แนวทางการจัดให้มีกฎหมายเกี่ยวกับการจัดการที่ดินร่วมกันระหว่างภาครัฐและประชาชน
คำสำคัญ:
สิทธิชุมชน, การจัดการร่วม, การกำหนดสิทธิในทรัพยากรโดยส่วนรวม, สิทธิร่วมบทคัดย่อ
วิทยานิพนธ์(บทความ) เรื่องแนวทางการจัดให้มีกฎหมายในการจัดการที่ดินร่วมกันระหว่างภาครัฐและประชาชนเป็นการศึกษา 1) เพื่อศึกษากฎหมายเกี่ยวกับการจัดการที่ดินของไทย ว่ามีหลักการและมาตรการรองรับการใช้สิทธิของชุมชนในการมีส่วนร่วมจัดการ การบำรุงรักษา และการใช้ประโยชน์จากทรัพยากรที่ดินอย่างสมดุลและยั่งยืน 2) เพื่อศึกษาถึงแนวคิดและหลักการการจัดการร่วมและมาตรการสำหรับการจัดการร่วม เพื่อเป็นแนวทางในการพัฒนาการจัดให้มีกฎหมายเกี่ยวกับการจัดการที่ดินร่วมกันระหว่างภาครัฐและประชาชน 3) เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อแนวทางการจัดให้มีกฎหมายเกี่ยวกับการจัดการที่ดินร่วมกันระหว่างภาครัฐและประชาชน และ 4) เพื่อเสนอแนะในการจัดทำกฎหมายสำหรับการจัดการที่ดินของประเทศไทย ผลการศึกษาพบว่า การจัดการที่ดินร่วมกันระหว่างภาครัฐและประชาชนจะต้องดำเนินการตามแนวทางที่เกี่ยวข้อง คือ 1) การปรับเปลี่ยนโครงสร้างทางกฎหมายที่เกี่ยวข้องมาเป็นรูปแบบของการกำหนดสิทธิในทรัพยากรโดยส่วนรวม (Common Property Regime) โดยคำนึงถึงองค์ประกอบต่างๆ ของการจัดการร่วม 2) การตรา การปรับปรุงและการแก้ไขเพิ่มเติมกฎหมายที่เกี่ยวข้อง โดยต้องมีการทบทวนกฎหมาย กฎหมายควรมีฐานคิดในการนำหลักการพื้นฐานเกี่ยวกับแนวคิดเรื่อง “สิทธิร่วม” (Collective Rights) การปรับปรุงกฎหมายและการเร่งรัดให้มีกฎหมายที่รองรับเอกสารสิทธิชุมชนการจัดตั้งสถาบันการบริหารจัดการที่ดิน และการกำหนดมาตรการทางกฎหมายตามความจำเป็น 3) การนำหลักการจัดการร่วมมาใช้ในการจัดการที่ดินของประเทศไทย ด้านนโยบายภาครัฐต้องนำบทบัญญัติของรัฐธรรมนูญ มาสร้างเป็นกรอบในการกำหนดนโยบายสาธารณะ การจัดการที่ดินให้กับประชาชนที่ไม่มีที่ทำกิน ด้านนโยบาย การจัดการต้องสนองตอบต่อความต้องการการใช้ที่ดินของผู้ไม่มีที่ดินทำกิน การตั้งหน่วยงานที่ทำหน้าที่ในการจัดการในทุกๆ ระดับ ด้านการจัดการ การจัดการต้องช่วยลดความขัดแย้ง การมีแผนของท้องถิ่นโดยมีความสอดคล้องกับนโยบายและแผนงาน มีการกระจายอำนาจสู่องค์การปกครองส่วนท้องถิ่น การกำหนดมาตรการทางภาษี การใช้รูปแบบการจัดการหลากหลาย ด้านการมีส่วนร่วมของประชาชน พัฒนาองค์ประกอบของคณะกรรมการนโยบายที่ดินแห่งชาติที่เปิดให้ประชาชนเข้ามาเป็นตัวแทนมากขึ้น รัฐต้องสร้างเครือข่ายเพื่อการมีส่วนร่วมของประชาชนในชุมชน การจัดให้มีการรวมตัวของภาคประชาชนในพื้นที่ในรูปแบบของคณะกรรมการ การจัดกระบวนการในการทำงานที่เสริมสร้างความเข้มแข็งให้กับชุมชน ภาคประชาชนมีส่วนร่วมในคณะกรรมการในสัดส่วนที่เหมาะสม การจัดเวทีให้ผู้แทนภาคประชาชน องค์กรเอกชน องค์กรอิสระ นักวิชาการอิสระ ปราชญ์ชาวบ้าน และมีการนำมิติภูมิปัญญาชาวบ้านมาประยุกต์ใช้
เอกสารอ้างอิง
Local Act. (2019) http://www.landactionthai.org/land/index.php?option=com_content&view=article&id=1275. Retrieved on 26th Dec 2019.
ONEP. (2008). Land management strategy project report. Office of Natural Resources and Environmental Policy Planning. https://tdri.or.th/wpcontent/uploads/2012/09/n78.pdf. Retrieved on 13th Nov 2018
Onprom, S. Community Forestry. (2011). Forest Communities: Community control
Technology in the new forest? A case study of community forest Huay Kaew.
Huay Kaew district. Meaon District. Chaing Mai Province.
Secretariat of the Senate. (2015). Report of the Natural Resources and Environmental Reform Commission of the National Reform Council. Reform Agenda 11th. Land reform and Land management. https://dl.parliament.go.th/handle/lirt/427032. Retrieved on 22th Jan 2017.
Senasu, W. (2013). Decentralization and Local Self-government. Bangkok: Pantai.
Sinthipong, U. (2004). Constitution and Environmental protection. Bangkok: Bangkok
University.
Sinthipong, U. (2014). Legal Measures for the Co-management of Natural Resources: Case of Community- based Fisheries Co-management. Thesis. Chulalongkorn University.
Siripongtugsin, N. (2014). Aimed to investigate the causes of conflict on Tungsa Public
Land. Humanities and Social Sciences Vol. 31 No. 3: September-December.
Songrak, A. (2018). Guidelines for management of marine and coastal resources in Trang
Province. Source. http://www.learners.in.th/blogs/ posts/228409. Retrieved on 27th Mar 2018.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
"บทความวิชาการในวารสารฉบับนี้ ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนเท่านั้น"
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์
