ข้อพิจารณาบางประการในการที่สำนักงานอัยการสูงสุด ตรวจแก้ไขข้อความในร่างสัญญาให้แก่หน่วยงานของรัฐ

บทคัดย่อ

การที่สำนักงานอัยการสูงสุดตรวจแก้ไขข้อความหรือถ้อยคำในร่างสัญญาที่หน่วยงานของรัฐส่งมาให้ตรวจพิจารณานั้น มีวัตถุประสงค์ คือเพื่อรักษาประโยชน์ของรัฐซึ่งเป็นไปตามหลักการที่บัญญัติไว้ในพระราชบัญญัติองค์กรอัยการและพนักงานอัยการ พ.ศ. 2553 มาตรา 23  ซึ่งการรักษาประโยชน์ของรัฐมีความหมายครอบคลุมทั้งการรักษาประโยชน์ของหน่วยงานของรัฐที่จะทำสัญญา ประโยชน์ของทางราชการ และประโยชน์ของสาธารณะ

หลักการหรือแนวทางสำคัญในการที่สำนักงานอัยการสูงสุดตรวจแก้ไขข้อความหรือถ้อยคำในร่างสัญญาที่หน่วยงานของรัฐส่งมาให้ตรวจพิจารณา มีอยู่ 3 ประการ กล่าวคือ

ประการที่ 1 การตรวจแก้ไขข้อความหรือถ้อยคำในร่างสัญญาของหน่วยงานของรัฐ เพื่อให้มีรายการสำคัญถูกต้องครบถ้วนตามประเด็นที่พึงมีตามกฎหมายและตรงตามเจตนารมณ์ในการทำสัญญาตามข้อเท็จจริงที่ได้ความจากหน่วยงานของรัฐที่จะทำสัญญานั้น

ประการที่ 2 การตรวจแก้ไขข้อความหรือถ้อยคำในร่างสัญญาของหน่วยงานของรัฐ เพื่อให้รายละเอียดในร่างสัญญานั้นเป็นไปโดยสอดคล้องกับหลักการทางกฎหมาย โดยที่หน่วยงานของรัฐได้รับสิทธิประโยชน์อันพึงมีพึงได้โดยชอบตามกฎหมาย โดยไม่เสียเปรียบหรือเสียประโยชน์ รวมทั้งเพื่อเป็นการรักษาประโยชน์ของรัฐอันรวมถึงทั้งประโยชน์ของทางราชการและประโยชน์สาธารณะให้เหมาะสมยิ่งขึ้น และในขณะเดียวกันก็จะต้องมีความเป็นธรรมแก่คู่สัญญาทุกฝ่ายด้วย 

ประการที่ 3 การตรวจแก้ไขข้อความหรือถ้อยคำในร่างสัญญาของหน่วยงานของรัฐ เพื่อให้ร่างสัญญามีความเป็นระเบียบ ถูกต้อง ชัดเจน และรัดกุมทางภาษา โดยป้องกันและแก้ไขช่องโหว่หรือความเคลือบคลุมของร่างสัญญาที่อาจทำให้เกิดปัญหาการตีความสัญญาเป็นหลายทางซึ่งอาจก่อให้เกิดข้อโต้แย้งหรือข้อพิพาทระหว่างคู่สัญญาได้ในภายหลัง ทั้งนี้ เพื่อจะได้เป็นแบบสัญญาที่ดี และเป็นประโยชน์ต่อการที่หน่วยงานของรัฐผู้ทำสัญญานั้นจะบริหารสัญญาได้อย่างมีประสิทธิภาพสมตามวัตถุประสงค์ของการทำสัญญานั้นต่อไป

บทความนี้มุ่งหมายจะกล่าวถึงตัวอย่างในทางปฏิบัติในการตรวจแก้ไขข้อความหรือถ้อยคำในร่างสัญญาของหน่วยงานของรัฐตามหลักการดังกล่าวข้างต้น