The comparative study of physical fitness of the elderly in Loei Province
Keywords:
Aging population, Exercise, Physical fitness test, Loei ProvinceAbstract
This study aimed to compare the physical fitness among the aging population aged 60–69 years in Loei Province, Thailand. A sample of 160 participants was determined using G*Power (v. 3.1.9.4). A multi-stage sampling technique was employed, selecting five districts with the highest populations of aging population aged 60–69 years: Wang Saphung, Mueang, Dan Sai, Chiang Khan, and Pak Chom. A physical fitness test battery was used to assess body composition, muscular strength, flexibility, and cardiovascular endurance. The results showed that the average body mass index (BMI) was 25.22 kg/m², classifying participants as overweight. Cardiovascular endurance was rated as excellent, while muscular strength was very poor. Lower body flexibility was moderate, and upper body flexibility was good. When comparing physical fitness across the five districts, no statistically significant differences were found at the 0.05 level
References
กรมกิจการผู้สูงอายุ. (2566). สถิติผู้สูงอายุ. กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์. สืบค้นเมื่อวันที่ 20 สิงหาคม 2566, จาก https://dop.go.th/th/know/1
กรมอนามัย. (2566). แผนงานยุทธศาสตร์สุขภาพกระทรวงสาธารณสุขด้านส่งเสริมสุขภาพและป้องกันโรค. นนทบุรี : กรมอนามัย.
กองกิจกรรมทางกายเพื่อสุขภาพ กรมอนามัย. (2565). การประเมินสมรรถภาพทางกายเพื่อลดความเสี่ยงต่อการหกล้มในผู้สูงอายุ. กรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข.
เดชา พรมกลาง, นพวรรณ เปียซื่อ, สุจินดา จารุพัฒน์ มารุโอ,สุกัญญา ตันติประสพลาภ. (2561). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับภาวะมวลกล้ามเนื้อน้อยของผู้สูงอายุในชุมชนแออัด เขตกรุงเทพมหานคร. วารสารสภาการพยาบาล, 33(1), 49-60.
นริศรา เปรมศรี, สุทธิรักษ์ วิเศษสังข์, ประชาชาติ อ่อนคํา, วัฒนพงษ์ คงสืบเสาะและ ชยานนท์ อวิคุณประเสริฐ. (2559). การศึกษาสมรรถภาพทางกายและสุขภาพจิตในกลุ่มผู้สูงอายุกรณีศึกษาผู้สูงอายุในเขตอำเภอเมืองจังหวัดนครพนม. วารสารมหาวิทยาลัยนครพนม. 6(3), 18 – 25.
นันท์นภัส ธนฐากร และธนัช กนกเทศ. (2562). โรคอ้วนในผู้สูงอายุ: การประเมินและแนวทางป้องกัน. วารสารวิชาการอีสเทิร์นเอเชีย ฉบับวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี, 13(1), 16-26.
บรรจง พลไชย. (2560). การรับรู้ประโยชน์ ปัญหา และพฤติกรรมออกกำลังกายของผู้สูงอายุ ในเขตเทศบาลเมืองนครพนม. วารสารพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยสยาม, 18(34), 62-72.
ระบบสถิติทางการทะเบียน. (2563). สถิติประชากรและบ้าน จำนวนประชากรแยกรายอายุ. สืบค้นเมื่อวันที่ 20 สิงหาคม 2564, จาก http://stat.dopa.go.th/stat/statnew/upstat_age.php
สยาม ทองใบ, ธนสิริ โชคทวีพาณิชย์, พชรัชน์ อ้นโต, วันดี ฉวีจันทร์, และนารีรมย์ รัตนสัมฤทธิ์. (2562). การศึกษาสมรรถภาพทางกายในกลุ่มผู้สูงอายุในเขตอำเภอเมือง จังหวัดนครสวรรค์. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร, 7(ฉบับเพิ่มเติม) ตีพิมพ์เผยแพร่ในโอกาส เฉลิมฉลองวันวิสาขบูชาโลก, 380-392.
สำนักงานกองทุนสนับสนุนบริการสุขภาพ. (2564). คู่มือรูปแบบการออกกำลังและสร้างผู้นำด้านการส่งเสริมสุขภาพผู้สูงอายุ. มหาวิทยาลัยมหิดล สำนักงานกองทุนสนับสนุนบริการสุขภาพ.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2563). วิเคราะห์และสรุปสถานการณ์ผู้สูงอายุ พ.ศ. 2563 จังหวัดเลย. สืบค้นเมื่อวันที่ 20 สิงหาคม 2564, จาก https://loei.nso.go.th/images/report/j/2.report_elder
สำนักวิทยาศาสตร์การกีฬา กรมพลศึกษา กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2562). แบบทดสอบและเกณฑ์มาตรฐานสมรรถภาพทางกายสำหรับผู้สูงอายุ อายุ 60 - 69 ปี. กรมพลศึกษา : กรุงเทพมหานคร.
สุพิตร สมาหิโต, สิริพร ศศิมณฑลกุล, อำพร ศรียาภัย, นันทวัน เทียนแก้ว, อาริสร์ กาญจนศิลานนท์, ไพลิน เผือกประคอง, และเพ็ญนิภา พูลสวัสดิ์. (2556). แบบการทดสอบและเกณฑ์มาตรฐานสมรรถภาพทางกาย สำหรับผู้สูงอายุ อายุ 60-89 ปี. กรุงเทพมหานคร : สำนักวิทยาศาสตร์การกีฬา กรมพลศึกษา กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา.
American College of Sports Medicine. (2014). ACSM’S Resources for The Personal Trainer. 4th ed. Baltimore: Lippincott Williams & Wilkins.
WHO expert consultation. (2004). Appropriate body-mass index for Asian populations and its implications for policy and intervention strategies. Lancet, 363, 157-63.
