The Guidelines for the Development of Academic Administration Toward Excellence in Schools Under the Office of Khon Kaen Primary Educational Service Area 4
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The research titled Guidelines for Developing Academic Administration towards Excellence of Schools under the Office of Khon Kaen Primary Educational Service Area 4 aimed to propose approaches derived from synthesized information collected from related documents. The data were organized into a synthesis table of components, using frequency counts of six or more occurrences, which represented at least 60 percent of the total frequency. These were identified as the essential components of academic administration for excellence in schools. The findings revealed that academic administration for excellence in schools under the Office of Khon Kaen Primary Educational Service Area 4 consists of five components: (1) curriculum and learning plan management, (2) teaching and learning management, (3) instructional media management, (4) instructional supervision, and (5) assessment and evaluation.
This study proposed development guidelines emphasizing the participation of all stakeholders, the use of information systems in decision-making, the continuous professional development of teachers, and the creation of a learner-centered management system. The results of this research can be applied as practical guidelines for schools under the Office of Khon Kaen Primary Educational Service Area 4 and can also be extended to other contexts to enhance the quality of education towards sustainable excellence.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
1. The original was not published. Or waiting to be published in another journal.
2. The original article is an academic article and research reports must pass quality assessment and peer reviewers, if needed. Authors must submit original revised thesis. The editorial department as scheduled.
3. The editorial staff will send a journal to the author of 1 published paper.
4. Comment in this article published in the journal is the owner’s opinion, not from the College of Asian Scholars.
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2546). รายงานสรุปผลการดำเนินงานปฏิรูปการศึกษาในทศวรรษแรก. กรุงเทพฯ: สำนักนายกรัฐมนตรี.
เกษรา ทองอ่อน. (2560). การนิเทศภายในตามแนวคิดวงจรคุณภาพ PDCA เพื่อพัฒนาการเรียนรู้ของครู. วารสารการนิเทศศึกษา.
ขัตติยาภรณ์ บาระมี และคณะ. (2568). การบริหารงานวิชาการสู่ความเป็นเลิศในสถานศึกษา. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏ.
ขวัญชนก ปาลีวงศ์. (2566). การพัฒนาภาวะผู้นำเชิงกลยุทธ์ของผู้บริหารสถานศึกษากับการยกระดับคุณภาพทางวิชาการ. วารสารวิชาการศึกษาศาสตร์.
จิตราภรณ์ สามไชย. (2565). การบริหารงานวิชาการโดยใช้หลักฐานเชิงประจักษ์และการมีส่วนร่วมเพื่อสร้างวัฒนธรรมคุณภาพในสถานศึกษา. วารสารการบริหารและพัฒนาการศึกษา.
ทวีศักดิ์ กิตติวรเมธี. (2562). การจัดการหลักสูตรแบบผสมผสานในยุคดิจิทัล. วารสารการบริหารการศึกษา.
ธันยวิช วิเชียรพันธ์. (2563). ห้องเรียนประสิทธิภาพสูงในยุคดิจิทัล. วารสารเทคโนโลยีการศึกษา.
นรรัชต์ ฝันเชียร. (2563). ทฤษฎีการเรียนรู้ร่วมสมัยกับการออกแบบการเรียนรู้. วารสารศึกษาศาสตร์.
นวพร โชติกลาง. (2563). การใช้แนวคิด TQM และวงจร PDCA ในการพัฒนางานวิชาการสถานศึกษา. วารสารวิจัยและพัฒนาการศึกษา.
นิรดา เวชยะลักษณ์, และคณะ. (2564). การนิเทศภายในและการออกแบบรายวิชาแบบผสมผสานในสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพิษณุโลก เขต 2. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร.
บุณยพรรณ (พจนะ) อภิพัฒน์. (2566). การพัฒนารูปแบบนิเทศแบบมีส่วนร่วมเพื่อเสริมสร้างสมรรถนะการวัดและประเมินผลของครู. วารสารวิจัยทางการศึกษา.
บุญทัน ดอกไธสง. (2562). การบริหารหลักสูตรแบบบูรณาการเพื่อพัฒนาผู้เรียน. ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ปรียาพร วงศ์อนุตรโรจน์. (2560). การพัฒนาภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาในยุคการเปลี่ยนแปลง. วารสารการบริหารและพัฒนาการศึกษา.
ภูษิต บัวสวัสดิ์. (2560). แนวคิดและกระบวนการพัฒนาหลักสูตร. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วรรณดี สุทธินรากุล. (2564). การประยุกต์ใช้โมเดล CIPP ในการประเมินการจัดการศึกษาของสถานศึกษา. วารสารวิจัยและพัฒนาการศึกษา.
