The important of Pleng Tranartrarach in Thai culture
คำสำคัญ:
เพลงตระนาฎราช, หน้าทับ, วัฒนธรรมดนตรีไทยบทคัดย่อ
กาวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อการศึกษา 1) ประวัติพัฒนาการของเพลง ตระนาฏราช 2) วิเคราะห์ทำนองเพลงและหน้าทับกำกับเพลง ตระนาฎราช ใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ ทำการเก็บรวบรวมข้อมูลจากเอกสารงานวิจัยและข้อมูลภาคสนาม จากการสัมภาษณ์ผู้ให้ข้อมูลหลักในศิลปนิพนธ์ที่ผู้ศึกษาสัมภาษณ์ผู้ทรงคุณวุฒิทางด้านปฏิบัติดนตรีไทย จำนวน 9 คน เครื่องมือ การสังเกต แบบสัมภาษณ์ การวิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการศึกษาพบว่า 1) ศึกษาประวัติพัฒนาการของเพลง ตระนาฎราช เป็นเพลงที่เกิดขึ้นจากการก่อตั้งคณะละครนาฏราช โดยพระเจ้าวรวงส์เธอพระองค์เจ้าเฉลิมพลฑิฆัมพร ได้มีพระราชปรารถกับ ครูบุญยงค์ เกตุคง ให้ประพันธ์เพลงประจำคณะละครนาฎราช เป็นอีกเพลงหนึ่งที่ครูบุญยงค์ เกตุคง ได้ประพันธ์เมื่อ พ.ศ.2515 โดยได้นำเอาทำนองเพลงดับควันเทียนมาเป็นทำนองหลักและนำมาประพันธ์ให้อยู่ในรูปแบบเพลงตระ จึงได้ออกมาเป็นเพลงหน้าพาทย์เพลงใหม่ มาปรับสำนวนเพลงให้เป็นสำนวนของเพลงหน้าพาทย์ ลักษณะทำนองเพลงแสดงให้เห็นถึงภูมิปัญญาอันชาญฉลาดในการประพันธ์เพลงของ ครูบุญยงค์ เกตุคง ได้เป็นอย่างดียิ่งซึ่ง เพลงตระนาฏราช นั้นมีลักษณะทำนองที่ลึกซึ้งสามารถสื่อถึงความเลื่อมใสศรัทธาและความเชื่อของมนุษย์ที่มีต่อเทพเจ้าโดยเฉพาะพระอิศวร ในปางร่ายรำที่เรียกกันว่า พระศิวนาฏราช 2) การวิเคราะห์ทำนองเพลงและหน้าทับกำกับเพลง ตระนาฎราช เป็นเพลงประเภทหน้าทับพิเศษ ในรูปแบบเพลงตระ 12 ไม้ลา มีระดับกลุ่มเสียงที่ใช้ในการดำเนินทำนองทั้งหมด 3 กลุ่มเสียง คือ กลุ่มเสียงทางเพียงออล่าง ฟ ซ ล x ด ร x กลุ่มเสียงทางใน ซ ล ท x ร ม x และกลุ่มเสียงทางกลางแหบ ร ม ฟ x ล ท x ซึ่งมีบทบาทต่อวัฒนธรรมดนตรีไทย ทั้งในด้านการศึกษาดนตรีไทย ในด้านที่มีต่อวัฒนธรรมดนตรีไทยและที่มีต่อวงการดนตรีไทยเพลง ตระนาราช เป็นเพลงที่ประพันธ์ขึ้นไว้อย่างวิจิตร เอกลักษณ์เฉพาะ โดยมีลูกตกตรงกับทำนองหลักเพลงดับเทียน ซึ่งเป็นไปตามทฤษฎีการประพันธ์เพลง ที่ยึดหลักในเรื่องของ จังหวะ ลูกตก บันไดเสียง หน้าทับ ที่ตรงกับ ทำนองหลัก
เอกสารอ้างอิง
สำราญ เกิดผล. (2558). ตระนาฏราช. กรุงเทพฯ: ผูแต่ง
อาคม สายาคม. (2525). ตระนาฏราชครบเคร่อื งเรือนนาฏศิลป์. กรุงเทพฯ: ผูแ้ ต่ง
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
"บทความวิชาการในวารสารฉบับนี้ ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนเท่านั้น"
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์
