Knowledge Package Development “Storytelling of Khaoroopchang” to Enhance Learning for Youth of KHAOROOPCHANG Sub-District, MUANG District, SONGKHLA Province.
Keywords:
Knowledge Package, Storytelling, local context, Khaoroopchang, learning for youthAbstract
This research was a mixed method that aims to 1) survey the local context of KHAOROOPCHANG Sub-District, MUANG District, SONGKHLA Province, 2) design and create knowledge package “Storytelling of Khaoroopchang”, and 3) verify the suitability of knowledge package “Storytelling of Khaoroopchang”. This research was a documentary, interviews with 5 informants and focus group with 16 people by purposive sampling from the experts, experienced persons, and community philosophers and analyze the information with content analysis. Then, the obtained knowledge package was verified for suitability by a group of 3 academics or experts in writing narrative sets using a specific method, and the results are evaluated to find a consistency index that must be at a value of 0.50 or higher.
The results revealed that 1) survey the context of KHAOROOPCHANG Sub-District, MUANG District, SONGKHLA Province, consisting of 1.1) the historical side, there was a story about Thuat Lak Kao who traveled to build a pagoda in Nakhon Si Thammarat, and has become a stopover point until becoming a community where people come to live; 1.2) physical and natural resources, this area is a plain and plateau area. Rice paddy plains with Samrong Canal, Khao Thiam Da, and Khao Samrong as its territory; 1.3) way of life and well-being, most of the population are hired, civil service, trade and agriculture; and 1.4) arts, culture, and tourist attractions, it is a community that is native to Southern Thailand and has a variety of tourist attractions. 2) Design and create knowledge package, consists of 2.1) content, it should include information on historical sites, ways of life and tourism activities; and 2.2) knowledge package format, it will be produced in the form of a A5 size book by assuming the characters to be youths to be youths. and choosing age-appropriate language. 3) Verify the suitability of knowledge package, it found that it was appropriate in terms of academic completeness, appropriateness of the method of writing a story, interesting way of telling stories, and the modernity of the content in the broadcast, and must be improved in terms of integrity according to the source of information.
References
กรกนก นิลดำ. (2563). การสร้างการเล่าเรื่องของแหล่งท่องเที่ยวเชิงสุขภาพในจังหวัดเชียงราย.
วารสารนิเทศศาสตร์ธุรกิจบัณฑิตย์. 14(2), 109 - 135.
กรมประชาสัมพันธ์. (2565). วิถีชีวิต. สืบค้น 10 กุมภาพันธ์ 2565, จาก https://thainews. prd.go.th/
banner/th/culture_th/life.php
กรมศิลปกร. (2551). จดหมายเหตุเสด็จพระราชดำเนินหัวเมืองปักษ์ใต้. กรุงเทพฯ: กรมศิลปกร.
ฉลองรัฐ เฌอมาลย์ ชลมารค. (2553). ความสัมพันธ์ระหว่างเรื่องเล่า สัมพันธบท และเภทกะ
ในภาพยนตร์ผีไทย. (วิทยานิพนธ์นิเทศศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชานิเทศศาสตร์). วิทยาลัย
นิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยรังสิต. กรุงเทพฯ.
นพพร ประชากุล. (2537). การอภิปรายเชิงวิชาการนิเทศศาสตรกับทิศทางการศึกษาเรื่องเล่าสมัยใหม่.
ใน ถิรนันท อนวัชศิริวงศ และคณะ (บ.ก.), สุนทรียศาสตร : การศึกษาสื่อสารการแสดง
และสื่อจินตคดี. 237-268. โครงการพัฒนาองคความรูนิเทศศาสตร์ตะวันออก ภาควิชาวาทวิทยา
และสื่อสารการแสดงร่วมกับโครงการสื่อสันติภาพ คณะนิเทศศาสตร จุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย.
ปวีณอร พรหมณี. (2555). เทคนิคการเล่าเรื่อง. สืบค้น 31 ตุลาคม 2564, จาก https:// www.gotoknow.
org/posts/456068.
ปัญญา เทพสิงห์ และเก็ตถวา บุญปราการ. (2558). การจัดการแหล่งศิลปวัฒนธรรม เพื่อการท่องเที่ยว
ชายแดนไทย-มาเลเซีย. โครงการวิจัยได้รับทุนสนับสนุนจากงบประมาณแผ่นดิน มหาวิทยาลัย
สงขลานครินทร์ ประจำปีงบประมาณ 2558.
มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา. (2549). เก้าสู่ศตวรรษที่เก้า มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา. สงขลา: โรงพิมพ์
ภาพพิมพ์.
ยุทธศาสตร์ชาติ พ.ศ. 2561 - 2580. (2561, 13 ตุลาคม). ราชกิจจานุเบกษา, เล่ม 135, ตอนที่ 82 ก,
หน้า 1 - 61.
ลักษณ์สุภา พึ่งผล. (2560). การใช้เรื่องเล่าในการพัฒนาทักษะการขาย. (การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจ
มหาบัณฑิต). คณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. กรุงเทพฯ:
มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ศิริชัย พงษ์วิชัย. (2544). การวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติด้วยคอมพิวเตอร์. (พิมพ์ครั้งที่ 11). กรุงเทพฯ:
สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สนิท สุขกระจ่าง. (2547). ตำนานพ่อทวดช้างและพระเจดีย์ศักดิ์สิทธิ์. สงขลา: มปท.
สถาบันวิจัยดาราศาสตร์แห่งชาติ (องค์การมหาชน). (2562). หอดูดาวฯ สงขลา. สืบค้น 12 กันยายน
, จาก https://www.narit.or.th/index.php/songkhla-observatory
สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2564). รายงานสรุปผลการดำเนินการตาม
ยุทธศาสตร์ชาติประจำปี 2563. กรุงเทพฯ: สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
สำนักวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์. (2564). วิถีชน...คนเลสาบ. สืบค้น 10 กุมภาพันธ์
, จาก https://rdo.psu.ac.th/th/images/D3/PR-news/2564 /Research/Songkhla-
Lake-4.pdf
สุภางค์ จันทวานิช. (2559). การวิเคราะห์ข้อมูลในการวิจัยเชิงคุณภาพ. (พิมพ์ครั้งที่ 12). กรุงเทพฯ:
สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อารยา องค์เอี่ยม และพงศ์ธารา วิจิตเวชไพศาล. (2561). การตรวจสอบคุณภาพเครื่องมือวิจัย.
วิสัญญีสาร, 44(1). 36 - 42.
อุมาวัลย์ ชีช้าง. (2555). ความสัมพันธ์ระหว่างภาษากับอุดมการณ์ในเรื่องเล่าสำหรับเด็กในหนังสือวันเด็ก
แห่งชาติ พ.ศ. 2523 - 2553. (วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาภาษาไทย). คณะ
อักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. กรุงเทพฯ:
Creswell, J. W. (2014). Research Design Qualitative, Quantitative and Mixed Methods
Approaches. (4th ed.). Thousand Oaks: CA Sage.