รูปแบบแหล่งท่องเที่ยวที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม เพื่อการรองรับการท่องเที่ยวด้วยยานพาหนะแบบบ้าน ของประเทศไทย
คำสำคัญ:
ยานพาหนะแบบบ้าน, ขีดความสามารถในการรองรับการท่องเที่ยว, การท่องเที่ยวที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมบทคัดย่อ
บทความวิชาการนี้เป็นการวิเคราะห์รูปแบบแหล่งท่องเที่ยวที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม เพื่อการรองรับการท่องเที่ยวด้วยยานพาหนะแบบบ้านของประเทศไทย มีวัตถุประสงค์เพื่ออธิบายถึงการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ
การท่องเที่ยวที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม ขีดความสามารถในการรองรับการท่องเที่ยว ยานพาหนะแบบบบ้าน และจุดจอดยานพาหนะแบบบ้าน จากแนวคิดทฤษฎีและงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง ซึ่งการพัฒนารูปแบบแหล่งท่องเที่ยวที่เป็นรูปธรรม จะเป็นประโยชน์เป็นแนวคิดการสร้างความสมดุลระหว่างธรรมชาติและความต้องการของนักท่องเที่ยวสมัยใหม่ ที่ต้องการประสบการณ์รูปแบบใหม่ที่ท้าทายและทำกิจกรรมที่น่าสนใจ รูปแบบแหล่งท่องเที่ยวที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม เพื่อการรองรับการท่องเที่ยวด้วยยานพาหนะแบบบ้านของประเทศไทย จึงต้องมีการพัฒนาหลากหลายมิติ รวมทั้งการสร้างความร่วมมือทั้งหน่วยงานภาครัฐ ภาคประชาชน ภาคธุรกิจ และภาคท้องถิ่น เพื่อร่วมกันพัฒนารูปแบบแหล่งท่องเที่ยวที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมและพร้อมในการรองรับการท่องเที่ยวด้วยยานพาหนะแบบบ้านในอนาคต สามารถขับเคลื่อนการเติบโตทางเศรษฐกิจ ยกระดับประสบการณ์ของนักท่องเที่ยว และส่งเสริมการพัฒนาการท่องเที่ยวที่ยั่งยืนในอนาคต
References
การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2542). จุลสารการท่องเที่ยว: การท่องเที่ยวเชิงนิเวศ (ฉบับที่ 1). กรุงเทพฯ: หยี่เฮง.
กรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช. (2565). รายงานแผนปฏิบัติการประจำปี 2565 อุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่าและพันธุ์พืช 2565. กรุงเทพฯ: สำนักแผนงานและสารสนเทศ กรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช. ค้นเมื่อ 10 กุมภาพันธ์ 2567, จาก https://portal.dnp.go.th/assets/files/annual% 20report/2022/index.html
กัญญาพัชร์ พัฒนาโภคินสกุล, สุภัทรา สังข์ทอง และนิมิต ซุ้นสั้น. (2565). การพัฒนาแกลมปิ้งเพื่อการท่องเที่ยว. วารสารเพื่อการพัฒนาการท่องเที่ยวสู่ความยั่งยืน, 4(2), 94-109.
ชนะใจ ต้นไทรทอง และวงศ์ลัดดา วีระไพบูลย์. (2565). แนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวรถอาร์วีในประเทศไทย. สยามวิชาการ, 2(41), 1-19.
ดรรชนี เอมพันธุ์. (2547). การจัดการการท่องเที่ยวในอุทยานแห่งชาติ ใน เอกสารประกอบการสอนรายวิชาหลักนันทนาการและการท่องเที่ยว. กรุงเทพฯ: ภาควิชาอนุรักษวิทยา คณะวนศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
ดรรชนี เอมพันธุ์, พิมพ์ลภัส พงศกรรังศิลป์ และวันชัย อรุณประภารัตน์. (2562). การกำหนดขีดความสามารถในการรองรับการท่องเที่ยวเพื่อสร้างมาตรฐานการบริหารจัดการแหล่งท่องเที่ยวในพื้นที่หมู่เกาะลันตา จังหวัดกระบี่ (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: สำนักงานการวิจัยแห่งชาติ.
บุญพา คำวิเศษณ์. (2554). ข้อมูลพื้นฐานที่ส่งผลต่อการบริหารจัดการแหล่งท่องเที่ยวเชิงนิเวศ แบบมีส่วนร่วม: กรณีศึกษาชุมชนหมู่บ้านวัดเขา ตำบลโคกกลอย อำเภอตะกั่วพุ่ง จังหวัดพังงา. นนทบุรี: วิทยาลัยราชพฤกษ์.
อุดม เชยกีวงศ์ และคณะ. (2548). การท่องเที่ยวเชิงนิเวศ. (พิมพ์ครั้งที่1). กรุงเทพฯ: แสงดาว.
Arnold, A. (2021). Best Practices for Determining Tourism Carrying Capacity in Marine and Coastal Ecosystems (Master’s thesis). University of Washington. Retrieved September 1, 2023, from http://hdl.handle.net/1773/47618
Arredondo, J. R., et al. (2021). Modeling areal measures of campsite impacts on the Appalachian National Scenic Trail to enhance ecological sustainability. Journal of Environmental Management, 279, 10-14.
Cabezas-Rabadán, C., et al. (2019). Assessing users’ expectations and perceptions on different beach types and the need for diverse management frameworks along the Western Mediterranean. Land Use Policy, 81, 219-231.
Camilleri, M. A. (2022). Strategic attributions of corporate social responsibility and environmental management: The business case for doing well by doing good. Sustainable Development, 30(3), 409-422.
Chankoson, T. (2018). Multilevel confirmatory factor analysis of green tourism management in Thailand for ASEAN economic community. Asian Administration & Management Review, 1(2), 88-99.
Chen, M. W., Tu, H. M. and Tung, C. H. (2022). From Chinese tourists to Taiwanese campers: Impacts of tourism policies on campsite land use/cover change. Journal of Environmental Management, 310, 1-12.
Cheng, K. (2019). The Novelty Space Exploration on RV Tourists in China. International Conference on Education, Management and Social Science, 3(1), 86-91.
Dileep, M.R. and Pagliara, F. (2023). Recreational Transportation and Tourism. In: Transportation Systems for Tourism. Retrieved January 13, 2024, from http://hdl.handle.net/1773/47618
Ding, H., et al. (2021). Site selection of self-driving and recreational vehicle camps in China: An investigation using analytic hierarchy process and entropy. Journal of Traffic and Transportation Engineering, 8(5), 762-777.
Garau, G., Carboni, D. and Meligi, A. (2022). Economic And Environmental Impact of The Tourism Carrying Capacity: A Local-Based Approach. Journal of Hospitality & Tourism Research, 46(7), 1257-1273.
Grynchuk, J. and Romaniuk, I. (2018). Development of rural green tourism in the regions of Ukraine on the basis of European integration. Baltic Journal of Economic Studies, 4(4), 101-105.
Hammitt, W. E., Cole, D. N., and Monz, C. A. (2015). Wildland recreation: ecology and management. (3rd). New Jersey: Wiley Blackwell.
Hanna, P. and Adams, M. (2019). Positive self-representations, Sustainability and socially organised denial in UK tourists: Discursive barriers to a sustainable transport future. Journal of Sustainable Tourism, 27(2), 189-206.
Huipeng, Y. (2023). The evolution of recreational activities trends, impacts and future prospects. Physical education and sport through the centuries, 10(2), 63-77.
Jiming, M. (2019). Influencing Factors and Mechanism of Development of RV Camps Based on Tourists' network Comments. Journal of Service Science and Management, 12(3), 594-598.
Kim, J. J. and Hwang, J. (2020). Merging the norm activation model and the theory of planned behavior in the context of drone food delivery services: Does the level of product knowledge really matter?. Journal of Hospitality and Tourism Management, 42, 1-11.
Kleinschroth, F. and Kowarik, I. (2020). COVID-19 crisis demonstrates the urgent need for urban greenspaces. Frontiers in Ecology and the Environment, 18(6), 318-319.
Lee, W. H. and Cheng, C. C. (2018). Less is more: A new insight for measuring service quality of green hotels. International Journal of Hospitality Management, 68, 32-40.
Liu, Z., et al. (2022). Role of tourism development in environmental degradation: A step towards emission reduction. Journal of Environmental Management, 303, 15-32.
Ly, T. P. and Nguyen, T. H. H. (2017). Application of carrying capacity management in Vietnamese national parks. Asia Pacific Journal of Tourism Research, 22(2), 1-16.
