การวิเคราะห์ระดับความสามารถและระดับปัญหาการใช้ภาษาอังกฤษ ในชั้นเรียนของครูผู้สอนที่มีวุฒิไม่ตรงสาขา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเลย เขต 2 จังหวัดเลย

ผู้แต่ง

  • จันทราพร ธรรมวรรณ นักศึกษามหาบัณฑิต หลักสูตรศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาภาษาอังกฤษศึกษา คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย
  • ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.ศรีจิตรา นวรัตนาภรณ์ อาจารย์ประจำสาขาวิชาภาษาอังกฤษศึกษา คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย
  • ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.ประกอบ ผลงาม อาจารย์ประจำสาขาวิชาภาษาอังกฤษศึกษา คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย

คำสำคัญ:

ระดับความสามารถและระดับปัญหา, ภาษาอังกฤษในชั้นเรียน, ครูผู้สอนที่มีวุฒิไม่ตรงสาขา

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระดับความสามารถและระดับปัญหาการใช้ภาษาอังกฤษเพื่อการพูดสื่อสารในชั้นเรียนของครูผู้สอนที่มีวุฒิไม่ตรงสาขา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเลย เขต 2 อำเภอภูหลวง จังหวัดเลย กลุ่มเป้าหมายที่ศึกษาเป็นครูผู้สอนที่มีวุฒิไม่ตรงสาขา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเลย เขต 2 อำเภอภูหลวง จังหวัดเลย ที่ตอบรับให้ความร่วมมือ รวมทั้งสิ้น 40 คน จาก 15 โรงเรียน เครื่องมือที่ใช้เก็บข้อมูลคือ  1) แบบสอบถามข้อมูลทั่วไปด้านบุคคล 2) แบบวัดระดับความสามารถในการใช้ภาษาอังกฤษ 3) แบบประเมินระดับปัญหาการใช้ภาษาอังกฤษ และ4) แบบประเมินระดับความสามารถในการใช้ภาษาอังกฤษเพื่อการพูดสื่อสารในชั้นเรียน วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ ค่าเฉลี่ย และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน 

        ผลการวิจัยพบว่า ระดับความสามารถในการใช้ภาษาอังกฤษเพื่อการพูดสื่อสารในชั้นเรียนของครูผู้สอนที่มีวุฒิไม่ตรงสาขาในภาพรวมอยู่ในระดับปานกลาง  ( gif.latex?\bar{X} = 3.11, S.D. = 1.13) สถานการณ์ที่ครูผู้สอนมีความสามารถมากที่สุด คือ การใช้ภาษาอังกฤษในการเริ่มต้นการสอน อยู่ในระดับมาก ( gif.latex?\bar{X} = 3.58, S.D. = 1.04)  สถานการณ์ที่ครูผู้สอนมีความสามารถน้อยที่สุด คือ การใช้ภาษาอังกฤษในการให้คำแนะนำและการใช้คำสั่งอย่างง่ายอยู่ในระดับปานกลาง ( gif.latex?\bar{X} = 2.85, S.D. = 1.00) ส่วนระดับปัญหาการใช้ภาษาอังกฤษเพื่อการพูดสื่อสารในชั้นเรียนพบว่า ในภาพรวมครูผู้สอนมีปัญหาในระดับปานกลาง ( gif.latex?\bar{X} = 2.95,  S.D. = 0.85)  สถานการณ์ที่ครูผู้สอนมีปัญหามากที่สุด คือ การใช้ภาษาอังกฤษในระหว่างการสอน อยู่ในระดับปานกลาง    ( gif.latex?\bar{X} = 3.50, S.D. = 0.75) และสถานการณ์ที่ครูผู้สอนมีปัญหาน้อยที่สุดคือ การใช้ภาษาอังกฤษเพื่อชมเชยและให้กำลังใจอยู่ในระดับน้อย (gif.latex?\bar{X} = 2.30, S.D. = 0.80) จากการสังเกตการสอนของครูกลุ่มที่ได้คะแนนต่ำกว่าร้อยละ  60  พบว่า ครูสามารถพูดได้แต่ไม่ค่อยพูด และมีการพูดผิดเป็นบางครั้ง เนื่องจาก  มีข้อจำกัดด้านความรู้พื้นฐานและประสบการณ์ในการสอนวิชาภาษาอังกฤษ นอกจากนี้ยังพบว่า ร้อยละ 47.5   ของครูผู้สอนที่มีวุฒิไม่ตรงสาขามีความวิตกกังวลและไม่มั่นใจในการสอนภาษาอังกฤษ

เอกสารอ้างอิง

กัลยา วานิชย์บัญชา. (2551). การวิเคราะห์สถิติขั้นสูงด้วย SPSS for Windows. พิมพ์ครั้งที่ 6. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

กฤษณา ยอดมงคล. (2561). การพัฒนาทักษะทางภาษาอังกฤษสำหรับผู้สอนที่ไม่ได้สำเร็จการศึกษา สาขาภาษาอังกฤษ สังกัดสำนักคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานกรณีศึกษา โรงเรียนบ้านน้ำภู อำเภอเมือง จังหวัดเลย. เลย: มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย.

ชัชวาล เรืองประพันธ์. (2554). การวิเคราะข้อมูลด้วยโปรแกรม SPSS for Windows. ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

ชูชาติ หงษ์ขาว. (2542). การจัดกิจกรรมการเรียนการสอนวิชาภาษาอังกฤษของครูผู้สอนระดับชั้น

ประถมศึกษาปีที่ 5 สังกัด สำนักงานการประถมศึกษาจังหวัดหนองบัวลำภู. มหาสารคาม :

สาขาวิชาเทคโนโลยีทางการศึกษามหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

ดำรง ชลสุข. (2560). Multi-grade Teaching กับการแก้ปัญหาการศึกษาโรงเรียนขนาดเล็ก. ค้นเมื่อ 27 กุมภาพันธ์ 2563, จาก https://www.matichon.co.th/columnists/news.

