การส่งเสริมการตลาดในการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมของจังหวัดนครราชสีมา

บทคัดย่อ

          บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยส่วนบุคคลของนักท่องเที่ยวเพื่อเปรียบเทียบกับแรงจูงใจในการเลือกแหล่งท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมและเพื่อศึกษาการส่งเสริมการตลาดในการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมของจังหวัดนครราชสีมา กลุ่มตัวอย่างการวิจัยเชิงปริมาณคือนักท่องเที่ยวชาวไทยในพื้นที่จังหวัดนครราชสีมาจำนวน 400 คน โดยเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบตามสะดวก (Convenience Sampling) ใช้แบบสอบถามในการเก็บข้อมูล การตรวจสอบความเชื่อมั่น (Reliability) ของแบบสอบถาม โดยการนำไปทดสอบกับกลุ่มตัวอย่างที่คล้ายคลึงกับประชากรที่จะทำการศึกษาจำนวน 40 คน เพื่อทดสอบหาความเชื่อมั่นของแบบสอบถาม โดยการใช้สัมประสิทธิ์เอลฟ่าของครอนบาค (Cronbach’s’ Alpha Coefficient) ค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.80 จึงนำแบบสอบถามที่ใช้ไปเก็บข้อมูล สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์คือ สถิติเชิงพรรณนาและสถิติเชิงอนุมาน ในส่วนของงานวิจัยเชิงคุณภาพเก็บข้อมูลจากการสัมภาษณ์เชิงลึกผู้มีส่วนเกี่ยวข้องในการส่งเสริมการท่องเที่ยวของจังหวัดนครราชสีมา ผู้วิจัยกำหนดกลุ่มตัวอย่างโดยวิธีสุ่มตัวอย่างแบบเฉพาะเจาะจง (Purposive sampling) โดยกำหนดเป็นโควตา (Quota) จำนวน 4 หน่วยงาน ได้แก่ หน่วยงานภาครัฐ หน่วยงานภาคเอกชน ภาคชุมชน และนักวิชาการ รวมทั้งสิ้น 16 ท่าน ใช้การวิเคราะห์เนื้อหาในการประมวลผลการวิจัย

           ผลการศึกษาพบว่าปัจจัยจูงใจในการเดินทางท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมจังหวัดนครราชสีมา คือแรงจูงใจเพื่อเรียนรู้สิ่งใหม่ ปัจจัยที่ทำให้นักท่องเที่ยวต้องการเดินทางมาท่องเที่ยวจังหวัดนครราชสีมาคือการเดินทางสะดวก ผลการวิจัยเชิงคุณภาพพบว่า มีการส่งเสริมผลิตภัณฑ์การท่องเที่ยวด้วยการเชื่อมโยงแหล่งท่องเที่ยวภายในจังหวัด ราคาสินค้าไม่มีการกำหนดราคา ให้ความสำคัญในการพัฒนาการคมนาคม ส่งเสริมการตลาดด้วยการบอกต่อโดยใช้โซเชียล มีการคงเอกลักษณ์ความดั้งเดิม ใช้แอพพลิเคชั่นในการชำระค่าสินค้าและมีการอบรมบุคลากรด้านการบริการ