คุณภาพการดำรงชีวิตของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏเลย

บทคัดย่อ

การวิจัยเรื่อง “คุณภาพการดำรงชีวิตของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏเลย” มีวัตถุประสงค์ 1. เพื่อศึกษาระดับคุณภาพการดำรงชีวิตของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏเลย 2. เพื่อศึกษาความต้องการในการพัฒนาคุณภาพการดำรงชีวิตของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏเลย  กลุ่มตัวอย่างที่ใช้คือ นักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏเลย ภาคปกติ ชั้น ปีที่ 1 – 4  คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ คณะครุศาสตร์ คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี คณะวิทยาการจัดการ และคณะเทคโนโลยีอุตสาหกรรม  โดยการคำนวณขนาดกลุ่มตัวอย่างที่ใช้เป็นตัวแทนของประชากร โดยการใช้สูตรของทาโร ยามาเน และมาดำเนินการสุ่มตัวอย่างแบบหลายขั้นตอน ได้กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 384 คน  เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือแบบสอบถาม การวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ข้อมูลเชิงปริมาณวิเคราะห์ด้วยการหาค่าเฉลี่ยและค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน

ผลการวิจัยพบว่า

1. นักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏเลย มีระดับคุณภาพชีวิต โดยรวมอยู่ในระดับปานกลาง โดยด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงที่สุด ได้แก่ ด้านอาหารและโภชนาการ ด้านการรับบริการพื้นฐาน และด้านความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สิน (= 3.38, S.D. = 0.63) ส่วนด้านที่มี่ค่าเฉลี่ยต่ำที่สุดคือ ด้านสุขภาพอนามัย (= 2.22, S.D. = 0.99) 
2. นักศึกษามีความต้องการพัฒนาคุณภาพชีวิตและความเป็นอยู่ ในด้านอาหารและโภชนาการมากที่สุด โดยเฉพาะเรื่องอาหารและสภาพแวดล้อมในโรงอาหาร ควรสะอาดและถูกสุขลักษณะมากกว่าปัจจุบัน รองลงมาคือ ด้านที่อยู่อาศัย ต้องการให้มีการจัดการหอพักภายในมหาวิทยาลัย ด้านสุขภาพอนามัย ต้องการให้มีการตรวจร่างกายประจำปีด้านการได้รับบริการพื้นฐาน ต้องการให้มีพื้นที่พักผ่อนในช่วงเวลาพักให้มากขึ้น มีต้นไม้เพื่อให้เกิดความร่มรื่น และด้านความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สินต้องการให้เพิ่มพนักงานรักษาความปลอดภัยและจัดตามจุดต่าง ๆ ให้ทั่วถึง