ผลของการใช้กิจกรรมการแสดงบทบาทสมมติเพื่อพัฒนาทักษะการพูดภาษาฝรั่งเศสระดับ A2 ของนิสิตสาขาวิชาภาษาฝรั่งเศสเพื่อการสื่อสาร มหาวิทยาลัยบูรพา
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) สร้างและหาค่าประสิทธิภาพของนวัตกรรมการจัดการเรียนรู้โดยใช้กิจกรรมการแสดงบทบาทสมมติเพื่อพัฒนาทักษะการพูดภาษาฝรั่งเศสระดับ A2 ให้มีประสิทธิภาพ (E1/E2) ตามเกณฑ์ 70/70 2) หาความก้าวหน้าทางการเรียนรู้ภายหลังการใช้นวัตกรรมการจัดการเรียนรู้โดยใช้กิจกรรมการแสดงบทบาทสมมติตามเกณฑ์ร้อยละ 70 ของคะแนนหลังเรียน และ 3) ศึกษาความพึงพอใจของนิสิตที่มีต่อการใช้กิจกรรมการแสดงบทบาทสมมติ กลุ่มเป้าหมายคือ นิสิตชั้นปีที่ 2 สาขาวิชาภาษาฝรั่งเศสเพื่อการสื่อสาร มหาวิทยาลัยบูรพา ในภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2566 จำนวน 49 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ 1) นวัตกรรมการจัดการเรียนรู้โดยใช้กิจกรรมการแสดงบทบาทสมมติในรายวิชา 22622164 French Listening and Speaking for Everyday Use 2) แบบทดสอบความสามารถในการพูดภาษาฝรั่งเศสหลังเรียน 3) แบบประเมินความพึงพอใจของนิสิตที่มีต่อการใช้กิจกรรมการแสดงบทบาทสมมติ สถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติทดสอบ t-Test แบบกลุ่มเดียว ผลการวิจัยพบว่า 1) นวัตกรรมการจัดการเรียนรู้โดยการใช้กิจกรรมบทบาทสมมติที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น มีประสิทธิภาพ (E1/E2) เท่ากับ 70.61/74.46 ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์ 70/70 ที่ตั้งไว้ 2) นิสิตมีคะแนนหลังเรียนคิดเป็นร้อยละ 74.46 ซึ่งผ่านเกณฑ์ร้อยละ 70 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 3) ความพึงพอใจของนิสิตที่มีต่อการจัดการเรียนการสอนโดยใช้กิจกรรมการแสดงบทบาทสมมติอยู่ในระดับมาก
Downloads
Article Details
เอกสารอ้างอิง
คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา. (2563). หลักสูตรศิลปศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาภาษาฝรั่งเศสเพื่อการสื่อสาร หลักสูตรปรับปรุง พ.ศ. 2564.
ชนากานต์ ขำดำรงเกียรติ, ณิชกานต์ เสนามาตย์, Wu Hunglien, และสุุภาษา ภููพันนา. (2566). การพัฒนาทักษะการพููดภาษาจีน โดยใช้กิจกรรมบทบาทสมมติของ นักศึกษา สาขาวิชาการสอนภาษาจีน คณะครุุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏ มหาสารคาม. วารสารครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม. 20(3). 23-31.
ชัยยงค์ พรหมวงศ์. (2556). การทดสอบประสิทธิภาพสื่อหรือชุุดการสอน, วารสารศิลปากร ศึกษาศาสตร์วิจัย, 5(5), 7-20.
ปิยจิตร สังข์พานิช. (2560). การพัฒนาทักษะการพูดภาษาฝรั่งเศสด้วยการแสดงบทบาท สมมติสำหรับนักศึกษาวิชาเอกการจัดการการท่องเที่ยว คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม. วารสารสมาคมครูภาษาฝรั่งเศสแห่งประเทศไทย ในพระราชูปถัมภ์ฯ, 40(134), 41-54.
สิรจิตต์ เดชอมรชัย. (2564). กลยุทธ์การสอนภาษาฝรั่งเศสเชิงรุก. โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
เสาวคนธ์ จันต๊ะมาต. (2565). การใช้กิจกรรมบทบาทสมมติเพื่อพัฒนาทักษะการพูดภาษาจีน ของนักศึกษาโปรแกรมวิชาการสอนภาษาจีน คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏ เชียงราย. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา. 33(1), 72-85.
ฮวาน ฮวาน หม่า, ชมพูนุท เมฆ เมืองทอง, และนิรุต ถึงนาค. (2019). การพัฒนาทักษะการ พูดภาษาจีนของนักศึกษาสาขาวิชาภาษาจีน คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคามโดยใช้กิจกรรมบทบาทสมมติ. Chophayom Journal, 30(2), 143-153.
Çapan Tekin, S., & Aslim Yetiş, V. (2016). Réduire l’anxiété langagière en production orale : jeu de rôles en FLE. Humanitas. 4(7), 73-102.
Chamberland, G., Lavoie, L., & Marquis, D. (1995). 20 formules pédagogiques. Presses de l’Université du Québec.
Chamberland, G., & Provost, G. (1996). Jeu, simulation et jeu de rôle. Presses de l’Université du Québec.
Conseil de l’Europe. (2001). Cadre européen commun de référence pour les langues : apprendre, enseigner, évaluer. Didier.
Dakhia, M. (2023). Le jeu de rôle comme vecteur d'interaction verbale spontanée en classe de FLE en contexte universitaire. Revue des Arts, Linguistique, Littérature & Civilisations, 8, 265-284.
Idham, S. Y., Subramaniam, I., Khan, A., & Mugair, S. K. (2022). The effect of role-playing techniques on the speaking skills of students at university. Theory and Practice in Language Studies, 12(8), 1622-1629.
Krashen, S. D. (1982). Principles and practice in second language acquisition. Pergamon Press.
Krebt, D. M. (2017). The effectiveness of role play techniques in teaching speaking for EFL College students. Journal of Language Teaching and Research, 8(5), 863-870.
Laurens, V. (2013). Formation à la méthodologie de l’enseignement du FLE et développement de l’agir enseignant. Thèse de doctorat, université Sorbonne Nouvelle – Paris 3.
Neupane, D. (2019). Effectiveness of Role Play in Improving Speaking Skill. Journal of NELTA Gandaki, 1, 11-18.
Puren, C. (2006). De l’approche communicative à la perspective actionnelle. Le Français dans le monde, 347, 37-40.
Rovinelli, R. J., & Hambleton, R. K. (1977). On the Use of Content Specialists in the Assessment of Criterion-Referenced Test Item Validity. Tijdschrift Voor Onderwijs Research, 2, 49-60.
Schmoll, L. (2016). L’emploi des jeux dans l’enseignement des langues étrangères: Du traditionnel au numérique. Sciences du jeu, 5, 1-17.
Swain, M. (1985). Communicative competence: Some roles of comprehensible input and comprehensible output in its development. In S. Gass, & C. Madden (Eds.), Input in second language acquisition, 235-253.
Yuliana, Y., Kristiawan, M., & Suhartie, T. (2014). The Effect of Role Play toward Students’ Speaking Skill (an Experiment Study at Grade XI IPA High School 1 Batang Anai, Padang Pariaman Regency, West Sumatera, Indonesia). The Journal of Applied Sciences Research. 1(4), 279-283.
