การวัดปริมาณคอลลาเจนและฤทธิ์ยับยั้งเอนไซม์ไทโรซิเนสในสารสกัดกลีบดอกบัวหลวง

Main Article Content

ฉัตรดนัย อุประวรรณา
ธัญญะ พรหมศร

บทคัดย่อ

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวัดปริมาณคอลลาเจนและฤทธิ์ยับยั้งเอนไซม์ไทโรซิเนสในสารสกัดกลีบดอกบัวหลวง ด้วยวิธีวิเคราะห์ไฮดรอกซีโพรลีน (hydroxyproline assay) ในการหาปริมาณคอลลาเจน และวิธีโดพาครอม (dopachrome method) ในการหาฤทธิ์ยับยั้งเอนไซม์ไทโรซิเนส ผลการทดลองพบว่า สารสกัดกลีบดอกบัวหลวงตั้งแต่ระดับความเข้มข้น 200 µg/mL ให้ปริมาณสารคอลลาเจน เท่ากับ 33.94±2.85 µg of collagen/mL และมีแนวโน้มการให้ปริมาณสารคอลลาเจนไปในทิศทางที่เพิ่มมากขึ้นตามระดับความเข้มข้นของสารสกัดที่สูงขึ้น ส่วนฤทธิ์ในการยับยั้งเอนไซม์ไทโรซิเนสจากสารสกัดกลีบดอกบัวหลวง ตั้งแต่ระดับความเข้มข้น 200 µg/mL พบว่า ฤทธิ์การยับยั้งเอนไซม์ไทโรซิเนสเท่ากับ 52.34±0.13 µg/mL และมีแนวโน้มของฤทธิ์การยับยั้งเอนไซม์ไทโรซิเนสในทิศทางที่เพิ่มมากขึ้นตามระดับความเข้มข้นของสารสกัดที่สูงขึ้นเช่นกัน จึงเห็นได้ว่า สารสกัดกลีบดอกบัวหลวงมีสารคอลลาเจนและมีฤทธิ์ยับยั้งเอนไซม์ไทโรซิเนสที่มีฤทธิ์ในการลดการสร้างเม็ดสีผิวและช่วยบำรุงผิวพรรณ ดังนั้นข้อมูลดังกล่าวจึงสามารถนำมาพัฒนาเป็นผลิตภัณฑ์เวชสำอางจากสารสกัดกลีบดอกบัวหลวงที่ช่วยให้ผิวกระจ่างใส และลดการทำงานของเม็ดสี รวมทั้งเพื่อเป็นข้อมูลให้ผู้บริโภคประกอบการตัดสินในการเลือกซื้อผลิตภัณฑ์ที่มีส่วนผสมของสารสกัดกลีบดอกบัวหลวง และเพิ่มคุณค่าของสมุนไพรไทย

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
อุประวรรณา ฉ. ., & พรหมศร ธ. . (2024). การวัดปริมาณคอลลาเจนและฤทธิ์ยับยั้งเอนไซม์ไทโรซิเนสในสารสกัดกลีบดอกบัวหลวง. วารสารวิทยาลัยบัณฑิตเอเซีย, 14(4), 92–98. สืบค้น จาก https://so01.tci-thaijo.org/index.php/CAS/article/view/283330
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กัลยาภรณ์ จันตรี. (2558). การตั้งตำรับสูตรเครื่องสำอางที่ทำให้ผิวขาวจากสารสกัดมะหาด. วารสารวิจัย มสด สาขาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี, 8(1); 1-23.

ชฎาพร เกลี้ยงจันทร และสุวรรณ ผลใหม่. (2560). ฤทธิ์ยับยั้งเอนไซม์ไทโรซิเนสของปาล์มสาคู (รายงานการวิจัย). สงขลา : มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลศรีวิชัย.

ณพัฐอร บัวฉุน และปิยะพัฒน์ สุนทรศาสตร์. (2558). การพัฒนาโลชั่นจากสารสกัดหยาบชะเอมไทยที่มีฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระ. วารสารวิจัยและพัฒนา วไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ (สาขาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี), 10(2); 97-106.

ณพัฐอร บัวฉุน. (2562). การวิเคราะห์พฤกษเคมี ฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระ และฤทธิ์ยับยั้งการทำงาน ของเอนไซม์แอลฟา-กลูโคซิเดสของบัวหลวง. วารสารวิจัย มทร.กรุงเทพ. 14(1); 125-136

ณพัฐอร บัวฉุน. (2563). ฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระ และปริมาณฟีนอลลิกรวมของสารสกัดหยาบลูกยอ. วารสารวิจัยและพัฒนา วไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ สาขาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี; 15(2); 67-76.

นรินทร์ ทาหอม และวรางคณา สมพงษ์. (2558). สมบัติของคอลลาเจนที่ละลายด้วยกรดจากหนังปลาสลาด. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี, 23(2); 257-267.

วิไลลักษณ์ สุกใส และสุธาสินี ทัพพสารพงศ์. (2557). การตรวจสอบความถูกต้องของวิธีวิเคราะห์ ปริมาณคอลลาเจนด้วยการวิเคราะห์โดยการวัดสี. ในการประชุมวิชาการเสนอผลงานวิจัยระดับบัณฑิตศึกษาแห่งชาติ. ขอนแก่น: มหาวิทยาลัย ขอนแก่น

วิไลลักษณ์ สุกใส, สถาพร สัตย์ซื่อ, เกศริน ดรศรีจันทร์ และสิริวิมล พรมนัส. (2562). การตรวจสอบสารสำคัญเบื้องต้นและวิเคราะห์ปริมาณคอลลาเจนของผลิตภัณฑ์ตรีผลาในรูปแบบน้ำและรูปแบบผง. วารสารวิจัยราชภัฎพระนคร สาขาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี, 14(2); 109-119.

สถาพร สัตย์ซื่อ, วิไลลักษณ์ สุกใส และฉัตรดนัย อุประวรรณา. (2563). การศึกษาฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระและพัฒนาผลิตภัณฑ์ครีมทาส้นเท้าแตกจากสารสกัดแกนสับปะรดพันธุ์ตราดสีทอง. วารสารการแพทย์แผนไทยและการแพทย์ทางเลือก, 18(3); 560-572.