คุณลักษณะบัณฑิตที่พึงประสงค์ ในความคาดหวังของผู้ประกอบการด้านสื่อสารมวลชน
คำสำคัญ:
Keywords : Graduate Characteristics, Entrepreneur, Mass Communicationบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาคุณลักษณะบัณฑิตที่พึงประสงค์ของหน่วยงานที่เกี่ยวข้องกับด้านสื่อสารมวลชน 2) ศึกษาวิเคราะห์คุณลักษณะบัณฑิตเปรียบเทียบกับความคาดหวังของหน่วยงานที่เกี่ยวข้องกับด้านสื่อสารมวลชน รวมทั้งอุปสรรคและข้อจำกัด และ 3) เพื่อเสนอแนะแนวทางในการพัฒนาบัณฑิตที่เกี่ยวข้องกับด้านการสื่อสารมวลชน เป็นวิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ การสัมภาษณ์เชิงลึก (In-depth Interview) และการสนทนกลุ่ม (Focus Group) ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 4 กลุ่ม โดยวิธีเจาะจง (Purposive Random) ได้แก่ นักวิชาการด้านการศึกษา จำนวน 4 คน นิสิตนักศึกษาจำนวน 20 คน ผู้ประกอบการภาคเอกชน จำนวน 2 คน และผู้ประกอบการภาครัฐ จำนวน 2 คน รวมจำนวนผู้ให้ข้อมูลสำคัญทั้งสิ้น 28 คน ผลการวิจัยแสดงให้เห็นว่า
- ศึกษาคุณลักษณะบัณฑิตที่พึงประสงค์ของหน่วยงานที่เกี่ยวข้องกับด้านสื่อสารมวลชน มี 8 ประการ ดังนี้ 1) กล้าแสดงออกในการทำงาน 2) ยึดมั่นในจรรยาบรรณ 3) รู้หน้าที่ของสื่อที่มีต่อสังคม 4) ความสามารถทางเทคโนโลยี 5) บูรณาการความรู้ได้หลากหลาย 6) มีทักษะการแก้ไขปัญหาเชิงสร้างสรรค์ 7) ตระหนักถึงผลกระทบ และ 8) ความสามารถในการคิดเชิงระบบ
- คุณลักษณะบัณฑิตเปรียบเทียบกับความคาดหวังของหน่วยงานที่เกี่ยวข้องกับด้านสื่อสารมวลชนรวมทั้งอุปสรรคและข้อจำกัด คือ สถานประกอบการควรมีส่วนร่วมในการพัฒนาหลักสูตรการเรียนการสอนในปัจจุบัน มีความกล้าและความสามารถในการชักจูงสมาชิกของสังคมจากแต่ละกลุ่มอำนาจหรือกลุ่มชนที่แตกต่างให้อยู่ร่วมกันอย่างกลมกลืน รวมถึงต้องมีวิธีคิด วิธีวิเคราะห์ ที่กว้างขวางและลึกซึ้งมากกว่าคนทั่วไป ต้องแยกแยะระหว่างความเชื่อ ความเห็น ความรู้ และความจริง
- เสนอแนะแนวทางในการพัฒนาบัณฑิตที่เกี่ยวข้องกับด้านการสื่อสารมวลชน มีดังนี้ 1) หลักสูตรการเรียนการสอนต้องยึดในหลักการของสื่อสารมวลชน 2) การฝึกงานของหลักสูตรการเรียนการสอนต้องสอดคล้องกับสภาพความต้องการของตลาดแรงงาน 3) หลักสูตรการเรียนการสอนเน้นการบูรณาการความรู้ในเรื่องทั่วไปกับศาสตร์อื่นๆ 4) ส่งเสริมให้ผู้เรียนมีทักษะการใช้ภาษาต่างประเทศ ความสามารถในการเข้าใจและการใช้ภาษา
คำสำคัญ: คุณลักษณะบัณฑิต/ผู้ประกอบการ/การสื่อสารมวลชน
เอกสารอ้างอิง
เอกสารอ้างอิง(ภาษาไทย- ภาษาอังกฤษ)
จักร์กฤษ เพิ่มพูล. (2554). Nation way หลักจริยธรรมของคนข่าวเครือเนชั่น (ผิดจากนี้ไม่ใช่เรา)
กรุงเทพฯ: กรุงเทพธุรกิจ, 116 หน้า
จิรพร วิทยศักดิ์พันธ์ และคณะ. (2554). การสำรวจความคิดเห็นของบัณฑิตต่อหลักสูตรภาควิชาการ
สื่อสารมวลชน คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. รายงานฉบับสมบูรณ์.
