การเปรียบเทียบความเที่ยงของแบบสอบอัตนัยประยุกต์วัดความสามารถในการแก้ปัญหาทางวิทยาศาสตร์ที่ใช้วิธีการตรวจให้คะแนนที่แตกต่างกัน ภายใต้จำนวนเหตุการณ์ที่ต่างกัน: การประยุกต์ใช้ทฤษฏี การสรุปอ้างอิงความน่าเชื่อถือของผลการวัด
Keywords:
แบบสอบอัตนัยประยุกต์/ ความสามารถในการแก้ปัญหาทางวิทยาศาสตร์/ ทฤษฏีการสรุปอ้างอิงความน่าเชื่อถือของผลการวัด/ MODIFIED ESSAY QUESTION TEST/ SCIENTIFIC PROBLEM SOLVING ABILITY/ GENERALIZABILITY THEORYAbstract
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์คือ (1) เพื่อพัฒนาวิธีการตรวจให้คะแนนแบบวิเคราะห์ย่อยในแบบสอบอัตนัยประยุกต์วัดความสามารถในการแก้ปัญหาทางวิทยาศาสตร์ (2) เพื่อตรวจสอบคุณภาพของวิธีการตรวจให้คะแนนแบบวิเคราะห์ย่อยในแบบสอบอัตนัยประยุกต์วัดความสามารถในการแก้ปัญหาทางวิทยาศาสตร์ และ (3) เพื่อเปรียบเทียบความเที่ยงของแบบสอบอัตนัยประยุกต์วัดความสามารถในการแก้ปัญหาทางวิทยาศาสตร์ที่ใช้วิธีการตรวจให้คะแนนที่แตกต่างกัน ภายใต้จำนวนเหตุการณ์ที่ต่างกันโดยประยุกต์ใช้ทฤษฏีการสรุปอ้างอิงความน่าเชื่อถือของผลการวัด กลุ่มตัวอย่างคือนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 จำนวน 91 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ แบบสอบอัตนัยประยุกต์วัดความสามารถในการแก้ปัญหาทางวิทยาศาสตร์ และวิธีการตรวจให้คะแนน 3 วิธี คือ 1. วิธีการตรวจให้คะแนนตามแบบของ Knox 2. วิธีการตรวจให้คะแนนตามแบบของ Feletti และ 3. วิธีการตรวจให้คะแนนแบบวิเคราะห์ย่อย (analytic method) สถิติที่ใช้ในงานวิจัย คือ Cronbach’s alpha, Pearson’s Product Moment Correlation และ G - Coefficient ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ (1) วิธีการตรวจให้คะแนนแบบวิเคราะห์ย่อยในแบบสอบอัตนัยประยุกต์วัดความสามารถในการแก้ปัญหาทางวิทยาศาสตร์ที่พัฒนาขึ้นมี 3 องค์ประกอบ คือ ความถูกต้องของเนื้อหา การเข้าใจในสิ่งที่ต้องการวัด และการจัดเรียบเรียงความคิด และมีค่าความเที่ยงของวิธีการตรวจให้คะแนนแบบวิเคราะห์ย่อยที่ได้จากผลการทดลองใช้แบบสอบ เท่ากับ 0.838 (2) ผลการตรวจสอบคุณภาพของวิธีการตรวจให้คะแนนแบบวิเคราะห์ย่อย พบว่า Intra rater reliability และ Inter rater reliability มีค่าสูง ดังนั้นการตรวจให้คะแนนวิธีนี้มีความเป็นปรนัยในการตรวจให้คะแนน (3) ผลเปรียบเทียบความเที่ยงของแบบสอบอัตนัยประยุกต์วัดความสามารถในการแก้ปัญหาทางวิทยาศาสตร์ที่ใช้วิธีการตรวจให้คะแนนที่แตกต่างกัน ภายใต้จำนวนเหตุการณ์ที่ต่างกัน พบว่า ในทุกเงื่อนไขของวิธีการตรวจให้คะแนน ความแปรปรวนของผู้สอบมีค่าสูงที่สุด และความเที่ยงของวิธีการตรวจให้คะแนนแบบวิเคราะห์ย่อย มีค่าความเที่ยงสูงสุดในทุกเงื่อนไขจำนวนเหตุการณ์ และมีค่าความเที่ยงสูงขึ้นเมื่อจำนวนเหตุการณ์เพิ่มขึ้น
The purposes of this study were 1) to develop analytic scoring method of modified essay question test for measuring scientific problem solving ability, 2) to study the quality of the analytic scoring method of modified essay question test for measuring scientific problem solving ability and 3) to compare the reliability of the modified essay question test for measuring scientific problem solving ability using difference scoring methods under difference numbers of event by application of Generalizability Theory. Sample were 91 mattayomsuksa 2 students. Research instruments were modified essay question test for measuring scientific problem solving ability and 3 scoring methods, i.e., Knox scoring method, Feletti scoring method, and analytic scoring method. Cronbach’s alpha, Pearson’s Product Moment Correlation and G – Coefficient were used to analyze the data. It was found that 1) The developed analytic scoring methods of modified essay question test for measuring scientific problem solving ability comprised 3 of elements, i.e., accuracy of the content, comprehension of the measured content, and organizing ideas. Reliability of the developed analytic scoring methods received from try out session was 0.838, 2) Intra rater reliability and inter rater reliability were high indicating that the developed scoring method was objective, 3) Result of the comparisons of reliability of modified essay question test for measuring scientific problem solving ability using difference scoring methods under difference numbers of event revealed that under all of the conditions person variance was highest. In addition reliability of the analytic scoring method was highest in all of the conditions.