ปัญหา แนวทางการพัฒนา และยุทธศาสตร์การบริหารจัดการเพื่อส่งเสริม การประชาสัมพันธ์ของกระทรวงวัฒนธรรมตามแนวคิดการบริหารจัดการที่ยั่งยืน
คำสำคัญ:
การบริหารจัดการ, การประชาสัมพันธ์, กระทรวงวัฒนธรรม, แนวคิดการบริหารจัดการที่ยั่งยืนบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา (1) ปัญหาเกี่ยวกับการบริหารจัดการเพื่อส่งเสริมการประชาสัมพันธ์ของกระทรวงวัฒนธรรม (2) แนวทางการพัฒนาการบริหารจัดการเพื่อส่งเสริมการประชาสัมพันธ์ของกระทรวงวัฒนธรรม และ
(3) ยุทธศาสตร์การบริหารจัดการเพื่อส่งเสริมการประชาสัมพันธ์ของกระทรวงวัฒนธรรม ทั้งนี้ ตามกรอบแนวคิดการบริหารจัดการที่ยั่งยืน 5 ด้าน ระเบียบวิธีวิจัย เป็นรูปแบบการวิจัยเชิงปริมาณที่มีลักษณะเป็นการวิจัยเชิงสำรวจเพื่อเก็บรวบรวมข้อมูลสนามเป็นจำนวนมากด้วยแบบสอบถาม ประชากร คือ ประชาชนทั้งหมดที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ของสำนักงานเขตห้วยขวาง กรุงเทพมหานคร จำนวน 81,689 คน ส่วนกลุ่มตัวอย่าง คือ ประชาชนในพื้นที่ดังกล่าว จำนวน 1,097 คน ซึ่งได้มาจากการคำนวณหาขนาดของกลุ่มตัวอย่างโดยใช้สูตรของ ทาโร่ ยามาเน่ การวิเคราะห์ข้อมูลใช้รูปแบบการวิเคราะห์เชิงพรรณนาสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ค่าเฉลี่ย และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน
ผลการวิจัยพบว่า (1) ปัญหาเกี่ยวกับการบริหารจัดการที่สำคัญคือ กระทรวงวัฒนธรรมส่งเสริมการประชาสัมพันธ์โดยให้ความสำคัญกับคุณภาพชีวิต หรือรายได้ของประชาชนไม่มากเท่าที่ควร (2) แนวทางการพัฒนาการบริหารจัดการที่สำคัญคือ กระทรวงวัฒนธรรมควรกำหนดนโยบายและแผนงานไว้อย่างชัดเจน ต่อเนื่อง พร้อมทั้งจัดสรรงบประมาณสำหรับส่งเสริมการประชาสัมพันธ์ในทิศทางที่คำนึงถึงสิ่งแวดล้อม และไม่สร้างภาระให้กับประชาชน และ (3) กระทรวงวัฒนธรรมควรกำหนดยุทธศาสตร์การบริหารจัดการเพื่อส่งเสริมการประชาสัมพันธ์ตามแนวคิดการบริหารจัดการที่ยั่งยืนที่ประกอบด้วย 5 ด้าน เรียงตามลำดับความสำคัญ ดังนี้ ด้าน (1) สิ่งแวดล้อม (2) คุณภาพชีวิต (3) สังคม (4) เครือข่าย และ (5) เทคโนโลยี
References
ฉัตรทิพย์ กวีวัฒนา และวิรัช วิรัชนิภาวรรณ. (2562). การบริหารจัดการเพื่อส่งเสริมการนำเทคโนโลยีที่ทันสมัยมาใช้ในการประชาสัมพันธ์ข้อมูลข่าวสารของกรุงเทพมหานคร. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยการจัดการและเทคโนโลยีอีสเทิร์น. ปีที่ 16 ฉบับที่ 2 (กรกฎาคม-ธันวาคม 2562): 1-16.
นัทฐิลาวัลย์ จรัสวิชากร. (2562). การเพิ่มขีดความสามารถในการบริหารจัดการเพื่อให้บริการจัดเก็บขยะในตลาดของกรุงเทพมหานคร. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยการจัดการและเทคโนโลยีอีสเทิร์น. ปีที่ 16 ฉบับที่ 1 (มกราคม-มิถุนายน 2562): 361-370.
วิรัช วิรัชนิภาวรรณ. (2559). 50 แนวคิด ตัวชี้วัด ตัวแบบของการบริหารจัดการ และการบริหารจัดการที่ยั่งยืน. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์โฟร์เพซ.
วีณา วิจัยธรรมฤทธิ์. (2562). การบริหารจัดการด้านการอานวยความสะดวกเพื่อป้องกันและบรรเทา
สาธารณภัยของสำนักงานตำรวจแห่งชาติ. วารสารการจัดการและพัฒนาท้องถิ่น มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม. ปีที่ 1 ฉบับที่ 1 (2562): 116-142.
สฤษฎเกียรติ แจ่มสมบูรณ์. (2559). การบริหารจัดการเพื่อสนับสนุนรายการเทิดพระเกียรติของสถานีวิทยุโทรทัศน์กองทัพบก. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา. ปีที่ 9 ฉบับที่ 1 (มกราคม-มิถุนายน 2559): 214-226.
สำนักบริหารการทะเบียน. (2556). จำนวนประชากรและบ้าน. ค้นเมื่อ 15 พฤศจิกายน 2562, จากhttp://stat.dopa.go.th/xstat/popyear.html.
สีฟ้า แจ่มวุฒิปรีชา. (2559). การบริหารจัดการเพื่อให้บริการด้านการจัดเก็บขยะของกรุงเทพมหานครตามแนวคิดการบริหารจัดการที่ยั่งยืน. วารสารศรีนครินทรวิโรฒวิจัยและพัฒนา (สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์). ปีที่ 8 ฉบับที่ 16 (กรกฎาคม-ธันวาคม 2559): 54-65.
Yamane, Taro. (2012). Mathematics for Economists: An Elementary Survey. Whitefish, Montana: Literary Licensing, LLC.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา และคณาจารย์ท่านอื่นๆ ในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว