Effects of Oraganizing Learning with Differentiated Instruction by Using a Graphic Organizer for Development of Creative Writing Skills of Fourth Grade Students
Keywords:
DIFFERENTIATED INSTRUCTION, GRAPHIC ORGANIZER, CREATIVE WRITING SKILLS, ELEMENTARY SCHOOLAbstract
The purposes of this research were 1) to compare creative writing skills of fourth grade students before and after organizing learning with differentiated instruction by using graphic organizers, and 2) to study opinions of fourth grade students who participated in differentiated instruction by using graphic organizers. The research sample included 93 fourth grade students of Saimai (Thatsanarom-anusorn) school during first semester of the 2019 academic year. The research instruments consisted of lesson plans for differentiated instruction by using graphic organizers and two items of creative writing skills tests.
The data were analyzed by using descriptive statistics, t-test dependent and content analysis.
The results of this research showed that 1) creative writing skills of fourth grade students
after organizing learning with differentiated instruction by using graphic organizers were higher than before at a statistically significant level of .05, and 2) fourth grade students who participated in differentiated instruction by using graphic organizers expressed satisfaction and the opinion that organizing learning with differentiated instruction by using graphic organizers assisted the development of their creative writing skills.
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2546). การศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2544. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
กิ่งกาญจน์ บูรณสินวัฒนกูล. (2561). กรอบแนวความคิดการจัดการเรียนรู้เรื่องการเขียนเชิงสร้างสรรค์. วารสารเกษมบัณฑิต, 19(1), 248-261. สืบค้นจาก https://www.tcithaijo.org/index.php/jkbu/article/view/127851/96972
เกศินี จุฑาวิจิตร. (2557). การเขียนสร้างสรรค์ทางสื่อสิ่งพิมพ์: Idea ดีๆ ไม่มีวันหมด (ฉบับปรับปรุง). พิมพ์ครั้งที่ 2. นครปฐม: เพชรเกษมพริ้นติ้งติ้ง กรุ๊ป.
จุติมา นาควรรณ. (2544). ผลของการสอนเขียนโดยใช้เทคนิคระดมสมองและผังความคิดที่มีต่อความสามารถในการเขียนเชิงสร้างสรรค์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต).
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, คณะครุศาสตร์, สาขาวิชาประถมศึกษา.
ชาตรี สำราญ. (2544). เด็กเรียนรู้ได้อย่างไร: เรียนรู้ภาษาไทยโดยอาศัยสิ่งแวดล้อมเป็นสื่อ. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิสดศรี-สฤษดิ์วงศ์.
ถวัลย์ มาศจรัส. (2546). การเขียนเชิงสร้างสรรค์เพื่อการศึกษาและอาชีพ. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: ธารอักษร.
ทิศนา แขมมณี. (2555). ศาสตร์การสอน: องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. (พิมพ์ครั้งที่ 15). กรุงเทพมหานคร: บริษัทด่านสุธาการพิมพ์.
นิตยา สุดสวาท. (2544). การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาภาษาไทยเรื่องการเขียนเชิงสร้างสรรค์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 ที่ได้รับการสอนโดยใช้ชุดการสอนและการสอนปกติ. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศิลปากร, คณะศึกษาศาสตร์, สาขาวิชาหลักสูตรและการนิเทศ.
บุณย์เสนอ ตรีวิเศษ. (2550). การเขียนสร้างสรรค์. คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์.
พิมพันธ์ เดชะคุปต์ และพเยาว์ ยินดีสุข. (2551). ทักษะ 5C เพื่อการพัฒนาหน่วยการเรียนรู้และการจัดการเรียนการสอน อิงมาตรฐาน. (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
มาเรียม นิลพันธุ์, ศิริวรรณ วณิชวัฒนวรชัย, อธิกมาศ มากจุ้ย, และ รุจิราพร รามศิริ. (2555). รายงานการวิจัยเรื่อง การพัฒนานวัตกรรมการจัดการเรียนรการสอนที่เน้นความแตกต่างระหว่างบุคคล.
คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร.
โรงเรียนสายไหม (ทัสนารมย์อนุสรณ์). (2559). รายงานการประเมินตนเองของสถานศึกษา ประจำปี 2559. กรุงเทพมหานคร: โรงเรียนสายไหม (ทัสนารมย์อนุสรณ์)
โรงเรียนสายไหม (ทัสนารมย์อนุสรณ์). (2559). แบบบันทึกผลการเรียนประจำรายวิชา ระดับประถมศึกษา หลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551 ชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนสายไหม
(ทัสนารมย์อนุสรณ์) เขตสายไหม กรุงเทพมหานคร ปีการศึกษา 2559 สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากรุงเทพมหานคร รายวิชาภาษาไทย. กรุงเทพมหานคร: โรงเรียนสายไหม
(ทัสนารมย์อนุสรณ์)
โรงเรียนสายไหม (ทัสนารมย์อนุสรณ์). (2560). แบบบันทึกผลการเรียนประจำรายวิชา ระดับประถมศึกษา หลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551 ชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนสายไหม (ทัสนารมย์อนุสรณ์) เขตสายไหม กรุงเทพมหานคร ปีการศึกษา 2560 สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากรุงเทพมหานคร รายวิชาภาษาไทย. กรุงเทพมหานคร: โรงเรียนสายไหม (ทัสนารมย์อนุสรณ์)
วรรณี โสมประยูร. (2553). เทคนิคการสอนภาษาไทย. กรุงเทพมหานคร: ดอกหญ้าวิชาการ.
สนิท สัตโยภาส. (2545). ภาษาไทยเพื่อการสื่อสารและสืบค้น. กรุงเทพมหานคร: บริษัท ๒๑ เซ็นจูรี่ จำกัด.
สายตา ปาลี. (2546). การสอนเขียนเชิงสร้างสรรค์โดยใช้หนังสือพิมพ์รายวันสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, คณะศึกษาศาสตร์,
สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน.
เลขา มากสังข์. (2556). ผลการจัดการเรียนรู้โดยใช้สมองเป็นฐานที่มีต่อความสามารถในการเขียนเชิงสร้างสรรค์ภาษาไทย ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนบ้านทุ่งนารี อำเภอป่าบอน จังหวัดพัทลุง. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, คณะศึกษาศาสตร์, สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน.
สำนักการศึกษา กรุงเทพมหานคร. (2559). แผนพัฒนาการศึกษาขั้นพื้นฐานกรุงเทพมหานคร ฉบับที่ ๒ (พ.ศ. ๒๕๖๐ - ๒๕๖๓). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). คู่มือการเรียนการสอนภาษาไทยคิดและเขียนเชิงสร้างสรรค์: เรียงความ ย่อความและสรุปความ ช่วงชั้นที่ 2-ช่วงชั้นที่ 4.
กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ สกสค. ลาดพร้าว.
สำนักงานราชบัณฑิตยสภา. (2558). พจนานุกรมศัพท์การศึกษาศาสตร์ร่วมสมัย ฉบับราชบัณฑิตยสภา. กรุงเทพมหานคร: ห้างหุ้นส่วนสามัญนิติบุคคลเจี้ยฮั้ว.
สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ. (2552). ตัวชี้วัดและสาระการเรียนรู้แกนกลาง กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
สุทิติ ขัตติยะ. (2552). ศาสตร์การเขียน: ฉบับปรับปรุงแก้ไข. กรุงเทพมหานคร: เปเปอร์เฮาส์.
สุรีรัตน์ พิมพ์เขต. (2557). การพัฒนาแบบฝึกการเขียนเชิงสร้างสรรค์วิชาภาษาไทย สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, คณะศึกษาศาสตร์, สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน.