Ma, S., et al. (2021). Global climate resources for camping and nature-based tourism. Tourism and Hospitality, 2(4), 365-379.
Maione, C., Lapko, Y. and Trucco, P. (2022). Towards a circular economy for the plastic packaging sector: Insights from the Italian case. Sustainable Production and Consumption, 34(11), 78-89.
Mao, Y., and Zhou, M. (2023). A Study on the Service Design of Leisure Campsites in Shanghai Based on Kansei Engineering. 12th International Conference, Held as Part of the 25th HCI International Conference, (pp.202 - 219). Denmark.
Marion, J. L., et al. (2018). Applying recreation ecology science to sustainably manage camping impacts: A classification of camping management strategies. International Journal of Wilderness, 24(2), 84-101.
Masteriarsa, M. F. (2023). Tourism Destination Mapping Based on Tourism Characteristics and Carrying Capacity of Province in Indonesia. Journal Perencanaan Pembangunan: The Indonesian Journal of Development Planning, 7(3), 344-361.
Meng, C., et al. (2020). Sustainable urban development: An examination of literature evolution on urban carrying capacity in the Chinese context. Journal of Cleaner Production, 277, 12-28.
Nilnoppakun, A. and Ampavat, K. (2016). Is pai a sustainable tourism destination?. Procedia Economics and Finance, 3(39), 262-269.
Piyumi, C.P. (2021). Potentials of Promoting Motorhome Tourism among Domestic Tourists in Sri Lanka. International Conference on Business and Information. University of Kelaniya, Sri Lanka.
Publications, R. (2021). RV Camping in National Parks. (2nd). Roundabout Publications.
Rahman, M. K., et al. (2021). Impact of community participation on sustainable development of marine protected areas: Assessment of ecotourism development. International Journal of Tourism Research, 24(1), 33–43.
Roseta, P., Sousa, B. B. and Roseta, L. (2020). Determiners in the Consumer’s Purchase Decision Process in Ecotourism Contexts: A Portuguese Case Study. Geosciences, 10(224), 1-18.
Rybalchenko, N., et al. (2021). Clasterization tendences of Ukraine’s tourism sphere and way out of the COVID-19 pandemic crisis. Revista de La Universidad Del Zulia, 12(34), 60-75.
Sahahiri, R.M., Griffin, A.L. and Sun, Q. (2023). Investigating Ecotourism Opportunities Measurements in a Complex Adaptive System: A Systematic Literature Review. Sustainability, 15(3), 1-20.
Singmaster, D. (2022). Adventures in Recreational Mathematics. Singapore: World Scientific Pub.
Swiader, M., Szewranski, S. and Kazak, J. K. (2020). Environmental carrying capacity assessment - the policy instrument and tool for sustainable spatial management. Frontiers in Environmental Science, 8, 1-20.
Tahir, R., et al. (2019). Green organizational culture: A review of literature and future research agenda. Annals of Contemporary Developments in Management & HR, 1(1), 23-38.
Teodora, K.D., et al. (2022). Glamping: An Active Back to Nature Trend in the Post-Pandemic Tourism Reality. Proceedings of the 5th International Conference on Tourism Research, 15(1), 183-190. https://doi.org/10.34190/ictr.15.1.290
Thiel, D., Leroux, E. and Labarbe, E. (2024). Optimizing shared recreational vehicle service areas: A multi-strategy approach for economic performance and user satisfaction. Tourism Economics, 30(6), 1465-1491.
Wang, Y., et al. (2021). Assessing tourism environmental psychological carrying capacity under different environmental situations. Asia Pacific Journal of Tourism Research, 26(2), 132-146.
Wilson, C., et al. (2019). Fostering distinct and transferable learning via summer camp. Children and Youth Services Review, 98(1), 269-277.
Winata, A., et al. (2020). Assessment of mangrove carrying capacity for ecotourism in Kemujan Island, Karimunjawa National Park, Indonesia. Advances in Environmental Sciences, 12(1), 83-96.
Woodmansey, A. (2023). Early Recreational Vehicle Patents: Fifty Pioneering RV Designs from Around the World. England: Pen & Sword Transport.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2024 วารสารการวิจัยการบริหารการพัฒนา
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา และคณาจารย์ท่านอื่นๆ ในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