ณิรดา เวชญาลักษณ์ (2558) การพัฒนาพฤติกรรมการกล้าแสดงออกโดยใช้วิธีการแสดงบทบาท
สมมติของนักศึกษาคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม, วารสารครุพิบูล, 2(1),
29-36.
ดุษฎี วรธรรมดุษฎี. (2558). ทุนนิยมมีชีวิต ธุรกิจมีหัวใจ.มหาวิทยาลัยเกริก, วารสารร่มพฤกษ์, 33(2),
17-25.
ธัญญาพร ก่องขันธ์ และสมทรง สิทธิ. (2561). การวิจัยและพัฒนารูปแบบการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ที่
ส่งเสริมความสามารถในการแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์ สำหรับนักศึกษาระดับ อุดมศึกษา
วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม. 12(2), 83-96. [ออนไลน์]. สืบค้นจาก
https://edu.msu.ac.th/journal/home/journal_file/452.pdf
ธารา, ทวีโภค. (2559). คุณลักษณะที่ดีของผู้ประกอบการวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม
.[ออนไลน์]. สืบค้นจาก http://hdl.handle.net/123456789/1296
นิสดารก์ เวชยานนท์. (2556). ระบบการสรรหา พัฒนาและรักษาบุคลากรภาครัฐของไทย (พ.ศ.
2418-ปัจจุบัน). คณะรัฐประศาสนศาสตร์ สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์ : กรุงเทพฯ
เบญจวรรณ ถนอมชยธวัช และคณะ. (2559). ทักษะแห่งศตวรรษที่ 21: ความท้าทายในการพัฒนา
นักศึกษา. วารสารเครือข่ายวิทยาลัยพยาบาลและการสาธารณสุขภาคใต้. 3(2), 208-222
แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2560). สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและ
สังคมแห่งชาติ [ออนไลน์]. สืบค้นจาก http://www.nesdb.go.th/ewt_news.php?nid
=6420&filename=develop_issue
แผนอุดมศึกษาระยะยาว 20 ปี พ.ศ. 2561 - 2580 .(2561). สำนักนโยบายและแผนการอุดมศึกษา
สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา, บริษัท พริกหวานกราฟฟิค จำกัด.
พัชราภรณ์ ศรีสวัสดิ์. (2550). การศึกษาการตระหนักรทางสู่สังคม และการสรางโมเดลการใหคํา
ปรึกษากลุม เพื่อพัฒนาการตระหนักรู้ทางสังคมของวัยรุนไทย ปริญญาการศึกษาดุษฎีบัณฑิต
สาขาจิตวิทยาการให้คําปรึกษา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. [ออนไลน์]. สืบค้นจาก
http://thesis.swu.ac.th/swudis/Coun_Psy/Patcharaporn_S.pdf
เพิ่มพร ณ นคร และ ณัฏฐ์วัฒน์ ธนพรรณสิน. (2560). การใช้ทฤษฎีบทบาทหน้าที่ของสื่อกับ
สื่อมวลชน.วารสารการสื่อสารมวลชน. คณะการสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัยเชียงใหม่,
5(2), 144-163 .
ราชบัณฑิตยสถาน. (2554). ตระหนัก. [ออนไลน์]. สืบค้นจาก http://www.royin.go.th/dictionary/
วสุธิดา นุริตมนต์ และทรงวิทย์ เจริญกิจธนลาภ. (2561). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อ
การยอมรับเทคโนโลยี และความตั้งใจใช้บริการชำระเงินของผู้บริโภครุ่นใหม่ ด้วยโปรแกรม
ประยุกต์คิวอาร์โค้ดผ่านโทรศัพท์เคลื่อนที่สมาร์ทโฟน. วารสารวิชาการนวัตกรรมสื่อสารสังคม
6(2), 40-50
วิจารณ์ พานิช. (2555). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: ตถาตา พับลิเคชั่น.
[ออนไลน์]. สืบค้นจาก http://www.noppawan.sskru.ac.th/data/learn_c21.pdf
สาคร สมเสริฐ. (2556). ความแปลกแยกของมนุษย์ในสังคมสมัยใหม่.วารสารนักบริหาร.
มหาวิทยาลัยกรุงเทพ, 33(3), 25-33.