วราภรณ์ แสงไชย. (2563). การพัฒนาหลักสูตรสถานศึกษาที่สอดคล้องกับบริบทชุมชนเพื่อยกระดับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน. วารสารการวิจัยทางการศึกษา.
วัลลภา โพธิโต. (2566). กลยุทธ์การบริหารงานวิชาการสู่ความเป็นเลิศในยุคดิจิทัลโรงเรียนอุบลรัตนราชกัญญาราชวิทยาลัย นครราชสีมา. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏ นครราชสีมา.
วสันต์ ทองสุข. (2565). การประเมินแบบองค์รวมเพื่อพัฒนาผู้เรียน. วารสารการวัดผลการศึกษา.
วิมล เดชะ. (2561). การบริหารจัดการคุณภาพการศึกษาโดยใช้แนวคิด TQA: กรณีศึกษาโรงเรียนขนาดกลาง. วารสารศึกษาศาสตร์ปริทัศน์.
วิไลรัตน์ บุญสวัสดิ์, และ มารุต ทรรศนากรกุล. (2562). กระบวนการนิเทศภายในเพื่อส่งเสริมการเรียนรู้ของครูในสถานศึกษา. วารสารศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ศักดิ์สิทธิ์ สีล่วงเพชร, สุนทร ใสคำ, & พระครูวินัยธรวรวุฒิ เทชะธรรมโม. (2568). แนวทางการบริหารงานวิชาการสู่ความเป็นเลิศตามทุติยปาปณิกสูตร สำหรับผู้บริหารสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษามหาสารคาม เขต 3. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ศศิธร หาญคำ. (2563). การพัฒนารูปแบบการวัดผลเพื่อรองรับการเรียนรู้แบบผสมผสานในระดับชั้นประถมศึกษา. วารสารการประเมินผลและวิจัยทางการศึกษา.
ศิริวรรณ ศรีสง่า. (2566). การประยุกต์ใช้วงจรคุณภาพ PDCA ในการบริหารงานวิชาการเพื่อยกระดับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏ.
ศิริวัฒน์ บุญโตนด. (2566). แนวทางการบริหารงานวิชาการเพื่อยกระดับคุณภาพสถานศึกษาสู่ความเป็นเลิศ. วารสารวิชาการครุศาสตร์.
สมพร เต็มยอด. (2564). การประเมินเพื่อพัฒนาการเรียนรู้: แนวทางการสร้างความรับผิดชอบและแรงจูงใจในผู้เรียน. วารสารครุศาสตร์.
สมถวิล ฤกษ์งาม. (2563). การบริหารจัดการสู่ความเป็นเลิศของสถานศึกษา. วารสารบริหารการศึกษา.
สถาบันเพิ่มผลผลิตแห่งชาติ. (2545). เกณฑ์รางวัลคุณภาพแห่งชาติ (Thailand Quality Award: TQA). กรุงเทพฯ: สำนักงานรางวัลคุณภาพแห่งชาติ.
สำนักงานเลขาธิการวุฒิสภา. (2560). รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560. กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการวุฒิสภา.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560–2579. กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.
สุชาติ ภูมิใจดี. (2560). การเรียนรู้จากการลงมือทำเพื่อพัฒนาสมรรถนะ. วารสารการศึกษาและพัฒนา.
สุธีรา พรมเมือง. (2562). การนิเทศแบบมีส่วนร่วม: แนวทางเสริมสร้างสมรรถนะครูและการเรียนรู้ร่วมกันในโรงเรียน. วารสารศึกษาศาสตร์ปริทรรศน์.
สุภัค ถาวรภิญโญ. (2561). การเรียนรู้แบบสมรรถนะ: ทฤษฎีและการประยุกต์. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สุพจน์ โสภา. (2562). หลักการบริหารงานวิชาการเพื่อพัฒนาคุณภาพอย่างยั่งยืน. วารสารบริหารการศึกษา.
สุริยนต์ ไชยมาตย์. (2567). โมเดลนิเทศเพื่อส่งเสริมการบริหารหลักสูตรโดยเน้นสมรรถนะผู้เรียน. วารสารบริหารการศึกษา.
สุวิมล ว่องวาณิช. (2561). การนิเทศเพื่อการเรียนรู้. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อมลรดา พุทธินันท์. (2561). ขอบข่ายภารกิจงานวิชาการในสถานศึกษา. วารสารวิชาการศึกษาศาสตร์.
อรรถพล อินธเสนา, และคณะ. (2568). โมเดลการจัดการสื่อการเรียนรู้ดิจิทัลเพื่อความเป็นเลิศ. วารสารวิชาการเทคโนโลยีการศึกษา.
Sumbal. (2025). Academic leadership: A foundation for excellence through reflective practice and continuous development. Independent Research.
Wipapan Phinla. (2025). Excellence Academic Affairs Management through Visible Learning. Journal of Educational Leadership.
