การวิเคราะห์ภาพตัวแทนของผู้หญิงล้านนาในละครโทรทัศน์ แนวย้อนยุคบริบทภาคเหนือ

Main Article Content

วัชรวีร์ ไชยยายนต์

บทคัดย่อ

การศึกษา “การวิเคราะห์ภาพตัวแทนของผู้หญิงล้านนาในละครโทรทัศน์แนวย้อนยุคบริบทภาคเหนือ”  มีวัตถุประสงค์เพื่อ ศึกษาภาพตัวแทนของผู้หญิงล้านนาในละครโทรทัศน์แนวย้อนยุคบริบทภาคเหนือจำนวน 3 เรื่อง ซึ่งออกอากาศทางช่อง 3HD ในช่วงเดือนมกราคม พ.ศ.2553 ถึงเดือนมกราคม พ.ศ.2563 ได้แก่  1.รอยไหม 2.รากนครา
3.กลิ่นกาสะลอง โดยใช้วิธีการวิเคราะห์ตัวบท (Textual Analysis) ผลการศึกษาพบว่า ภาพตัวแทนของผู้หญิงล้านนาในละครโทรทัศน์แนวย้อนยุคบริบทภาคเหนือทั้ง 3 เรื่อง มีการสร้างภาพตัวแทนของความเป็นแม่ ความเป็นภรรยา และความเป็นลูกสาว ซึ่งจุดเริ่มต้นมาจากสถาบันครอบครัวโดยมีกรอบของความกตัญญูครอบอยู่ในทุกบทบาทของผู้หญิง ดังนั้นการถ่ายทอดอุดมการณ์ทางความคิดจากรุ่นสู่รุ่นจึงตกเป็นหน้าที่ของผู้หญิง ภาพตัวแทนของผู้หญิงล้านนาจึงเริ่มมาจากความกตัญญูที่ได้รับการปลูกฝังแนวความคิดมาอย่างช้านาน ภาพตัวแทนผู้หญิงล้านนาในละครบางเรื่องมีการแสดงออกถึงความเป็นแม่และความเป็นภรรยาควบคู่กัน ซึ่งภาพตัวแทนที่แสดงออกมานั้น มีการประกอบสร้างภาพตัวแทนโดยการนำบริบทของวัฒนธรรมปัจจุบันผสมผสานเข้าไปกับวัฒนธรรมล้านนาแบบดั้งเดิม ดังนั้นภาพตัวแทนที่แสดงจึงเป็นสิ่งที่กระทบเข้าไปในการรับรู้และความรู้สึกของผู้ชม เนื่องจากภาพตัวแทนที่เห็นนั้น เป็นเหมือนภาพสะท้อนของตัวเอง ก่อให้เกิดการตั้งคำถามว่าเราควรทำหรือไม่ควรทำตามภาพสะท้อนที่เห็น และถ้าเราอยู่ ณ เวลานั้นในอดีต เราจะทำอย่างไร อีกประการ การสร้างภาพตัวแทนผู้หญิงล้านนาในละคร ได้สะท้อนให้เห็นถึงความเป็นจริงทางสังคมในหลายแง่มุม เพราะสิ่งที่ปรากฏในละครบางอย่างยังคงอยู่ในปัจจุบัน

Article Details

ประเภทบทความ
บทความวิจัย
ประวัติผู้แต่ง

วัชรวีร์ ไชยยายนต์, -Chulalongkorn University

*นศ.ม. (นิเทศศาสตร์การตลาด). คณะนิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย (2564), ปัจจุบันเป็น เจ้าหน้าที่ประสานงานโครงการ สถาบันส่งเสริมการบริหารกิจการบ้านเมืองที่ดี สำนักงาน ก.พ.ร. 

เอกสารอ้างอิง

กาญจนา แก้วเทพ. (2535). ภาพลักษณ์ของผู้หญิงในสื่อมวลชน. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

นลินทิพย์ เนตรวงศ์. (2559). ภาพตัวแทน “ผู้ชายในฝัน” ในละครโทรทัศน์แนวโรมานซ์. วิทยานิพนธ์วารสารศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

นิรินทร์ เภตราไชยอนันต์. (2550). ภาพตัวแทนผีผู้หญิงในละครโทรทัศน์. วิทยานิพนธ์วารศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

ปิยะนาถ อังควาณิชกุล. (2560). การศึกษาสถานภาพและวิถีชีวิตสตรีไทยภาคเหนือจากงานบันทึกผ่านจิตรกรรมล้านนา, วารสารสถาบันวัฒนธรรมและศิลปะ. 19(1): 82.

ภักดีกุล รัตนา. (2543). ภาพลักษณ์ผู้หญิงเหนือ ตั้งแต่ปลายพุทธศตวรรษที่ 25 ถึงต้นพุทธศตวรรษที่ 26. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

ภัทรศศิร์ ช้างเจิม. (2559). ภาพการ์ตูนผู้หญิงในการ์ตูน Disney Princess. วิทยานิพนธ์วารสารศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

วิริยา วิฑูรย์สฤษฏ์ศิลป์. (2548). การศึกษาอัตลักษณ์ชนชั้นกลางไทยผ่านการเล่าเรื่องในสื่อหนังสือบันทึกการเดินทาง. วิทยานิพนธ์วารสารศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

สุกัญญา เชาว์น้ำทิพย์. (2549). อัตลักษณ์ของชาวล้านนาที่ปรากฏในนิยายของ มาลา คำจันทร์. วิทยานิพนธ์บัณฑิตวิทยาลัย. สาขาวิชาการศึกษามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

อวิวุทธ์ ศิริโสภณา. (2561). การประกอบสร้างความหมายของผู้หญิงที่ถ่ายทอดผ่านตัวละครหญิงในละครโทรทัศน์ไทยยอดนิยมที่ถูกผลิตซ้ำ ระหว่างปี พ.ศ. 2530-2560, วารสารนิเทศศาสตร์และนวัตกรรมนิด้า. 5(1): 23.

อัญมณี ภักดีมวลชน. (2555). ภาพผู้หญิงสถานภาพโสดที่ปรากฏในภาพยนตร์ไทย, วารสารวิทยาการจัดการ. 7(2): 87-101.

--------. (2562) ภาพตัวแทนของโสเภณีในละครโทรทัศน์, วารสารวิทยาการจัดการ. 2(3): 44-46.

อุมาพร มะโรณีย์. (2551). สัมพันธบทของการเล่าเรื่องในสื่อการ์ตูน ละครโทรทัศน์ และนวนิยาย. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

Hall Stuart. (1997). Representation : cultural representations and signifying practices. London: Safe in association with the Open University.