Public space design process to support community activities: A case study of Bueng Kham Si, Si That District, Udon Thani Province

Main Article Content

Mathinee Khotdee

Abstract

The area of Bueng Kham Si, Si That district, Udon Thani Province has relation with the
various communities, especially in terms of a wetland that has affected the way of life of people of Si That District from the past to present. With the area of approximately 152 rai, Bung Kam Sri are separated by two governmental sectors comprising of Si That Subdistrict Municipality and Si That Sub-district Administration Organization.
Bueng Kham Si space design needs the participation of various stakeholders such as, leaders and people of each community and relevant agencies. The participants of the study are divided into sub-groups to collect data, which is analyzed to decide the public design’s potentials and establish guidelines for Bueng Kham Si community’s public space design, form the processes of the study. The community’s participation and the network are important because the community could be proud of making decision of their own activities. The participation process makes the communities aware of an importance of the area and have influences on the development of Bueng Kham Si area efficiently.

Article Details

How to Cite
Khotdee, M. . (2019). Public space design process to support community activities: A case study of Bueng Kham Si, Si That District, Udon Thani Province. Journal of Landscape Architecture and Planning, 1(1), 45–63. Retrieved from https://so01.tci-thaijo.org/index.php/LAJ/article/view/248430
Section
Articles

References

ทิพย์สุดา พุฒจร. (2556). การวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วมในการจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชน เพื่อพัฒนาชุมชนอย่างยั่งยืน กรณีศึกษา ชุมชนสลักคอก จังหวัดตราด. (วิทยานิพนธ์หลักสูตรปริญญาดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศิลปากร, สาขาวิชาพัฒนาศึกษา ภาควิชาพื้นฐานการศึกษา.

นรินทร์ชัย พัฒนพงศา. (2547). การมีส่วนร่วม หลักการพื้นฐาน เทคนิคและกรณีตัวอย่าง. กรุุงเทพฯ: สิริลักษณ์การพิมพ์.

ปิ่นแก้ว เหลืองอร่ามศรี และสุธาริน คูณผล (2543). “คิดเชิงสังคมวิทยาและมานุษยวิทยา: วิวาทะว่าด้วยเรื่องทรัพยากรส่วนรวม.” ในสถานภาพไทยศึกษา: การสำรวจเชิงวิพากษ์, บรรณาธิการโดย ฉัตรทิพย์ นาถสุภา, สุริชัย หวันแก้ว, ไชยันต์ รัชชกูล, กัญญา ลีลาลัย, และศิริพร ยอดกมลศาสตร์, 221-241. กรุุงเทพฯ: สำนักงานกองทุุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.).

พงษ์ศักดิ์ วิทวัสชุติกุล. (2548). การฟื้นฟูป่่าต้นน้ำ. ส่วนวิจัยต้นน้ำ สำนักอนุรักษ์และจัดการต้นน้ำ กรมอุุทยานแห่งชาติสัตว์ป่า และพันธุ์พืช.

พงษ์ศักดิ์ วิทวัสชุติกุล และพิณทิพย์ ธิติโรจนวัฒน์. (2551). การกำหนดรูปแบบของการใช้ประโยชน์ที่่ดินบนพื้นที่่ต้นน้ำ. ส่วนวิจัยต้นน้ำ สำนักอนุรักษ์และจัดการต้นน้ำ กรมอุทยานแห่งชาติสัตว์ป่า และพันธุ์พืช.

วัชรินทร์ อินทพรหม. (2557). รูปแบบการมีส่วนร่วมในการพัฒนาท้องถิ่นของประชาชน, วารสารบัณฑิตศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์, 8(3), 278-289.

สุธาสินี โพธิจันทร์. (2559). PDCA หัวใจสำคัญของการปรับปรุงอย่างต่อเนื่อง. สืบค้นจาก https://www.ftpi.or.th/2015/2125

สำนักอุทยานแห่งชาติ กรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช . (2554). คู่มืออุทยานแห่งชาติ: การจัดทำเส้นทางศึกษาธรรมชาติ. กรุงเทพฯ: ส่วนนันทนาการและสื่อความหมาย.

หัสดี เหล่าชัย. (ม.ป.ป.). การมีส่วนร่วมของผู้ปกครองในการจัดการศึกษาของศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก สังกัดองค์การบริหารส่วนตำบลคำโตนด อำเภอประจันตคาม จังหวัดปราจีนบุรี. สืบค้นจาก http://ebooks.dusit.ac.th/sdubook/ob-content.nsp?view=IKNOW&db0=StudyReportEducation&cid_bookid=201308291909144840000000515&cid_chapid=10000000005&sortfield=recid&sortorder=ASCENDING&numresults=10000

เอกชัย กสิพัฒนวงศ์. (2558). ศึกษาการจัดการพื้นที่่ชุ่มน้ำโดยชุุมชนท้้องถิ่น กรณีศึกษา: ชุุมชนริมฝั่งแม่่น้ำมูล เขตเทศบาลเมืองวารินชำราบ จังหวัดอุบลราชธานี, (วิทยานิพนธ์หลักสูตรสถาปัตยกรรมศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, สาขาการวางผังชุมชนเมืองและสภาพแวดล้อม.