The Local Wisdom of Durian Gardeners in Bang Krang Sub-District in Mueang Nonthaburi District Under Nonthaburi province
คำสำคัญ:
ภูมิปัญญา, การทำสวนทุเรียน, ชาวสวนบทคัดย่อ
การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาภูมิปัญญาท้องถิ่นในการทำสวนทุเรียนของชาวสวนในพื่นที่ตำบลบางกร่าง จังหวัดนนทบุรี 2) ศึกษาวิธีการถ่ายทอดองค์ความรู้ในการทำสวนทุเรียนของชาวสวนตำบลบางกร่าง จังหวัดนนทบุรี ผู้ให้สัมภาษณ์ในการวิจัย ประกอบด้วย นักวิชาการส่งเสริมการเกษตรชำนาญการ 2 คน และปราชญ์ชาวสวนทุเรียนตำบลบางกร่าง 4 คน โดยเครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล คือ แนวสัมภาษณ์เชิงลึก ซึ่งการวิเคราะห์ข้อมูลใช้วิธีการวิเคราะห์เนื้อหา และนำเสนอผลการศึกษาแบบพรรณนาวิเคราะห์
ผลการวิจัยพบว่า
- ภูมิปัญญาท้องถิ่นในการทำสวนทุเรียนของชาวสวนในพื่นที่ตำบลบางกร่าง จังหวัดนนทบุรี เกิดจากการสืบทอดกันมาตั้งแต่สมัยโบราณ ซึ่งจุดเด่นของพื้นที่ คือ ความอุดมสมบูรณ์ของดินที่มีแร่ธาตุเหมาะแก่การปลูกทุเรียน ซึ่งลักษณะการปลูกมีความนิยมในการยกร่อง โดยทำเป็นโคกสูงประมาณ 80 เซนติเมตร แล้วขุดหลุมบนโคกลึกประมาณ 50 เซนติเมตร ใส่ปุ๋ยที่ก้นหลุม แล้วนำทุเรียนที่เพาะชำไว้ประมาณ 1 ปี มาลงหลุมที่เตรียมไว้ การดูแลรักษาโดยการใส่ปุ๋ย ตัดแต่งกิ่ง รดน้ำประมาณ 2 วันต่อครั้ง โดยใช้แครงตักน้ำจากก้นร่องสวนเพื่อให้ได้แร่ธาตุจากดินโคลนมารดต้นทุเรียน มีการเอาใจใส่อย่างใกล้ชิดจนกว่าจะออกผลผลิต
- วิธีการถ่ายทอดองค์ความรู้ในการทำสวนทุเรียนของชาวสวนในพื้นที่ตำบลบางกร่าง จังหวัดนนทบุรี มีวิธีการถ่ายทอดโดย 1) การเปิดเป็นศูนย์การเรียนรู้ อบรม การสาธิต อธิบายและตอบข้อสงสัยผู้ศึกษาดูงานพร้อมมีการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ระหว่างผู้เข้าร่วมศึกษาดูงานจากสวนในท้องที่อื่น และ 2) มีการถ่ายทอดเป็นรายบุคคลให้แก่คนในครอบครัวหรือคนในพื้นที่โดยการฝึกปฏิบัติจริง ตั้งแต่การเตรียมพื้นที่ วิธีการเพาะปลูก การบำรุงรักษา และการเก็บผลทุเรียน หากมีข้อสงสัยก็สามารถสอบถามตรงที่ปฏิบัติงานจริงก็จะมีการให้คำอธิบายแนะนำต่อไป
เอกสารอ้างอิง
ชานนท์ วิสุทธิชานนท์. (2558). การมีส่วนร่วมของประชาชนในการอนุรักษ์ภูมิปัญญาชาวบ้านในตำบลคลองแดน อำเภอระโนด จังหวัดสงขลา. สารนิพนธ์ ปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการภาครัฐและภาคเอกชน มหาวิทยาลัยหาดใหญ่.
เดอ ลาลูแบร์. (2510). จดหมายเหตุ ลา ลูแบร์ ราชอาณาจักรสยาม. แปลโดย สันต์ ท. โกมลบุตร. พระนคร : ก้าวหน้า.
ทรงพล สมศรี. (2551). ทุเรียนไทยและการปรับปรุงพันธุ์ กรณีศึกษาพันธุ์จันทบุรี 1 จันทบุรี 2 จันทบุรี 3. กรุงเทพฯ : สำนักผู้เชี่ยวชาญกรมวิชาการเกษตร.
วิยุทธ์ จำรัสพันธ์. (2535). ป่าชุมชน : การจัดการป่าชุมชน. มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ยศ สันติสมบัติ. (2542). ความหลากหลายทางชีวภาพและภูมิปัญญาท้องถิ่น เพื่อการพัฒนาอย่างยั่งยืน. เชียงใหม่ : มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
สุรางค์ โค้วตระกูล. (2541). จิตวิทยาการศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุรินทร์ภรณ์ ศรีอินทร์, กำจัด รื่นเริงดี. (2553). การสำรวจและพัฒนาภูมิปัญญาท้องถิ่นตามแนวเศรษฐกิจพอเพียงในพื้นที่ลุ่มน้ำคลองกำพวน จังหวัดระนอง. กรุงเทพฯ : สถาบันวิจัยและพัฒนาแห่งมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
หิรัญ หิรัญประดิษฐ์. (2546). เทคโนโลยีการผลิตทุเรียน. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
----------. (2547). ทุเรียน. ใน สารานุกรมไทยสำหรับเยาวชนโดยพระราชประสงค์ในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว. (เล่ม 28, หน้า 99). กรุงเทพฯ : อมรินทร์พริ้นติ้ง.
อดิสรณ์ ฉิมน้อย. (2555). ศูนย์การเรียนรู้เพื่ออนุรักษ์ทุเรียนพื้นบ้านนนทบุรี. (ออนไลน์). เข้าถึงได้จาก : https://www.duriannon.com. วันที่สืบค้นข้อมูล 2560, มกราคม 3.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
"บทความวิชาการในวารสารฉบับนี้ ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนเท่านั้น"
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์