สำนักงานกิจการกระจายเสียงกิจการโทรทัศน์ และกิจการโทรคมนาคมแห่งชาติ. (2557). คู่มือ
จริยธรรมและการกำกับดูแลกันเองในกิจการกระจายเสียงและกิจการโทรทัศน์. [ออนไลน์].
สืบค้นจาก https://broadcast.nbtc.go.th/data/academic/file/570500000006.pdf.
ไสว ฟักขาว. (2562) ทักษะแห่งศตวรรษที่ 21 [ออนไลน์]. สืบค้นจาก
http://web.chandra.ac.th/blog/wp-content/uploads/2015/
อริน เจียจันทร์พงษ. (2561). บทบาทของสื่อไทยในการเปลี่ยนแปลงทางการเมือง, 11(3), 2632-
2647. [ออนไลน์]. สืบค้นจาก https://www.tci-thaijo.org/index.php/Veridian-E-
Journal/article/download/161302/116311/
Alberti, R.E. & Emmons. M.L., (1989). Your perfect right: A Guide to assertive living.10th
ed. California: Impact.
Baran, Stanley J., and Dennis K. Davis. (1995). Mass communication theory:
foundations, ferment, and future. Belmont, Calif: Wadsworth Pub. Co.
Good, Carter V. (1973). Dictionary of Education. New York: McGraw-Hill Book.
Langone, John; & Black, Rhonda S (1997). “Social Awareness and Transition to
Employment for Adolescents with Mental Retardation,” Remedial and
Special Education. 18 : 214-222. Retrieved September, 01, 2005. From
http:// unweb.hwwilsonweb.com
Senge, Peter. (1993). The Fifth Discipline: The Art & Practice of the Learning
Organization. London: Century Business.
Sternberg, R.J. & Grigorenko, E.L. (2007). Teaching for Successful Intelligence. 2 nd.
Thousand Oaks, CA: Corwin Press.
จักร์กฤษ เพิ่มพูล. (2554). Nation way หลักจริยธรรมของคนข่าวเครือเนชั่น (ผิดจากนี้ไม่ใช่เรา)
กรุงเทพฯ: กรุงเทพธุรกิจ, 116 หน้า
จิรพร วิทยศักดิ์พันธ์ และคณะ. (2554). การสำรวจความคิดเห็นของบัณฑิตต่อหลักสูตรภาควิชาการ
สื่อสารมวลชน คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. รายงานฉบับสมบูรณ์.
ณิรดา เวชญาลักษณ์ (2558) การพัฒนาพฤติกรรมการกล้าแสดงออกโดยใช้วิธีการแสดงบทบาท
สมมติของนักศึกษาคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม, วารสารครุพิบูล, 2(1),
29-36.
ดุษฎี วรธรรมดุษฎี. (2558). ทุนนิยมมีชีวิต ธุรกิจมีหัวใจ.มหาวิทยาลัยเกริก, วารสารร่มพฤกษ์, 33(2),
17-25.
ธัญญาพร ก่องขันธ์ และสมทรง สิทธิ. (2561). การวิจัยและพัฒนารูปแบบการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ที่
ส่งเสริมความสามารถในการแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์ สำหรับนักศึกษาระดับ อุดมศึกษา
วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม. 12(2), 83-96. [ออนไลน์]. สืบค้นจาก
https://edu.msu.ac.th/journal/home/journal_file/452.pdf
ธารา, ทวีโภค. (2559). คุณลักษณะที่ดีของผู้ประกอบการวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม
.[ออนไลน์]. สืบค้นจาก http://hdl.handle.net/123456789/1296
นิสดารก์ เวชยานนท์. (2556). ระบบการสรรหา พัฒนาและรักษาบุคลากรภาครัฐของไทย (พ.ศ.
2418-ปัจจุบัน). คณะรัฐประศาสนศาสตร์ สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์ : กรุงเทพฯ
เบญจวรรณ ถนอมชยธวัช และคณะ. (2559). ทักษะแห่งศตวรรษที่ 21: ความท้าทายในการพัฒนา
นักศึกษา. วารสารเครือข่ายวิทยาลัยพยาบาลและการสาธารณสุขภาคใต้. 3(2), 208-222
แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2560). สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและ
สังคมแห่งชาติ [ออนไลน์]. สืบค้นจาก http://www.nesdb.go.th/ewt_news.php?nid
=6420&filename=develop_issue
แผนอุดมศึกษาระยะยาว 20 ปี พ.ศ. 2561 - 2580 .(2561). สำนักนโยบายและแผนการอุดมศึกษา
สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา, บริษัท พริกหวานกราฟฟิค จำกัด.
