พฤติกรรมการใช้ถุงยางอนามัยเพื่อการป้องกันโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ของประชาชนในชุมชนวัดสีสุก เขตจอมทอง กรุงเทพมหานคร

Abstract

          การวิจัยเชิงพรรณนานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาถึงพฤติกรรมการใช้ถุงยางอนามัยเพื่อการป้องกันโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ของประชาชนในชุมชนวัดสีสุก เขตจอมทอง กรุงเทพมหานคร จากกลุ่มตัวอย่าง จำนวน 220 คน ได้มาโดยการสุ่มตัวอย่างแบบง่าย เครื่องมือการวิจัยใช้แบบสอบถามที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้โปรแกรมสำเร็จรูป สถิติที่ใช้วิเคราะห์ ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ทดสอบความสัมพันธ์ด้วยไคสแควร์ สถิติสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน              ผลการวิจัย พบว่า 1) พฤติกรรมการใช้ถุงยางอนามัยเพื่อการป้องกันโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ของประชาชนในชุมชนวัดสีสุก เขตจอมทอง กรุงเทพมหานคร อยู่ในระดับปานกลาง 2) ปัจจัยภายในตัวบุคคล ได้แก่ ความรู้เรื่องโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ การรับรู้เกี่ยวกับโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ และทัศนคติต่อการใช้ถุงยางอนามัย อยู่ในระดับปานกลาง 3) ปัจจัยภายนอกตัวบุคคล ได้แก่ ข้อมูลข่าวสารเรื่องโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์อยู่ในระดับมาก นโยบายส่งเสริมการใช้ถุงยางอนามัยอยู่ในระดับดี และการเข้าถึงถุงยางอนามัยอยู่ในระดับดีและไม่ดีเท่ากัน ร้อยละ 36.8     4) ผลการพิสูจน์สมมุติฐานการวิจัย พบว่า ปัจจัยส่วนบุคคล คือ อายุ และอาชีพหลัก ปัจจัยภายในตัวบุคคล คือ การรับรู้เกี่ยวกับโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ และทัศนคติต่อการใช้ถุงยางอนามัย  และปัจจัยภายนอกตัวบุคคล คือ ข้อมูลข่าวสารเรื่องโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ และการเข้าถึงถุงยางอนามัย มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการใช้ถุงยางอนามัย อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05                                          ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการใช้ถุงยางอนามัยในการป้องกันโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ คือ การได้รับข้อมูลข่าวสารและการรับรู้เรื่องโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ ทัศนคติต่อการใช้ถุงยางอนามัย และการเข้าถึงถุงยางอนามัย