แนวทางการพัฒนาการเรียนรู้ทักษะปฏิบัติดนตรีแก่นักเรียนในสถานศึกษาพื้นที่ตำบลแพรกหนามแดง อำเภออัมพวา จังหวัดสมุทรสงคราม
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยเรื่องการพัฒนาการเรียนรู้ทักษะทางดนตรี ของนักเรียน โรงเรียนระดับประถมศึกษา ในพื้นที่ตำบลแพรกหนามแดงนั้นมีจุดมุ่งหมาย ดังนี้ 1.เพื่อพัฒนาทักษะปฏิบัติดนตรีให้กับนักเรียน ในโรงเรียนระดับชั้นประถมศึกษาพื้นที่ตำบลแพรกหนามแดง 2.เพื่อสร้างกิจกรรมการสอนที่หลากหลายในการพัฒนาการเรียนรู้ทักษะปฏิบัติดนตรีโดยคำนึงถึงความสัมพันธ์เหมาะสมกับศักยภาพและสภาพแวดล้อมของผู้เรียน ในโรงเรียนระดับชั้นประถมศึกษา พื้นที่ตำบลแพรกหนามแดง งานวิจัยนี้มีวิธีการดำเนินงานวิจัยเชิงคุณภาพ มีการสัมภาษณ์ เก็บรวบรวมข้อมูลจากคณะครู อีกทั้งการสังเกตการณ์ร่วมขณะการจัดการเรียนการสอน และการดำเนินกิจกรรมการเรียนต่างๆ กับนักเรียน
ผลดำเนินงานการวิจัยในการพัฒนาการสอนทักษะดนตรีแบ่งเป็นฐาน 3 กลุ่ม พบว่ากลุ่มนักเรียนมีความรู้พื้นฐานทางด้านทฤษฏีดนตรีที่ดีทั้ง 2 โรงเรียน โดยสามารถพัฒนาต่อยอดส่งเสริมนักเรียนให้ปฏิบัติในทักษะเครื่องเอกที่สนใจได้ อีกทั้งนักเรียนมีความสนใจในการเรียนทักษะเครื่องดนตรีเดี่ยวเป็นพิเศษตามลำดับ ดังนี้ 1) กีตาร์ 2) ขับร้อง 3) เครื่องดนตรีไทย
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารศิลป์ปริทัศน์ ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารศิลป์ปริทัศน์ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารศิลป์ปริทัศน์
References
กุมาริกา ศุภการ. 2555. ปัญหาที่พบบ่อยในการร้องเพลงคลาสสิกสำหรับนักศึกษาไทยระดับชั้นอุดมศึกษา และเตรียมอุดมดนตรี
มหาวิทยาลัยมหิดล. (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยมหิดล.
โกวิทย์ ขันธศิริ. (2550). ดุริยางคศิลป์ตะวันตก(เบื้องต้น). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ข้อมูลพื้นฐาน โรงเรียนบ้านแพรกหนามแดง. (n.d.). Data.bopp-Obec.info. from https://data.bopp-obec.info/emis
/schooldata-view.php?School_ID=1075580081&Area_CODE=7501
ข้อมูลพื้นฐาน โรงเรียนบ้านคลองสมบูรณ์. (n.d.). Data.bopp-Obec.info. Retrieved 24 June 2021,
from http://data.bopp-obec.info/emis/schooldata-view.php?School_ID=1060220605&Area_CODE=0
จำเนียร ช่วงโชติ. (2515). จิตวิทยาการรับรู้และเรียนรู้. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
ชนิตา รักษ์พลเมือง. (2534). พื้นฐานการศึกษา หลักการและแนวคิดทางสังคม. กรุงเทพฯ: พิมพ์ดี จำกัด.
ณรุทธ์ สุทธจิตต์. (2561). สังคีตนิยม ความซาบซึ้งในดนตรีตะวันตก. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พวงทอง เม้งเกร็ด. 2562. ชุมชนแพรกหนามแดง จากการจัดการน้ำ สู่การจัดการสวัสดิการชุมชน. สมุทรสงคราม: โรงพิมพ์เดือนตุลา.พิมพ์
ครั้งที่ 2.
มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา คณะศิลปกรรมศาสตร์ศาสตร์. (2559). หลักสูตรศิลปกรรมศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาดนตรี.
กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.
ศศิวิมล ช่างเรียน. (2548). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับผลสัมฤทธิ์ในการเรียนวิชาเครื่องดนตรีปฏิบัติสากลของนักเรียนเตรียมอุดมดนตรี
ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4-5-6 วิทยาลัยดุริยางคศิลป์ มหาวิทยาลัยมหิดล. (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยมหิดล.
สงบศึก ธรรมวิหาร. (2545). ดุริยางค์ไทย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุภางค์ จันทวานิช. (2559). วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สำนักงานวิชาการและมาตรฐานการศึกษา. (2019). Obec.go.th. from http://academic.obec.go.th/newsdetail.php?id=75.
อดุลย์ ตันประยูร. (2539). สังคมวิทยาการศึกษา. กรุงเทพฯ: โอเอสพริ้นติ้งเฮาส์.
Awasdakan Poomee. (2019). Basic Vocal Skills Development of the First Year Vocal
Major Music Students Suan Sunandha Rajabhat University. Full Paper of Research.KEAS- 25 MAY 2019