Cultural Landscape Management of the Ancient Community Kantharawichai, Kantharawichai District, MahaSarakham Province

Main Article Content

นราวิทย์ ดาวเรือง

Abstract

This study aims to shed light on a representation of a set of knowledge on specific issues 1) background knowledge on the history of the ancient community Kantharawichai, Kantharawichai district, MahaSarakham province, 2) a body of knowledge of cultural landscape management of the ancient community Kantharawichai emerging from network operation of a community and a government sector. This cooperation has generated a concrete result where activities and practices related to cultural landscape management were arranged.  The qualitative study has integrated a process of participatory research and action research, and the research findings were given in the form of descriptive analysis. 

Article Details

How to Cite
ดาวเรือง น. . . (2023). Cultural Landscape Management of the Ancient Community Kantharawichai, Kantharawichai District, MahaSarakham Province. SSKRU Research and Development Journal, 10(1), 59–73. retrieved from https://so01.tci-thaijo.org/index.php/sskru-resarch/article/view/268291
Section
Research Articles

References

ประมาณ เทพสงเคราะห์. การวิจัยเชิงภูมิศาสตร์ท้องถิ่น. ภาควิชาภูมิศาสตร์ คณะสังคมศาสตร์

มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ภาคใต้,2539

วรินทร์ธร ไชยสิทธิ์ และวรลักษ์ สุเฌอ. การจัดการภูมิทัศน์วัฒนธรรมเพื่อการท่องเที่ยว

กรณีศึกษาสถานีรถไฟลำพูน จังหวัดลำพูน.วารสารวิจิตรศิลป์.ปีที่ 9 ฉบับที่1(มกราคม-มิถุนายน),2561

สมชาติ มณีโชติ. “เมืองโบราณกันทรวิชัยกับสัญญลักษณ์ของความเป็นพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์”ใน

มุทิตาวิชาการ#2 หน้า 173-211. มหาสารคาม : สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยมหาสารคาม,

วลัยลักษณ์ ทรงศิริ. นิเวศวัฒนธรรมในความเปลี่ยนแปลง. กรุงเทพฯ: มูลนิธิเล็ก-ประไพ

วิริยพันธุ์,2565

พิเนตร ดาวเรือง. กระบวนการศึกษาประวัติศาสตร์ท้องถิ่นอย่างมีส่วนร่วมเพื่อการจัดการ

พิพิธภัณฑ์วัดพุทธมงคล ตำบลคันธารราษฎร์ อำเภอกันทรวิชัย จังหวัดมหาสารคาม.

มหาสารคาม : วิทยานิพนธ์ ศิลปศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาวิชาไทยคดีศึกษา

]กชกร อ่อนท้าว, ผาติรัตน์ สานสืบพันธุ์ และธนาธรณ์ เทศไธสง. ชุมชนโคกพระ:พัฒนาการค้า

หม้อดินเผาและการสูญหายของภูมิปัญญาท้องถิ่นช่วงทศวรรษที่ 2480-2560.

วารสาร มจร กาญจนปริทรรศน์. ปีที่1, ฉบับที่ 3 (กันยายน-ธันวาคม, 2564

นฤมล นิราทร. (2543). การสร้างเครือข่ายการทำงาน : ข้อควรพิจารณาบางประการ.

กรุงเทพฯ : โครงการระหว่างประเทศว่าด้วยการขจัดปัญหาการใช้แรงงานเด็ก

Halbwachs, M. On Collective Memory. Transl./ed. LA Coser. Chicago: University of

Chicago Press, 1992

วิภา พันธวงศ์ และ ประสิทธิ์ สว่างศรี. แนวทางการอนุรักษ์สภาพแวดล้อมทางกายภาพ คูน้ำ

คันดินเมืองโบราณกันทรวิชัย อ.กันทรวิชัย จ.มหาสารคาม.วารสารวิจัยรำไพพรรณี. ปีที่ 14

ฉบับที่3 (กันยายน-ธันวาคม),2563

สีลาภรณ์ บัวสาย. งานวิจัยเพื่อพัฒนาพื้นที่กับการสร้างความเปลี่ยนแปลงในพื้นที่. วารสารวิจัย

เพื่อการพัฒนาเชิงพื้นที่. ปีที่ 6 ฉบับที่ 3 (มกราคม-กุมภาพันธ์),2557

สุนทรชัย ชอบยศ. ประวัติศาสตร์ท้องถิ่นเพื่อการพัฒนารากฐานท้องถิ่นที่เข้มแข็งและยั่งยืน.

วารสารสถาบันพระปกเกล้า. ปีที่ 17 ฉบับที่ 12 (พฤษภาคม-สิงหาคม),2562

ปุณยกร ดลกุล, ภาณุภัทร บุญสินธุ์และอนุลักษณ์ กุลสิงห์. ชุมชนขนมจีน: พลวัตทางเศรษฐกิจ

และสังคมผ่านการทำขนมจีนในช่วงปี พ.ศ. 2470-2564. วารสาร มจร กาญจนปริทรรศน์.

ปีที่ 2 ฉบับที่ 1(มกราคม-เมษายน),2565

อรรถพล จันทะวะฤทธิ์, อิสระ สุธรรมราชและพลวัฒน์ ชานนตรี. มองความเปลี่ยนแปลงของ

สังคมและเศรษฐกิจผ่านท่าข้าม บ้านท่าขอนยาง อำเภอกันทรวิชัย จังหวัดมหาสารคาม ในช่วงปีพ.ศ.2388-2536. วารสาร มจร กาญจนปริทรรศน์.ปีที่ 2 ฉบับที่ 1. (มกราคม-เมษายน)2565

ศรีศักดิ์ วัลลิโภดม. ประวัติศาสตร์สังคม. สยามเทศะโดยมูลนิธิเล็ก-ประไพวิริยพันธุ์,2564