พัชราภรณ์ ศรีสวัสดิ์. (2550). การศึกษาการตระหนักรทางสู่สังคม และการสรางโมเดลการใหคํา
ปรึกษากลุม เพื่อพัฒนาการตระหนักรู้ทางสังคมของวัยรุนไทย ปริญญาการศึกษาดุษฎีบัณฑิต
สาขาจิตวิทยาการให้คําปรึกษา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. [ออนไลน์]. สืบค้นจาก
http://thesis.swu.ac.th/swudis/Coun_Psy/Patcharaporn_S.pdf
เพิ่มพร ณ นคร และ ณัฏฐ์วัฒน์ ธนพรรณสิน. (2560). การใช้ทฤษฎีบทบาทหน้าที่ของสื่อกับ
สื่อมวลชน.วารสารการสื่อสารมวลชน. คณะการสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัยเชียงใหม่,
5(2), 144-163 .
ราชบัณฑิตยสถาน. (2554). ตระหนัก. [ออนไลน์]. สืบค้นจาก http://www.royin.go.th/dictionary/
วสุธิดา นุริตมนต์ และทรงวิทย์ เจริญกิจธนลาภ. (2561). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อ
การยอมรับเทคโนโลยี และความตั้งใจใช้บริการชำระเงินของผู้บริโภครุ่นใหม่ ด้วยโปรแกรม
ประยุกต์คิวอาร์โค้ดผ่านโทรศัพท์เคลื่อนที่สมาร์ทโฟน. วารสารวิชาการนวัตกรรมสื่อสารสังคม
6(2), 40-50
วิจารณ์ พานิช. (2555). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: ตถาตา พับลิเคชั่น.
[ออนไลน์]. สืบค้นจาก http://www.noppawan.sskru.ac.th/data/learn_c21.pdf
สาคร สมเสริฐ. (2556). ความแปลกแยกของมนุษย์ในสังคมสมัยใหม่.วารสารนักบริหาร.
มหาวิทยาลัยกรุงเทพ, 33(3), 25-33.
สำนักงานกิจการกระจายเสียงกิจการโทรทัศน์ และกิจการโทรคมนาคมแห่งชาติ. (2557). คู่มือ
จริยธรรมและการกำกับดูแลกันเองในกิจการกระจายเสียงและกิจการโทรทัศน์. [ออนไลน์].
สืบค้นจาก https://broadcast.nbtc.go.th/data/academic/file/570500000006.pdf.
ไสว ฟักขาว. (2562) ทักษะแห่งศตวรรษที่ 21 [ออนไลน์]. สืบค้นจาก
http://web.chandra.ac.th/blog/wp-content/uploads/2015/
อริน เจียจันทร์พงษ. (2561). บทบาทของสื่อไทยในการเปลี่ยนแปลงทางการเมือง, 11(3), 2632-
2647. [ออนไลน์]. สืบค้นจาก https://www.tci-thaijo.org/index.php/Veridian-E-
Journal/article/download/161302/116311/
Alberti, R.E. & Emmons. M.L., (1989). Your perfect right: A Guide to assertive living.10th
ed. California: Impact.
Baran, Stanley J., and Dennis K. Davis. (1995). Mass communication theory:
foundations, ferment, and future. Belmont, Calif: Wadsworth Pub. Co.
Good, Carter V. (1973). Dictionary of Education. New York: McGraw-Hill Book.
Langone, John; & Black, Rhonda S (1997). “Social Awareness and Transition to
Employment for Adolescents with Mental Retardation,” Remedial and
Special Education. 18 : 214-222. Retrieved September, 01, 2005. From
http:// unweb.hwwilsonweb.com
Senge, Peter. (1993). The Fifth Discipline: The Art & Practice of the Learning
Organization. London: Century Business.
Sternberg, R.J. & Grigorenko, E.L. (2007). Teaching for Successful Intelligence. 2 nd.
Thousand Oaks, CA: Corwin Press.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
2020-10-22
รูปแบบการอ้างอิง
hongwiset, sunee. (2020). คุณลักษณะบัณฑิตที่พึงประสงค์ ในความคาดหวังของผู้ประกอบการด้านสื่อสารมวลชน. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร, 11(2). สืบค้น จาก https://so01.tci-thaijo.org/index.php/AJPU/article/view/237644
ฉบับ
ประเภทบทความ
บทความวิจัย (Research Article)
สัญญาอนุญาต
"บทความวิชาการในวารสารฉบับนี้ ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนเท่านั้น"
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์