ทิพาชา นวลหลง, ยงยุทธ์ อินทจักร์ และสุกัญญา รุจิเมธาภาส. (2555). สภาพและปัญหาการจัดการเรียนรู้

ภาษาอังกฤษ ระดับชั้นประถมศึกษา ปีที่ 4-6 เครือข่ายกลุ่มโรงเรียนดาราราชวิทย์ สำนักงาน

เขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุตรดิตถ์ เขต 1. วิทยานิพนธ์ปริญญา มหาบัณฑิต สาขา

หลักสูตรและการสอนภาษอังกฤษ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์.

ทิศนา แขมมณี. (2555). ศาสตร์การสอนองค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. พิมพ์

ครั้งที่ 16. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ธงพล พรหมสาขา ณ สกลนคร, ชิดชนก เชิงเชาว์ และเกษตรชัย และหีม. (2559). การพัฒนาการเรียนรู้ภาษาอังกฤษในสามจังหวัดชายแดนใต้. มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์. วารสารศึกษาศาสตร์, 28 (3):1.

นวพร ชลารักษ์. (2559). สภาพการเรียนการสอนวิชาภาษาอังกฤษของครูไทยระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ของโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาลำพูน เขต 1. วารสารวิขาการมหาวิทยาลัยฟาร์อีสเทิร์น, 10 (2):1.

ประคอง ยุคะลัง, กชกร นำนาผล และธนาภรณ์ พันธ์ทวี. (2558). รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะการพูด

ภาษาอังกฤษของ ครูผู้สอนที่มีวุฒไม่ตรงสาขา โรงเรียนประถมศึกษาในภาค

ตะวันออกเฉียงเหนือ.วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา

มหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด.

รชากานต์ เคนชมพู. (2556). ผลกระทบจากครูผู้สอนสอนไม่ตรงสาขาวิชาเอกต่อผลการทดสอบการศึกษา

ระดับชาติขั้นพื้นฐาน ระชั้นประถมศึกษาปีที่ 6: กรณีศึกษา โรงเรียนประถมศึกษาสังกัด

กระทรวงศึกษาธิการ จังหวัดชัยภูมิ. ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา

บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด.

วัชรา หมัดป้องตัว. (2545). การศึกษาปัญหาในการเรียนวิชาภาษาอังกฤษของนักเรียน โรงเรียนเกษมโปลี

เทคนิค. ปริญญามหาบัณฑิต สาขาการอุดมศึกษา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒประสานมิตร.

วรรณา นราเลิศสุขุมพงศ์. (2545). พฤติกรรมการสอนภาษาอังกฤษของครู สถาบันเทคโนโลยีราชมงคลเขต

กรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาปรัชญาการศึกษา

มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

สถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทย (ทีดีอาร์ไอ). (2558). เปิดผลวิจัยทีดีอาร์ไอ ชี้การศึกษาไทยตกต่ำ เด็ก

อ่อน 3 วิชาหลัก “อังกฤษ-เลข-วิทย์. ค้นเมื่อ 25 มกราคม 2563, จาก :

http://www.econ.tu.ac.th/.

สถาบันภาษาอังกฤษ. (2555). ความเป็นมา วิสัยทัศน์และเป้าประสงค์. กรุงเทพฯ : สำนักงานคณะกรรมการ

การศึกษาขั้นพื้นฐาน.

สำนักคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2556). นโยบายการปฏิรูปการเรียนการสอนภาษาอังกฤษ.

กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.

สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเลย เขต 2. (2561). การประชุมออกแบบการวิจัยเพื่อพัฒนาการ

เรียนการสอนภาษาอังกฤษ. เลย:กลุ่มนิเทศ และติดตาม สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา

ประถมศึกษาเลย เขต 2.

British Council. (2017). Teaching English Participant book. Bangkok: British Council

Buckby, M. (1981). Graded objectives and Test in British school . In Culhane,T. (ed.) Practice

and Problems in Language Testing. London: Schools council, distributed by the

centre for information on Language Teaching and research.

Clark, J.L.D. (1972). Foreign Language Testing : Theory & Practice. Philadelphia : Center for

Curriculum Development.

Classroom Language. (2018). English training course for LRU teachers. Faculties and

Humanity and Social Sciences. Loei : Loei Rajabhat University

Denis, G. (1977). Motivation : The responsibility of the teacher. English Language Journal, 19(1) : 7-39.

Ingersoll, R. (2003). Out-of-Field Teaching and the Limits of Teacher Policy. Academic Search

Complete, Ipswich, MA, 79(10):773

Larsen-Freeman, D. (2000). Technique and principles in language teaching. 2nded. New York:

Oxford University.

Valette, R.M. (1987) Objective Evaluation and Transparency. Blussls: Didier.

Wilkins, D. (1976). Notional Syllabuses: A Taxonomy and its Relevance to Foreign Language

Curriculum Development. London: Oxford University press.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

เผยแพร่ 2021-04-30 — ปรับปรุง 2023-02-27

เวอร์ชัน

รูปแบบการอ้างอิง

ธรรมวรรณ จ., นวรัตนาภรณ์ ศ. ., & ผลงาม ป. (2023). การวิเคราะห์ระดับความสามารถและระดับปัญหาการใช้ภาษาอังกฤษ ในชั้นเรียนของครูผู้สอนที่มีวุฒิไม่ตรงสาขา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเลย เขต 2 จังหวัดเลย. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย, 2(2), 57–70. สืบค้น จาก https://so01.tci-thaijo.org/index.php/husolru/article/view/245738 (Original work published 30 เมษายน 2021)