การวิเคราะห์โมเดลเชิงสาเหตุของความสำเร็จของการชี้แนะและการเป็นพี่เลี้ยงครู AN ANALYSIS CAUSAL MODEL OF THE SUCCESS OF COACHING AND MENTORING TEACHERS

Abstract

การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงสาเหตุ (causal research) มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) วิเคราะห์ระดับความสำเร็จของการชี้แนะและการเป็นพี่เลี้ยงของครูที่ได้รับการชี้แนะและการเป็นพี่เลี้ยง และ 2) วิเคราะห์ความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของความสำเร็จ
ของการชี้แนะและการเป็นพี่เลี้ยง ตัวอย่างวิจัย คือ ครูสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน (สพฐ.) ที่ได้รับ
การชี้แนะและการเป็นพี่เลี้ยง จำนวน 137 คน ได้มาจากการสุ่มแบบหลายขั้นตอน เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามแบบมาตรประมาณค่า 5 ระดับ ค่าความเที่ยงอยู่ระหว่าง 0.96 ถึง 0.97 วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการวิเคราะห์ค่าสถิติพื้นฐาน และการวิเคราะห์สมการโครงสร้าง โดยใช้โปรแกรมลิสเรล (LISREL 8.72)

            ผลการวิจัยพบว่า 1) ในภาพรวมของความสำเร็จของการชี้แนะและการเป็นพี่เลี้ยงพบว่า ครูมีการเปลี่ยนแปลง
เพิ่มสูงขึ้นและเปลี่ยนแปลงในทิศทางบวกทุกด้าน (Mean = 0.86) ครูมีระดับการเปลี่ยนแปลงในด้านการทำงานร่วมกัน
สูงมากที่สุด รองลงมา คือ การเปลี่ยนแปลงด้านการปฏิบัติการสอน และการเปลี่ยนแปลงด้านความมุ่งมั่นในการพัฒนา
การจัดการเรียนการสอน (Mean = 0.91, 0.85, 0.83 ตามลำดับ) 2) โมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุความสำเร็จของ
การชี้แนะและการเป็นพี่เลี้ยง โดยมีตัวแปรพฤติกรรมในการชี้แนะและการเป็นพี่เลี้ยงที่ส่งผลต่อตัวแปรความสำเร็จของ
การชี้แนะและการเป็นพี่เลี้ยงที่พัฒนาขึ้นมีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ (chi-square = 31.43, df = 27,
p = 0.25, GFI = 0.96, AGFI = 0.91, RMR = 0.00, RMSEA = 0.04) โดยตัวแปรพฤติกรรมในการชี้แนะและการเป็นพี่เลี้ยงมีอิทธิพลทางตรงต่อความสำเร็จของการชี้แนะและการเป็นพี่เลี้ยง (DE = 0.49) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05
ทั้งนี้ตัวแปรพฤติกรรมในการชี้แนะและการเป็นพี่เลี้ยงสามารถอธิบายความแปรปรวนของความสำเร็จของการชี้แนะและ
การเป็นพี่เลี้ยงได้ร้อยละ 24.00 

The purposes of this causal research were to 1) analyze the success of the coaching and mentoring level and 2) analyze a causal relationship of the success of coaching and mentoring.
The research sample, selected through multi-stage random sampling, consisted of 137 teachers under the Office of the Basic Education Commission (OBEC). Data were collected using a questionnaire survey. The reliability of the instruments ranged between 0.96 - 0.97. Data were analyzed by descriptive statistics and SEM (Structural Equation Model) by LISREL 8.72 analysis.

The findings were as follows: 1) The overall success of coaching and mentoring was found to relate to the teacher’s change increase on positive direction all terms (Mean = 0.86). Teachers that have level of change were in terms of change of collaborative work at highest level, change of teaching performance and change of commitment to instructional development respectively (Mean = 0.91, 0.85, 0.83 respectively). 2) The causal model of success of coaching and mentoring consisted of the behavior of the coaching and mentoring being influenced by the success of coaching and mentoring; this fit the empirical data (Chi-square = 31.43, df = 27, p = 0.25, GFI = 0.96, AGFI = 0.91, RMR = 0.00, RMSEA = 0.04). The behavior of coaching and mentoring directly influenced the success of coaching and mentoring (b = 0.49) and the results were significant at p < 0.05. The behavior of coaching and mentoring explained 24.00 % of variance of success of coaching and mentoring.