อรุณีย์ โรจนะไพบูลย์. (2546). การสร้างเกณฑ์ให้คะแนนความคิดสร้างสรรค์ในแฟ้มสะสมงานวิชาภาษาไทยของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเชียงใหม่,
คณะศึกษาศาสตร์, สาขาวิชาการวัดผลและประเมินผลการศึกษา.
อัจฉรา ชีวพันธ์. (2561). กิจกรรมการเขียนสร้างสรรค์ในชั้นประถมศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 13). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Drapeau, P. (2009). Differentiating with graphic organizer: tool to foster critical and creative thinking. The United States of America: Corwin Press.
Delrose, L. N. (2011). Investigating the use of graphic organizers for writing. (Master’s Theses). Louisiana State University. Retrieved from https://digitalcommons.lsu.edu
Hanover Research. (2018). Best practices for differentiated instruction prepared for WASA school information and research service. Retrieved from https://www.wasa-oly.org
Heacox, D. (2002). Differentiating instruction in the regular classroom: how to reach and teach all learners, grades 3 -12. United States of America: Free Spirit Publishing Inc.
Miller, S. A. (2011). Using graphic organizers to increase writing performance. (Master’s thesis). the State University of New York at Fredonia, Faculty of Science in Education, Department of Language, Learning and Leadership. Retrieved from https://dspace.sunyconnect.suny.edu
Tomlinson, C. A. (n.d.). How to differentiate instruction in mixed-ability. Retrieved from https://eds.a.ebscohost.com
Tayib, A.-M. (2016). The effect of using graphic organizers on writing (a case study of prepaaratory college students at UMM-AL-QURA university. International joural of english language teaching. 4(5), 31-53. Retrieved from https://www.eajournals.org
Lascaster, K. (2013). An examination of using graphic organizers to teach writing: A case study. Estern Illinois University. Retrieved from https://www.eiu.edu/researchinaction
/pdf/Katie_Lancaster_Paper.pdf
McMackin, M. & Witherell, N. (2010). Using leveled graphic organizers to differentiate responses to children's literature. New England Reading Association journal. 46(1), 49-54. Retrieved from https://eds.a.ebscohost.com
Valiandes, S. (2015). Evaluating the impact of differentiated instruction on literacy and reading in mixed ability classrooms: Quality and equity dimensions of education effectiveness. Studies in Educational Evaluation. 17-26. doi: 10.1016/j.stueduc. 2015.02.005 Retrieved from https://reader.elsevier.com
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
กิ่งกาญจน์ บูรณสินวัฒนกูล. (2561). กรอบแนวความคิดการจัดการเรียนรู้เรื่องการเขียนเชิงสร้างสรรค์. วารสารเกษมบัณฑิต, 19(1), 248-261. สืบค้นจาก https://www.tcithaijo.org/index.php/jkbu/article/view/127851/96972
เกศินี จุฑาวิจิตร. (2557). การเขียนสร้างสรรค์ทางสื่อสิ่งพิมพ์: Idea ดีๆ ไม่มีวันหมด (ฉบับปรับปรุง). พิมพ์ครั้งที่ 2. นครปฐม: เพชรเกษมพริ้นติ้งติ้ง กรุ๊ป.
จุติมา นาควรรณ. (2544). ผลของการสอนเขียนโดยใช้เทคนิคระดมสมองและผังความคิดที่มีต่อความสามารถในการเขียนเชิงสร้างสรรค์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต).
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, คณะครุศาสตร์, สาขาวิชาประถมศึกษา.
ชาตรี สำราญ. (2544). เด็กเรียนรู้ได้อย่างไร: เรียนรู้ภาษาไทยโดยอาศัยสิ่งแวดล้อมเป็นสื่อ. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิสดศรี-สฤษดิ์วงศ์.
ถวัลย์ มาศจรัส. (2546). การเขียนเชิงสร้างสรรค์เพื่อการศึกษาและอาชีพ. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: ธารอักษร.
