การสร้างสรรค์อาภรณ์สำหรับผู้พิการทางสายตา เพื่อตอบสนองต่อกาลเทศะและประโยชน์ใช้สอย

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพฤติกรรมในการเลือกซื้อเสื้อผ้าและปัญหาอุปสรรคในการสวมใส่เครื่องแต่งกาย ที่ส่งผลกระทบต่อการดำเนินชีวิตในปัจจุบันของกลุ่มผู้พิการทางสายตานำมาวิเคราะห์และประมวลองค์ความรู้ สร้างสรรค์เครื่องแต่งกายสำหรับสตรีพิการทางสายตา ประเภทชุดทำงานงานจำนวน 6 ชุด ใช้ระเบียบวิธีวิจัยทั้งวิจัยเชิงคุณภาพและวิจัยเชิงปริมาณร่วมกัน แหล่งข้อมูลปฐมภูมิจากการลงภาคสนามสำรวจพฤติกรรมการเลือกซื้อเสื้อผ้าและปัญหาอุปสรรคในการสวมใส่เครื่องแต่งกายของกลุ่มประชากรตัวอย่าง คือ สตรีพิการทางสายตา อายุระหว่าง 25-40ปี และข้อมูลทุติยภูมิจากภาคเอกสารงานวิจัย หนังสือต่างๆ พบว่า กลุ่มประชากรตัวอย่าง จำนวน 50 คน โดยการคัดเลือกแบบเจาะจง มีรายได้เฉลี่ยต่อเดือนอยู่ที่ประมาณ 13,000-16,000 บาท มีอาชีพค้าขายสลากกินแบ่งรัฐบาลสูงเป็นอันดับ 1 คิดเป็นร้อยละ 54 ส่วนใหญ่จะมีคนสายตาดีพาไปเลือกซื้อเสื้อผ้าคิดเป็นร้อยละ 96 โดยมีปัญหาและอุปสรรคในการสวมใส่เสื้อผ้าดังนี้  ไม่สามารถทราบได้ว่าเสื้อเป็นด้านหน้าหรือด้านหลังหากไม่มีป้ายคอ(ป้ายMain label), ไม่ถนัดในการสวมใส่เสื้อผ้าที่มีซิปถอดได้, ไม่ถนัดในการสวมใส่เสื้อผ้าที่มีการติดเครื่องเกาะเกี่ยวอยู่ด้านหลัง, ไม่ถนัดในการสวมใส่เสื้อผ้าที่มีการผูกโบว์, ไม่ถนัดในการสวมใส่เสื้อผ้ารัดรูป, ไม่สามารถทราบสีเสื้อผ้าได้, ไม่สามารถทราบลวดลายบนเสื้อผ้า, ไม่สามารถMix and Match เสื้อผ้าให้ดูเหมาะสมได้ด้วยตนเอง จากปัญหาดังกล่าวผู้วิจัยจึงเลือกนำเทคนิคต่างๆมาใช้ในการแก้ปัญหา อาทิเช่น การสกรีนสีนูนเป็นอักษรเบรลล์และลวดลาย การติดตั้งQR Codeเพื่ออ่านข้อมูลของตัวเสื้อผ้า การเลือกใช้วัสดุ กระดุม ซิปที่มีขนาดเหมาะสมกับการสวมใส่ รวมถึงการเลือกใช้นวัตกรรมสิ่งทอที่สนองกับความต้องการของกลุ่มตัวอย่างเช่น ผ้ากันยับ, ผ้าป้องกันกลิ่นไม่พึงประสงค์, ผ้าเคลือบคอลลาเจน, ผ้ารักษาอุณหภูมิเป็นต้น โดยสามารถนำมาพัฒนาเป็นต้นแบบสู่การสร้างสรรค์เครื่องแต่งกายชุดทำงาน สำหรับผู้พิการทางสายตาเพื่อเพิ่มความมั่นใจและลดความกังวลในการสวมใส่เสื้อผ้าให้ผู้พิการทางสายตามีความสุขและรับรู้ถึงความงามของเสื้อผ้าที่สวมใส่ได้มากขึ้น