The comparison of frequency adverbs between “常”“经常” in Chinese and “บ่อย” “มักจะ” in Thai language
Main Article Content
Abstract
Chinese frequency adverbs is a difficult point in teaching Chinese as a foreign language for Primary Chinese learners in Thailand, many learners have problems in using Chinese frequency adverbs caused by the native language (Thai language). The frequency adverbs“常”and“经常”in Chinese and frequency adverbs “บ่อย” “มักจะ” have many similarities in semantics. This paper uses the comparative method to study the similarities and differences between this words in grammatical function and meaning, in expectation of providing reference value in Chinese teaching and learning.
Article Details
ผลงานทางวิชาการที่ลงตีพิมพ์ในวารสารจีนศึกษา มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ เป็นลิขสิทธิ์ของผู้เขียนหรือผู้แปลผลงานนั้น หากนำลงในวารสารจีนศึกษาเป็นครั้งแรก เจ้าของผลงานสามารถนำไปตีพิมพ์ซ้ำในวารสารหรือหนังสืออื่นได้โดยมิต้องแจ้งให้ทราบล่วงหน้า แต่หากผลงานที่ได้รับพิจารณานำลงในวารสารจีนศึกษา เป็นผลงานที่เคยตีพิมพ์ที่อื่นมาก่อนเจ้าของผลงานต้องจัดการเรื่องปัญหาลิขสิทธิ์กับแหล่งพิมพ์แรกเอง หากเกิดปัญหาทางกฎหมาย ถือว่าไม่อยู่ในความรับผิดชอบของวารสารจีนศึกษา มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ทั้งนี้ ความคิดเห็นต่างๆ ในบทความเป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียน ไม่เกี่ยวกับกองบรรณาธิการวารสารจีนศึกษา มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
References
陈郁玲.(2009).《现代汉语时间副词研究》,兰州:西北师范大学。
丁淑娟.(2004).《现代汉语频度副词研究》,延吉:延边大学。
黄伯荣、廖序东主编.(2005).《现代汉语》,北京:高等教育出版社。
贾改琴.(2009).《现代汉语时间副词的形式语义研究》,杭州:浙江大学。
李姝.(2007).《试析同义词“常常”与“常”的习得》,哈尔滨:成人教育。
李燕.(2010).《现代汉语频度副词研究与对外汉语教学》,呼和浩特:内蒙古师范大学。
朴锦海.(2011).《汉韩频度副词对比研究》,北京:中央民族大学。
潘慕婕.(2001).《关于现代汉语的频度副词》,广州:中山大学研究生学刊(社会科学版)。
彭湃、彭爽.(2004).《“每每”与“往往”、“常常”》,成都:成都大学学报(社会版)。
沈桂丽.(2006).《“常常”和“往往”》,郴州:湘南学院学报。
吴春相、丁淑娟.(2005).《现代汉语频度副词的层级和语义研究》,延吉:汉语学习。
邹海清.(2005).《现代汉语频度副词研究》,上海:上海师范大学。
周小兵.(1994).《“常常”和“通常”》,北京:语言教学与研究。
กำชัย ทองหล่อ. (2007). หลักภาษาไทย. กรุงเทพมหานคร: ไทยวัฒนาพานิช.
นววรรณ พันธุเมธา. (2006). รักภาษาไทย. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นววรรณ พันธุเมธา. (2011). ไวยากรณ์ไทย. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พระยาอุปกิจศิลปสาร. (1996). หลักภาษาไทย. กรุงเทพมหานคร: ไทยวัฒนาพานิช.
เรืองเดช ปันเขื่อนขัติย์. (2011). ภาษาศาสตร์ภาษาไทย. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์
มหาวิทยาลัย.