ทิศนา แขมมณี. (2555). ศาสตร์การสอน: องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. (พิมพ์ครั้งที่ 15). กรุงเทพมหานคร: บริษัทด่านสุธาการพิมพ์.
นิตยา สุดสวาท. (2544). การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาภาษาไทยเรื่องการเขียนเชิงสร้างสรรค์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 ที่ได้รับการสอนโดยใช้ชุดการสอนและการสอนปกติ. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศิลปากร, คณะศึกษาศาสตร์, สาขาวิชาหลักสูตรและการนิเทศ.
บุณย์เสนอ ตรีวิเศษ. (2550). การเขียนสร้างสรรค์. คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์.
พิมพันธ์ เดชะคุปต์ และพเยาว์ ยินดีสุข. (2551). ทักษะ 5C เพื่อการพัฒนาหน่วยการเรียนรู้และการจัดการเรียนการสอน อิงมาตรฐาน. (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
มาเรียม นิลพันธุ์, ศิริวรรณ วณิชวัฒนวรชัย, อธิกมาศ มากจุ้ย, และ รุจิราพร รามศิริ. (2555). รายงานการวิจัยเรื่อง การพัฒนานวัตกรรมการจัดการเรียนรการสอนที่เน้นความแตกต่างระหว่างบุคคล.
คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร.
โรงเรียนสายไหม (ทัสนารมย์อนุสรณ์). (2559). รายงานการประเมินตนเองของสถานศึกษา ประจำปี 2559. กรุงเทพมหานคร: โรงเรียนสายไหม (ทัสนารมย์อนุสรณ์)
โรงเรียนสายไหม (ทัสนารมย์อนุสรณ์). (2559). แบบบันทึกผลการเรียนประจำรายวิชา ระดับประถมศึกษา หลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551 ชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนสายไหม
(ทัสนารมย์อนุสรณ์) เขตสายไหม กรุงเทพมหานคร ปีการศึกษา 2559 สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากรุงเทพมหานคร รายวิชาภาษาไทย. กรุงเทพมหานคร: โรงเรียนสายไหม
(ทัสนารมย์อนุสรณ์)
โรงเรียนสายไหม (ทัสนารมย์อนุสรณ์). (2560). แบบบันทึกผลการเรียนประจำรายวิชา ระดับประถมศึกษา หลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551 ชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนสายไหม (ทัสนารมย์อนุสรณ์) เขตสายไหม กรุงเทพมหานคร ปีการศึกษา 2560 สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากรุงเทพมหานคร รายวิชาภาษาไทย. กรุงเทพมหานคร: โรงเรียนสายไหม (ทัสนารมย์อนุสรณ์)
วรรณี โสมประยูร. (2553). เทคนิคการสอนภาษาไทย. กรุงเทพมหานคร: ดอกหญ้าวิชาการ.
สนิท สัตโยภาส. (2545). ภาษาไทยเพื่อการสื่อสารและสืบค้น. กรุงเทพมหานคร: บริษัท ๒๑ เซ็นจูรี่ จำกัด.
สายตา ปาลี. (2546). การสอนเขียนเชิงสร้างสรรค์โดยใช้หนังสือพิมพ์รายวันสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, คณะศึกษาศาสตร์,
สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน.
เลขา มากสังข์. (2556). ผลการจัดการเรียนรู้โดยใช้สมองเป็นฐานที่มีต่อความสามารถในการเขียนเชิงสร้างสรรค์ภาษาไทย ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนบ้านทุ่งนารี อำเภอป่าบอน จังหวัดพัทลุง. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, คณะศึกษาศาสตร์, สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน.
สำนักการศึกษา กรุงเทพมหานคร. (2559). แผนพัฒนาการศึกษาขั้นพื้นฐานกรุงเทพมหานคร ฉบับที่ ๒ (พ.ศ. ๒๕๖๐ - ๒๕๖๓). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). คู่มือการเรียนการสอนภาษาไทยคิดและเขียนเชิงสร้างสรรค์: เรียงความ ย่อความและสรุปความ ช่วงชั้นที่ 2-ช่วงชั้นที่ 4.
กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ สกสค. ลาดพร้าว.
สำนักงานราชบัณฑิตยสภา. (2558). พจนานุกรมศัพท์การศึกษาศาสตร์ร่วมสมัย ฉบับราชบัณฑิตยสภา. กรุงเทพมหานคร: ห้างหุ้นส่วนสามัญนิติบุคคลเจี้ยฮั้ว.
สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ. (2552). ตัวชี้วัดและสาระการเรียนรู้แกนกลาง กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
สุทิติ ขัตติยะ. (2552). ศาสตร์การเขียน: ฉบับปรับปรุงแก้ไข. กรุงเทพมหานคร: เปเปอร์เฮาส์.
สุรีรัตน์ พิมพ์เขต. (2557). การพัฒนาแบบฝึกการเขียนเชิงสร้างสรรค์วิชาภาษาไทย สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, คณะศึกษาศาสตร์, สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน.
อรุณีย์ โรจนะไพบูลย์. (2546). การสร้างเกณฑ์ให้คะแนนความคิดสร้างสรรค์ในแฟ้มสะสมงานวิชาภาษาไทยของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเชียงใหม่,
คณะศึกษาศาสตร์, สาขาวิชาการวัดผลและประเมินผลการศึกษา.
อัจฉรา ชีวพันธ์. (2561). กิจกรรมการเขียนสร้างสรรค์ในชั้นประถมศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 13). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Drapeau, P. (2009). Differentiating with graphic organizer: tool to foster critical and creative thinking. The United States of America: Corwin Press.
Delrose, L. N. (2011). Investigating the use of graphic organizers for writing. (Master’s Theses). Louisiana State University. Retrieved from https://digitalcommons.lsu.edu
Hanover Research. (2018). Best practices for differentiated instruction prepared for WASA school information and research service. Retrieved from https://www.wasa-oly.org
Heacox, D. (2002). Differentiating instruction in the regular classroom: how to reach and teach all learners, grades 3 -12. United States of America: Free Spirit Publishing Inc.
Miller, S. A. (2011). Using graphic organizers to increase writing performance. (Master’s thesis). the State University of New York at Fredonia, Faculty of Science in Education, Department of Language, Learning and Leadership. Retrieved from https://dspace.sunyconnect.suny.edu
Tomlinson, C. A. (n.d.). How to differentiate instruction in mixed-ability. Retrieved from https://eds.a.ebscohost.com
Tayib, A.-M. (2016). The effect of using graphic organizers on writing (a case study of prepaaratory college students at UMM-AL-QURA university. International joural of english language teaching. 4(5), 31-53. Retrieved from https://www.eajournals.org
Lascaster, K. (2013). An examination of using graphic organizers to teach writing: A case study. Estern Illinois University. Retrieved from https://www.eiu.edu/researchinaction
/pdf/Katie_Lancaster_Paper.pdf
McMackin, M. & Witherell, N. (2010). Using leveled graphic organizers to differentiate responses to children's literature. New England Reading Association journal. 46(1), 49-54. Retrieved from https://eds.a.ebscohost.com
Valiandes, S. (2015). Evaluating the impact of differentiated instruction on literacy and reading in mixed ability classrooms: Quality and equity dimensions of education effectiveness. Studies in Educational Evaluation. 17-26. doi: 10.1016/j.stueduc. 2015.02.005 Retrieved from https://reader.elsevier.com
Downloads
Published
2020-06-29
How to Cite
Paensuk, L., & Lanchwathanakorn, C. (2020). Effects of Oraganizing Learning with Differentiated Instruction by Using a Graphic Organizer for Development of Creative Writing Skills of Fourth Grade Students. An Online Journal of Education, 15(1), OJED1501002 (12 pages). Retrieved from https://so01.tci-thaijo.org/index.php/OJED/article/view/222709
Issue
Section
Research Articles
