การเปรียบเทียบคำกริยาวิเศษณ์บอกความถี่ระหว่างภาษาจีน “常”“经常”และภาษาไทย “บ่อย” “มักจะ”
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การสอนคำกริยาวิเศษณ์บอกความถี่ในภาษาจีน ให้กับผู้เรียนภาษาจีนพื้นฐานชาวไทยนั้นมีความยาก ผู้เรียนส่วนใหญ่มีปัญหาในการเรียนและการใช้คำกริยาวิเศษณ์บอกความถี่ในภาษาจีน เนื่องจากได้รับผลกระทบจากการใช้ภาษาแม่ (ภาษาไทย) ซึ่งคำกริยาวิเศษณ์บอกความถี่ในภาษาจีน“常”“经常”และคำกริยาวิเศษณ์บอกความถี่ในภาษาไทย “บ่อย” “มักจะ” โดยมีความแตกต่างและความคล้ายคลึงกัน ในด้านความหมาย และการใช้คำตามหลักไวยกรณ์ ดังนั้นงานวิจัยนี้จึงได้มีการวิเคราะห์ ค้นหา และสรุปความแตกต่างของคำกริยาวิเศษณ์บอกความถี่ดังกล่าว เพื่อให้ผู้เรียนภาษาจีนพื้นฐานชาวไทยใช้คำดังกล่าวได้อย่างถูกต้อง
Article Details
ผลงานทางวิชาการที่ลงตีพิมพ์ในวารสารจีนศึกษา มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ เป็นลิขสิทธิ์ของผู้เขียนหรือผู้แปลผลงานนั้น หากนำลงในวารสารจีนศึกษาเป็นครั้งแรก เจ้าของผลงานสามารถนำไปตีพิมพ์ซ้ำในวารสารหรือหนังสืออื่นได้โดยมิต้องแจ้งให้ทราบล่วงหน้า แต่หากผลงานที่ได้รับพิจารณานำลงในวารสารจีนศึกษา เป็นผลงานที่เคยตีพิมพ์ที่อื่นมาก่อนเจ้าของผลงานต้องจัดการเรื่องปัญหาลิขสิทธิ์กับแหล่งพิมพ์แรกเอง หากเกิดปัญหาทางกฎหมาย ถือว่าไม่อยู่ในความรับผิดชอบของวารสารจีนศึกษา มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ทั้งนี้ ความคิดเห็นต่างๆ ในบทความเป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียน ไม่เกี่ยวกับกองบรรณาธิการวารสารจีนศึกษา มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
เอกสารอ้างอิง
陈郁玲.(2009).《现代汉语时间副词研究》，兰州：西北师范大学。
丁淑娟.(2004).《现代汉语频度副词研究》，延吉：延边大学。
黄伯荣、廖序东主编.(2005).《现代汉语》，北京：高等教育出版社。
贾改琴.(2009).《现代汉语时间副词的形式语义研究》，杭州：浙江大学。
李姝.(2007).《试析同义词“常常”与“常”的习得》，哈尔滨：成人教育。
李燕.(2010).《现代汉语频度副词研究与对外汉语教学》，呼和浩特：内蒙古师范大学。
朴锦海.(2011).《汉韩频度副词对比研究》，北京：中央民族大学。
潘慕婕.(2001).《关于现代汉语的频度副词》，广州：中山大学研究生学刊（社会科学版）。
彭湃、彭爽.(2004).《“每每”与“往往”、“常常”》，成都：成都大学学报(社会版)。
沈桂丽.(2006).《“常常”和“往往”》，郴州：湘南学院学报。
吴春相、丁淑娟.(2005).《现代汉语频度副词的层级和语义研究》，延吉：汉语学习。
邹海清.(2005).《现代汉语频度副词研究》，上海：上海师范大学。
周小兵.(1994).《“常常”和“通常”》，北京：语言教学与研究。
กำชัย ทองหล่อ. (2007). หลักภาษาไทย. กรุงเทพมหานคร: ไทยวัฒนาพานิช.
นววรรณ พันธุเมธา. (2006). รักภาษาไทย. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นววรรณ พันธุเมธา. (2011). ไวยากรณ์ไทย. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พระยาอุปกิจศิลปสาร. (1996). หลักภาษาไทย. กรุงเทพมหานคร: ไทยวัฒนาพานิช.
เรืองเดช ปันเขื่อนขัติย์. (2011). ภาษาศาสตร์ภาษาไทย. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์
มหาวิทยาลัย.
