บทบาทขององค์กรปกครองส่วนทองถิ่นในการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุ: กรณีศึกษาโรงเรียนผู้สูงอายุเทศบาลเมืองวังสะพุง อำเภอวังสะพุง จังหวัดเลย

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาความเป็นมาของโรงเรียนผู้สูงอายุ 2) ศึกษาการดำเนินงานของโรงเรียนผู้สูงอายุ และ 3) ศึกษาบทบาทขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในการสนับสนุนการพัฒนาสังคมผู้สูงอายุ เทศบาลเมืองวังสะพุง อำเภอวังสะพุง จังหวัดเลย กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 40 คน ประกอบด้วย ผู้บริหาร เจ้าหน้าที่กองสาธารณสุขและสิ่งแวดล้อม เจ้าหน้าที่กองสวัสดิการสังคม กรรมการบริหารชมรมผู้สูงอายุ และผู้สูงอายุสมาชิกของโรงเรียนผู้สูงอายุ เทศบาลเมืองวังสะพุง อำเภอวังสะพุง จังหวัดเลย ใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือแบบสัมภาษณ์

          ผลการวิจัยพบว่าโรงเรียนผู้สูงอายุเทศบาลเมืองวังสะพุง จัดตั้งขึ้นเพื่อส่งเสริมการเรียนรู้ตลอดชีวิตให้กับผู้สูงอายุ เริ่มต้นโดยการจัดตั้งศูนย์พัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุและตั้งเป็นโรงเรียนผู้สูงอายุ                    แบ่งหลักสูตรการเรียนออกเป็น 3 ระดับ ได้แก่ ระดับต้น ระดับกลาง และระดับสูง มีครูใหญ่ทำงานร่วมกับผู้ช่วยครูใหญ่ในการบริหารโรงเรียนผู้สูงอายุ มีการสร้างกฎระเบียบและข้อตกลงการอยู่ร่วมกัน มีการแบ่งหน้าที่ความรับผิดชอบร่วมกัน จัดกิจกรรมที่หลากหลายเพื่อส่งเสริมสุขภาพและคุณภาพชีวิตที่ดีของผู้สูงอายุในท้องถิ่น มีคณะที่ปรึกษาจากผู้บริหารของเทศบาลเมืองวังสะพุง และจากหน่วยงานภายนอก            มีการทำงานร่วมกับเครือข่ายภายนอก โดยร่วมมือกับสำนักงานพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์จังหวัดเลย โรงพยาบาลวังสะพุง และมหาวิทยาลัยราชภัฏเลย ให้ความรู้เรื่องสิทธิในการรักษาพยาบาล               จัดกิจกรรมการส่งเสริมสุขภาพและการออกกำลังกายของผู้สูงอายุอย่างต่อเนื่อง การส่งเสริมสุขภาพจิตผ่านกิจกรรมนันทนาการ ส่งเสริมให้ผู้สูงอายุสร้างสรรค์ประโยชน์แก่ชุมชนและสังคม ส่งเสริมการถ่ายทอดภูมิปัญญาของผู้สูงอายุ ด้านหัตถกรรม ศิลปะ วัฒนธรรม การเกษตร สมุนไพร เพื่ออนุรักษ์และสืบทอด             ภูมิปัญญาท้องถิ่น เทศบาลเมืองวังสะพุงมีการสนับสนุนงบประมาณ บุคลากร และสถานที่ในการจัดการเรียนการสอนของโรงเรียนผู้สูงอายุ