รูปแบบการบริหารการเรียนการสอนภาษาจีน ระดับบัณฑิตศึกษา หลังสถานการณ์โควิด-19 เป็นโรคประจำถิ่นของมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา

ผู้แต่ง

  • Xingyue Shao มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา
  • สุดา สุวรรณาภิรมย์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา
  • ธิปัตย์ โสตถิวรรณ์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา
  • สุนทร ผจญ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา

คำสำคัญ:

รูปแบบการบริหารการเรียนการสอนภาษาจีน, ระดับบัณฑิตศึกษา, โควิด-19

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพปัจจุบันและแนวทางการจัดการเรียนการสอนภาษาจีนระดับบัณฑิตศึกษา 2) พัฒนารูปแบบการบริหารการเรียนการสอนภาษาจีนระดับบัณฑิตศึกษา และ 3) ประเมินประสิทธิผลของรูปแบบการบริหารการเรียนการสอนภาษาจีนระดับบัณฑิตศึกษาของมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทาหลังสถานการณ์โควิด-19 การวิจัยครั้งนี้ใช้การวิจัยแบบผสม การวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่าง คือนักศึกษาชาวไทยระดับปริญญาโท สาขาวิชาการเรียนการสอนภาษาจีน ชองมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทารุ่นที่ 1 ถึงรุ่นที่ 4 ทั้งหมด 30 คน การวิจัยเชิงคุณภาพ ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ ได้แก่ อาจารย์มหาวิทยาลัยชาวจีน 5 คน เครื่องมือที่ใช้คือแบบสอบถามและการสัมภาษณ์เชิงลึก สถิติที่ใช้วิเคราะห์คือ ความถี่ ร้อยละ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์ SWOT Analysis

ผลการวิจัยพบว่า 1) โรคระบาดโควิด-19 ส่งผลกระทบต่อการเรียนการสอนอย่างรุนแรง และสามารถใช้รูปแบบการเรียนการสอนแบบออนไลน์ทำให้การเรียนการสอนดำเนินต่อไปได้ 2) การพัฒนารูปแบบการบริหารการเรียนการสอนภาษาจีนระดับบัณฑิตศึกษา ต้องแสวงหาโอกาสในยามวิกฤต ใช้ข้อดีของทั้งรูปแบบการเรียนการสอนแบบออนไลน์และออนไซต์ ให้มีประโยชน์เพื่อรับมือกับปัญหาและวางแผนการพัฒนาระยะยาว ส่งเสริมการเรียนการสอนภาษาจีนระดับบัณฑิตศึกษาได้พัฒนาอย่างมีประสิทธิภาพและประสิทธิผลให้มากขึ้น และ 3) การพัฒนาทรัพยากรวัสดุการเรียนการสอนสำหรับการเรียนการสอนแบบผสมผสานเสริมสร้างระบบการประเมินผลให้สมบูรณ์ขึ้น มีการวางแผนในเรื่องการดูแลนักศึกษาและการอบรมคณะอาจารย์ สนับสนุนทางด้านเทคนิคการรักษาอินเตอร์เน็ต

References

เชาว์ พงษ์พิขิต. (2003). กิจการรมทางการเมืองของชาวจีนโพ้นทะเลในประเทศไทย (ปี1906-1939).

กรุงเทพฯ: สถาบันเอเชียศึกษาจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ดวงเดือน ศาตรภัทธิ์(2006). การศึกษาเปรียบเทียบเด็ดไทยเชื้อสายไทยกับเด็กไทยเชื้อสายจีนเรื่อง

ความสัมพันธ์ระหว่างความเข้าใจในการอ่าน รับรู้ทางสมอง. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์โอเดียนโคร์.

ทิศนา แขมมณี (2007). ศาสตร์การสอน:องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ.

กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ธัญญารัตน์ มะลาศรี และ Wei,J.R. (2560). การจัดเรียนการสอนเพื่อพัฒนาทักษะการฟังและการพูดภาษาจีน

สำหรับผู้เรียนชาวไทย. วารสารวิจัยราชภัฏกรุงเก่า, 4(3).

ประกาศมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา เรื่อง แนวทางการจัดการเรียนการสอนในช่วงสถานการณ์แพร่

ระบาดของเชื้อโรคCOVID-19(ฉบับที่ 3) ประกาศ ณวันที่ 19 มีนาคม 2563

ประกาศมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา เรื่อง แนวปฏิบัติสำหรับนักเรียน นักศึกษาและบุคลากร อัน

เนื่องจากการแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโคโรน่า หรือ COVID-19 (ฉบับที่ 3) ประกาศ ณ วันที่ 3

มกราคม 2564

สุชนาหลงเจริญ(2562,มกราคม-มิถุนายน) ปัญหาด้านทักษะการเขียนภาษาจีนของผู้เรียนชาวไทย.

วารสารสถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 6(1).

เหยา เอวี้ยเอี๋ยน. (ม.ป.ป.). กระแสนิยมภาษาจีน ใน สาขาวิชาภาษาจีนมหาวิทยาลัยรังสิตภายใต้บริบทใน

อาเซียน และแนวทางการพัฒนาในปัจจุบัน.

อัญชลิการ์ ขันติ, สมเกียรติ อินทลิงห์ และ สุนทรี คนเที่ยง. (2562). แนวทางการพัฒนาทักษะการพูด

ภาษาจีนเพื่อการสื่อสารเบื้องต้น. วารสารศึกษาศาสตร์สารมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ 3 ฉบับที่1.

เอกชัย บุญญาทิษฐาน(2553). คู่มือวิเคราะห์SWOTอย่างมืออาชีพ.กรุงเทพฯ:ปัญญาชน. น.105-111.

http://www.drmanage.com/index.php?lay=show&ac=article&Id=538632242

Bradley, Browne. B and Kelley. H. (2017). Examining the influence of self-efficacy and self-

regulation in online learning. College Student Journal. P,51;4:518-530

Daniels. C, & Feather, S. (2002). Student perceptions of online learning: A comparison of two

Different populations. Proceedings of the Conference on Information Systems

Applied Research. USA

Flege.J. E., & Timonium, M. D. (1995). Second language speech learning: Theory, findings,

and problems, Inw. Strange(ed), Speech perception and linguistic experience: Issues

in cross-language research.: York Press

Garnham, C., & Kaleta, R. (2002). Introduction to Hybrid Courses, Teaching with Technology

Today.

Garrison, D. R. (2000). The oretical challenges for distance education in the 21st century: A

shift from structural to transactional issues. The International Review of Research in

Open and Distance Learning.P,1;1:1-17

Hannay, M. & Newvine, T. (2006). Perceptions of distance learning: comparison of online and

traditional learning. MERLOT Journal of Online Learning and Teaching.P,2;1:1-11

Ho Khai Leong & Samuel C. Y. K. (2005). China and Southeast Asia Singapore: Institute of

Southeast Asia Studies

Lanier, M. M. (2006). Academic integrity and distance learning. Journal of Criminal Justice

Education. P,17;2:244-261

Robertj, B. (2009). The Use of Technology for Second Language Distance Learning. The

Modern Language Journal. P,93

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2024-06-30