การสอนภาษาไทยในฐานะภาษาต่างประเทศ: กรณีศึกษาโครงสร้างคำกริยาในภาษาไทย (Teaching Thai Language as a Foreign Language: A Case of Verb Structure in Thai)
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความชิ้นนี้มีวัตถุประสงค์ให้ข้อคิดเห็นบางประการเกี่ยวกับการสอนภาษาไทยในฐานะภาษาต่างประเทศ โดยเลือกนำเสนอกรณีศึกษาการสอนโครงสร้างคำกริยาในภาษาไทยสำหรับผู้เรียนที่พูดภาษาฝรั่งเศสเป็นภาษาแม่ ผู้เขียนได้นำประสบการณ์การสอนภาษาไทยในประเทศฝรั่งเศสทั้งในระดับอุดมศึกษาและการเรียนการสอนนอกชั้นเรียนมาเป็นข้อมูลหลักในการนำเสนอ บทความชิ้นนี้เริ่มต้นด้วยการเปรียบเทียบความแตกต่างระหว่างภาษาไทย (ภาษาต่างประเทศปลายทาง) และภาษาฝรั่งเศส (ภาษาแม่ของผู้เรียน) ทั้งในระดับเสียง ระดับคำ และระดับประโยค จากนั้นผู้เขียนได้วิเคราะห์โครงสร้างคำกริยาในภาษาไทยทั้งในมิติด้านวากยสัมพันธ์ และด้านอรรถศาสตร์ พร้อมชี้ให้เห็นถึงความแตกต่างกับระบบคำกริยาในภาษาฝรั่งเศส นอกจากนี้ผู้เขียนยังได้เสนอเทคนิคการสอนโครงสร้างคำกริยาภาษาไทยสำหรับนำไปประยุกต์ใช้สอนกับผู้เรียนชาวต่างชาติที่พูดภาษาฝรั่งเศส
Downloads
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กาญจนา นาคสกุล. (2541). ระบบเสียงภาษาไทย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นววรรณ พันธุเมธา. (2549). ไวยากรณ์ไทย. กรุงเทพฯ: โครงการเผยแพร่ผลงานวิชาการ คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วิจินตน์ ภาณุพงศ์. (2538). โครงสร้างของภาษาไทย: ระบบไวยากรณ์. พิมพ์ครั้งที่ 13. สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
อมรา ประสิทธิ์รัฐสินธุ์. (2553). ชนิดของคำในภาษาไทย: การวิเคราะห์ทางวากยสัมพันธ์. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ เอ แอ๊ส พี.
อุดม วโรตม์สิกขดิตถ์. (2537). ภาษาศาสตร์เหมาะสมัยเบื้องต้น. กรุงเทพฯ: ต้นธรรมสำนักพิมพ์.
อุดม วโรตม์สิกขดิตถ์. (2539). ไวยากรณ์ไทยในภาษาศาสตร์. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
Babu, J.-P. (2007). « L’influence de la tradition grammaticale gréco-latine sur la grammaire du thaï ». วารสารมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 4(3), 21-41.
Delouche, G. (2009). Méthode de thaï volume1 et volume2, Collection Langues-INALCO, L’Asiathèque.
Gsell, R. (1999). « Sur le système aspecto-temporel du thaï standard ». Actances 10, LACITO. Paris, 27-46.
