Representation of Lesbians in Club Friday The Series

Main Article Content

ณัชชา ถิรกันตวุฒิ
ศุภฤกษ์ โพธิไพรัตนา

Abstract

This research is aimed to study representation of lesbians in Club Friday The Series by using qualitative research methods. The data analysis was performed using textual analysis from four dramas with the main characters in the story. The research found that 1.The reflection of representative images of love between female and female in the dramas were divided into two parts: 1) a representative image that reflects the social reality. The lesbians were made in two types : in this type of relationship, there were the treated ones, most of which were women with male characteristics. They would be the one who protect and take care of their partner. However, women with normal characteristics but were disappointed in love from men are deceived and subject to social norms such as reuniting with men, returning to the role of mother and father, committing others. These women would return to a love that meets the standards of society, together with a man and make their female partners to be disappointed 2)  Representational image reflected from the director process and perspective. In which the male directors conveyed a representative image of a woman who must be disappointed. The female director features a self-selected woman. The portraits of female love females differ according to the director's gender. 2. The narrative has two storylines: 1) the plot of deception 2) the plot of social class and status. This plot would create a conflict using 3 conditions: 1) social value conditions 2) physical condition 3) moral conditions. These conflicts would set the standards of society. So, when a woman loves a woman in contrast to this framework, it becomes a person who deviates from the main standards of society.

Article Details

Section
Research Article
Author Biographies

ณัชชา ถิรกันตวุฒิ, Faculty of Mass Communication, Chiang Mai University

กำลังศึกษาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการสื่อสารศึกษา มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ (2563)

ศุภฤกษ์ โพธิไพรัตนา

นศ.ด. (สาขาวชิ านิเทศศาสตร์) จุฬาลงกรณ์มหาวทิ ยาลยั 2554, ปัจจุบนั เป็นอาจารยค์ ณะการสื่อสารมวลชน
มหาวิทยาลัยเชียงใหม่

References

กาญจนา แก้วเทพ. (2535). ภาพลักษณ์ของผู้หญิงในสื่อมวลชน. กรุงเทพฯ: โครงการเผยแพร่ผลงานวิจัย จุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย.

กาญจนา แก้วเทพ. (2542). การวิเคราะห์สื่อ : แนวคิดและเทคนิค. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: เอดิสัน เพรส โพรดักส์.

กาญจนา แก้วเทพ. (2557). ศาสตร์แห่งสื่อและวัฒนธรรมศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: ภาพพิมพ์.

กาญจนา แก้วเทพ และสมสุข หินวิมาน. (2560). สายธารนักคิดทฤษฎีเศรษฐศาสตร์การเมืองกับสื่อสารศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 3. มหาสารคาม: อินทนิล.

ฉลาดชาย รมิตานนท์. (2555). เล่าเรื่องเบื้องต้น สตรีศึกษา สตรีนิยม. เชียงใหม่: วนิดาการพิมพ์.

วารุณี ภูริสินสิทธิ์. (2545). สตรีนิยม : ขบวนการและแนวความคิดทางสังคมแห่งศตวรรษที่ 20. กรุงเทพฯ: คบไฟ.

ชโลทร โพยมยล. (2552). ความรักและกระบวนการสร้างความหมายความรักในตระกูลภาพยนตร์ไทย. วิทยานิพนธ์ปริญญานิเทศศาสตร์มหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ฐิติวัฒน์ สมิตินันทน์. (2553). การสร้างตัวละครเพศที่สามในภาพยนตร์ไทย. วิทยานิพนธ์ปริญญานิเทศ ศาสตรมหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ตรีเดช ไชยหา. (2552). การนำเสนอภาพตัวแทน พม่า ในภาพยนตร์ไทย. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

พิมพ์ชญา ฟักเปี่ยม. (2552). กระบวนการสร้างความหมายและความเป็นจริงทางสังคม ในตรรกะการบริโภคในเพลงไทยลูกทุ่งยอดนิยม. วิทยานิพนธ์ปริญญานิเทศศาสตร์มหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ภัทรศศิร์ ช้างเจิม. (2560). ภาพตัวแทนผู้หญิงในการ์ตูนดิสนีย์ ปริ้นเซส. วารสารวิชาการระดับบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. 9(2), 231-243.

สัณฐิตา นุชพิทักษ์. (2552). ความร้ายกาจของตัวละครในละครโทรทัศน์ไทย. วิทยานิพนธ์ปริญญานิเทศศาสตรมหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

วรางคณา สุขม่วง. (2560). ภาพสะท้อนคนรักเพศเดียวกันในสังคมผ่านภาพยนตร์ไทย. การค้นคว้าอิสระนิเทศศาสตร์มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.

วิรยาพร กมลธรรม. (2560). ความรุนแรงที่ปรากฏในสื่อ กรณีศึกษาละครโทรทัศน์เรื่อง ล่า 2017. การค้นคว้าอิสระนิเทศศาสตร์มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.

วิราภรณ์ ดวงอยู่สาร. (2559). ภาพตัวแทนหญิงรักหญิงในสื่อบันเทิงไทย กรณีศึกษาผลงานของผู้ผลิตที่เป็นหญิงรักหญิง. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

อวิรุทธ์ ศิริโสภณา. (2560). การประกอบสร้างความหมายของผู้หญิงที่ถ่ายทอดผ่านตัวละครหญิงในละครโทรทัศน์ไทยยอดนิยมที่ถูกผลิตซ้ำ ระหว่างปี พ.ศ. 2530 – 2560. วิทยานิพนธ์ปริญญานิเทศศาสตร์มหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ไชยศิริ บุญยกุลศรีรุ่ง. (2553). เพศสภาพและเพศวิถีชายรักชายในภาพยนตร์ไทย. วิทยานิพนธ์ปริญญานิเทศศาสตร์มหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

จอห์นนพดล วศินสุนทร. (2558). สรุปแนวคิดสัญวิทยาและการสร้างความหมาย. สืบค้น 10 พฤศจิกายน 2562, จาก http://johnnopadon.blogspot.com/2014/02/semiology-and-signification.html.

นฤพนธ์ ด้วงวิเศษ (2558). เควียร์กับการวิพากษ์มานุษยวิทยากระแสหลัก. สืบค้น 10 พฤศจิกายน 2562, จากhttps://www.sac.or.th/databases/anthropology-concepts/articles/index.

เอกธิดา เสริมทอง. (2553). เจตคติของผู้ชมสตรีต่อการนำเสนอภาพลักษณ์สตรีในรายการข่าวและรายการละครทางโทรทัศน์. วารสารศรีปทุมปริทัศน์ ฉบับมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 10(1), 27.