ห่วงโซ่คุณค่าและแนวทางการพัฒนาตลาดทุเรียนจังหวัดบุรีรัมย์

บทคัดย่อ

การพัฒนาตลาดของผลผลิตทางการเกษตรมักมีการศึกษาห่วงโซ่อุปทานและห่วงโซ่คุณค่าเพื่อการเพิ่มมูลค่าให้กับผลผลิตทางการเกษตร งานวิจัยนี้จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและวิเคราะห์ห่วงโซ่อุปทานและห่วงโซ่คุณค่าเพื่อศึกษาแนวทางการพัฒนาตลาดทุเรียนจังหวัดบุรีรัมย์ การดำเนินงานวิจัยมีการจัดเก็บข้อมูลพื้นฐานจากระบบดิจิทัลและการสัมภาษณ์เชิงลึกกับกลุ่มเกษตรกรผู้ปลูกทุเรียน จำนวน 15 ราย ผลการดำเนินงานวิจัย พบว่า เกษตรกรผู้ปลูกทุเรียนมีจำนวน 882 รายการ แบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม คือ กลุ่มผู้ผลิต และกลุ่มผู้ผลิตและจำหน่าย โดยทั้ง 2 กลุ่มมีช่องทางการตลาด แบ่งออกเป็น 4 แบบ คือ การตลาดผ่านแพลตฟอร์มดิจิทัล จำนวน 15  สวน คิดเป็นร้อยละ 100 การตลาดแบบแบ่งปันรายได้ จำนวน 5 สวน คิดเป็นร้อยละ 33.33 การตลาดแบบแบ่งปันตลาด จำนวน 5 สวน คิดเป็นร้อยละ 33.33 และ การตลาดแบบแบ่งปันข้อมูล จำนวน 3 สวน คิดเป็นร้อยละ 20.00 จุดเด่นของห่วงโซ่อุปทาน คือ เอกลักษณ์ของพื้นที่เพาะปลูกและช่องทางการตลาดที่หลากหลาย จุดเด่นของห่วงโซ่คุณค่า คือ การสร้างเครือข่ายกลุ่มเกษตรกร การสร้างตลาดแบบแบ่งปัน การเชื่อมโยงกับผู้บริโภคด้วยเทคโนโลยีดิจิทัลและการตลาดล่วงหน้า