่อเห็นคือเข้าใจก็ชื่อว่าศึกษา เมื่อตั้งจิตกำหนดแน่วแน่ก็ชื่อว่าศึกษา เมื่อน้อมจิตกำ หนดไปก็ชื่อว่าศึกษา เมื่อประคองความเพียรก็ชื่อว่าศึกษา เมื่อเอาสติกำหนดก็ชื่อว่าศึกษา เมื่อตั้งจิตมั่นก็ชื่อว่าศึกษา เมื่อรู้ทั่วชัดด้วยปัญญาก็เรียกว่าศึกษา เมื่อรู้สิ่งที่พึงรู้จำเพาะก็ชื่อว่าศึกษา เมื่อกำหนดรู้สิ่งที่ควรกำหนดรู้ก็ชื่อว่าศึกษา เมื่อละสิ่งที่พึงละก็ชื่อว่าศึกษา เมื่อประจักษ์แจ้งสิ่งที่ควรประจักษ์แจ้งก็ชื่อว่าศึกษา เมื่อฝึกอบรมเจริญสิ่งที่ควรปฏิบัติควรฝึกอบรมก็ชื่อว่าศึกษาเกี่ยวกับหลักไตรสิกขา
เอกสารอ้างอิง
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2557). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2555). พุทธธรรมฉบับปรับขยาย. พิมพ์ครั้งที่ 32. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์
ผลิธัมม์.
พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตฺโต). (2542). การศึกษาเพื่อสร้างบัณฑิตหรือการศึกษาเพื่อเพิ่มผลผลิต. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : มูลนิธิพุทธธรรม.
________. (2546). รุ่งอรุณของการศึกษา เบิกฟ้าแห่งการพัฒนาที่ยั่งยืน. พิมพ์ครั้งที่ 3, กรุงเทพฯ : มูลนิธิพุทธรรม.
พระธรรมกิตติวงศ์. (2560). ไตรสิกขา. [ออนไลน์], แหล่งที่มา http//th.wikinedia.org/wiki, [22 ตุลาคม 2566].
พุทธทาสภิกขุ. (2549). คู่มือมนุษย์. กรุงเทพฯ : สานักพิมพ์สุขภาพใจ.
________. (2530). ความกลัว : พุทธศาสนา ศาสนาแห่งการบังคับตัวเอง. กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.
พระมหาจรรยา สุทฺธิญาโณ. (2544). ธรรมทรรศน์ปฏิวัติการศึกษา. กรุงเทพฯ : ประชาธรรม.
ผศ. ดร.บรรยวัสถ์ ฝางคำ และคณะ. (2561). ชุมชนไตรสิกขา: รูปแบบและการเสริมสร้างคุณภาพชีวิตในสังคมผู้สูงอายุ จังหวัดอุบลราชธานี. รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตอุบลราชธานี.
พระมหาวิโรจน์ วิโรจโน (ผาทา). (2545). การศึกษาเปรียบเทียบแนวความคิดเรื่องภวังคจิตในพุทธปรัชญากัลป์อาลยาวิญญาณในพุทธปรัชญาโยคาจาร. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พิชญรัชต์ บุญช่วย. (2549). การศึกษากระบวนการสร้างภาวนา 4 โดยใช้หลักไตรสิกขา. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาพระพุทธศาสนา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
สมถวิล ธนวิทยาพล. (2528). การศึกษาเชิงวิเคราะห์ความคิดเรื่องจิตในพระสุตันตปิฎก. วิทยานิพนธ์อักษร ศาสตรมหาบัณฑิต, บัณฑิตวิทยาลัย: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สำนักงานคณะกรรมการการประถมศึกษาแห่งชาติ. (2542). การจัดการเรียนรู้. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์ชวนพิมพ์.
อมร โสภณวิเชษฐ์วงศ์ และคณะ. (2537). พระพุทธศาสนาฉบับสมบูรณ์. กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนพานิช.
Cronbach. Lee J. (2001). Essentials of psychological testing. 4 th ed., New York: Harper & Row.
ไฟล์ประกอบ
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2024 ภาวนาสารปริทัศน์

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.