การติดสื่อสังคมออนไลน์ บุคลิกภาพห้าองค์ประกอบ ที่ส่งผลต่อความเครียดของนิสิตมหาวิทยาลัยบูรพา
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อความเครียดของนิสิตมหาวิทยาลัยบูรพา จากการติดสื่อสังคมออนไลน์ (Social Media Addiction: SMA) และลักษณะบุคลิกภาพห้าองค์ประกอบ กลุ่มตัวอย่างเป็นนิสิตมหาวิทยาลัยบูรพา จำนวน 452 คน สุ่มตัวอย่างแบบแบ่งชั้น เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถามแบบมาตรประมาณค่า ผลการศึกษาพบว่า 1) เพศ และ ชั้นปีมี SMA และความเครียด ไม่แตกต่างกันทางสถิติ ส่วนกลุ่มสาขาวิชามี SMA และความเครียด แตกต่างกันโดยกลุ่มสาขาวิชามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์มี SMA มากกว่ากลุ่มสาขาวิชาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี อีกทั้งกลุ่มสาขาวิชามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ และกลุ่มสาขาวิชาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีมีความเครียดมากกว่ากลุ่มสาขาวิชาวิทยาศาสตร์สุขภาพ นอกจากนี้ SMA มีความเครียดที่ต่างกัน โดย SMA ระดับมาก มีความเครียดมากกว่า SMA ระดับปานกลาง และ SMA ระดับน้อย 2) SMA บุคลิกภาพห้าองค์ประกอบ และความเครียดมีความสัมพันธ์กัน และ 3) SMA และบุคลิกภาพแบบความไม่มั่นคงทางอารมณ์สามารถทำนายความเครียดได้
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กัลยา พาณิชย์ศิริ และเบญจพร ตันตสูติ. (2559). การติดสื่อสังคมออนไลน์และภาวะสมาธิสั้นของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลายในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารสมาคมจิตแพทย์แห่งประเทศไทย. 61(3). 191-204.
กุลชนา ช่วยหนู. (2552). โมเดลเชิงสาเหตุของการปฏิบัติงานแบบกลุ่ม : อิทธิพลของบุคลิกภาพห้าองค์ประกอบ ส่งผ่านความรู้เกี่ยวกับการทำงานแบบกลุ่ม บุคลิกลักษณะผัดวันประกันพรุ่งและปฏิสัมพันธ์. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต. สาขาวิชาจิตวิทยาอุตสาหกรรมและองค์การ. คณะจิตวิทยา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จิราภรณ์ ตั้งกิจจิภาภรณ์. (2559). จิตวิทยาบุคลิกภาพและพฤติกรมสุขภาพ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย.
จุฑารัตน์ ศราวณะวงศ์, ขจร ฝ้ายเทศ, ดวงแก้ว เงินพูนทรัพย์ และวัลลภา จันทรดี (2560). พฤติกรรมการใช้สื่อสังคมออนไลน์ของนิสิตระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. วารสารบรรณศาสตร์ 10(2). 16-31.
จุฑารัตน์ สถิรปัญญา และวิทยา เหมพันธ์. (2556). ความเครียดของนักศึกษามหาวิทยาลัย. วารสารศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยแม่โจ้. 1(1). 42-58.
ชินานาฏ นิจจะยะ. (2554). อิทธิพลของบุคลิกภาพห้าองค์ประกอบและการสนับสนุนทางสังคมที่มีต่อความเครียดของพนักงานฝ่ายผลิตยางรถยนต์ บริษัท วีรับเบอร์ จำกัด. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยาอุตสาหกรรมและองค์การ. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
บงกช นักเสียง. (2562). พฤติกรรมการใช้สมาร์ทโฟนและการติดสื่อสังคมออนไลน์ที่ส่งผลต่อภาวะ สุขภาพจิตของนิสิต มหาวิทยาลัยบูรพา. การประชุมวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ ครั้งที่ 13 “ความพลิกผันของศาสตร์มนุษย์และสังคมในยุคดิจิทัล: Humanities and Social Sciences Disruption in the Digital Era” (หน้า 692-707) ชลบุรี: คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา.
ภัทรา หิรัญรัตนพงศ์ บงกช นักเสียง นิสรา คำมณี ปวีณา แจ้งประจักษ์ และศักดินา บุญเปี่ยม. (2561). พฤติกรรมการใช้
โทรศัพท์สมาร์ทโฟนที่ส่งผลต่อภาวะผิดปกติทางร่างกายและภาวะซึมเศร้าของนิสิตมหาวิทยาลัยบูรพา. ในสุชาดา พงศ์กิตติวิบูลย์ (บรรณาธิการ), เวทีวิจัยมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ครั้งที่ 12 ประจำปี 2561. (หน้า 561-575) ชลบุรี: คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา.
วรพจน์ สถิตย์เสถียร. (2548). บุคลิกภาพห้าองค์ประกอบกับกลวิธีเผชิญความเครียดของนิสิตปริญญาตรี มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. สารนิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาจิตวิทยาพัฒนาการ. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
วิไลลักษณ์ พงษ์โสภา. (2555) สุขวิทยาจิต. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สมชัย ทองดอนน้อย. (2556). การศึกษาพฤติกรรมและผลกระทบการใช้สื่อสังคมของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้นสังกัด สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานในเขตลาดกระบัง. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต. สาขาการศึกษาวิทยาศาตร์(คอมพิวเตอร์). คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรม สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง.
สุขภาพจิต, กรม. (2548). คู่มือคลายเครียดด้วยตนเอง. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึก.
อังคณา ศิริอำพันธ์กุล. (2561). ภาวะซึมเศร้ากับพฤติกรรมการใช้สื่อโซเชียล. วารสารปัญญาภิวัฒน์, 10 (ฉบับพิเศษ). 327-337.
เอษรา วสุพันธ์รจิต. (2557). เวลาคุณภาพในครอบครัวและการติดสื่อสังคมออนไลน์ของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้นในโรงเรียนสังกัดกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาสุขภาพจิต ภาควิชาจิตเวชศาสตร์ คณะแพทยศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Kuss, D., J. & Griffiths, Mark., D. (2011). Online Social Networking and Addiction - A Review of the Psychological Literature. Sep; 8(9): 3528–3552. เข้าถึง 22 2 2019.