การพัฒนาสื่อเพื่อส่งเสริมสุขภาพของผู้สูงอายุในจังหวัดพะเยา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มัวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความต้องการการเปิดรับสื่อเพื่อส่งเสริมสุขภาพของผู้สูงอายุ และเพื่อพัฒนาสื่อในการส่งเสริมสุขภาพของผู้สูงอายุในตตำบลหย่วน อำเภอเชียงคำจังหวัดพะเยา โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัย เชิงผสม (Mix Method Research) มาใช้ในการวิจัย จากผลการวิจัยพบว่าสื่อที่ผู้สูงอายุในตำบลหย่วน อำเภอเชียงคำ จังหวัดพะเยาเปิดรับมากที่สุด ได้แก่ สื่อวิทยุ และสื่อเสียงตามสาย แต่เมื่อศึกษาในรายละเอียดพบว่า สื่อทั้งสองประเภทนี้ยังมีการสื่อสารสุขภาพไปยังผู้สูงอายุที่ค่อนข้างน้อย และไม่ตอบสนองความต้องการของผู้สูงอายุในเรื่องของการส่งเสริมสุขภาพของผู้สูงอายุเท่าที่ควรทั้งในประเด็นด้านความต้องการของผู้สูงอายุที่ต้องการข้อมูลข่าวสารเกี่ยวกับการดูและสุขภาพที่เพิ่มมากขึ้น และสอดคล้องกับโรคที่ตนเองประสบอยู่หรือมีโอกาสเสี่ยง รวมไปถึงการต้องการเข้าไปมีส่วนร่วมในการกำหนดเนื้อหาสาระของรายการ และข้อมูลข่าวสารที่น่าเชื่อถือสำหรับผู้สูงอายุต้องมาจากผู้เชี่ยวชาญ เช่น บุคคลากรทางการแพทย์ เป็นต้น ทางผู้วิจัยจึงดำเนินการพัฒนาสื่อโดยผ่านกระบวนการการสื่อส่วนร่วมของผู้สูงอายุในการพัฒนาสื่อชุมชน ได้แก่ สื่อวิทยุชุมชน และสื่อเสียงตามสาย โดยการพัฒนารูปแบบ และเนื้อหารายการให้สอดคล้องตรงกับความต้องการของกลุ่มเป้าหมาย ได้แก่ รายการประเภทสนทนา รายการสารคดี และสปอตวิทยุออกอากาศผ่านคลื่นวิทยุชุมชนจำนวน 3 คลื่น และรายการประเภทข่าวสารธารณสุข สารคดี และสปอต ออกอากาศผ่านสื่อเสียงตามสาย จากผลการวิจัยพบว่า ในประเภทของสื่อวิทยุชุมชนและเสียงตามสายด้านความพึงพอใจต่อประเภทรายการ ความพึงพอใจต่อการนำเสนอเนื้อหารายการ ผู้ดำเนินรายการ วันและเวลาออกอากาศ และการมีส่วนร่วมในรายการโดยเฉลี่ยอยู่ในระดับมาก ในแง่ของการมีส่วนร่วมในการพัฒนาการใช้สื่อเพื่อส่งเสริมสุขภาพของผู้สูงอายุพบว่า การมีส่วนร่วมยังจำกัดอยู่แค่การส่งตัวแทนเพื่อร่วมประชุม เสนอแนะนโยบาย รูปแบบรายการ และประเภทของรายการที่ต้องการ
Article Details
เอกสารอ้างอิง
Kanchana Kaewthep. (2000). Media for the Community: Knowledge Processing Bangkok: Office of Research Fund (TRF)
Kamchon Louiyapong. (2009). Identity and communication ability of the elderly club leaders Pho Sai Ngam Subdistrict, Phichit Province for activities to develop themselves and the community. Journal of Communication Arts, Thammasat University, Year 1, Issue 1 October 2009
Panupong Phuto. (2008). Participatory communication: a case study of the Sukson Sufficiency Economy Learning Center, Tha Wung Subdistrict, Khao Samo Khon Subdistrict, Lopburi Province.
Siri Onkaew Lai. (2007). Exposure to utilization and satisfaction from listening to the Khao Kop radio program of listeners in Khao Kop Sub-district, Huai Yot District, Trang Province. Faculty of Journalism and Mass Communication Thammasat University.
Everett M. Rogers & F. Floyd Shoemaker. (1971). A cross-cultural approach. 2nd edition. New York: the Free Press.
Jacobson, T. & Kolluri, S. (1999). Participatory Communication as Communication Action. Cresskill. New York: Hampton Press.
White, R. (1994). Participation development communication. New Delhi.
