การสร้างสรรค์นาฏศิลป์ร่วมสมัย จากคติแฝงในวรรณกรรมเรื่อง "ก่องข้าวน้อยฆ่าแม่"
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยชิ้นนี้เป็นงานวิจัยเชิงสร้างสรรค์ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาวิเคราะห์หาคติแฝงและเพื่อสร้างสรรค์ผลงาน การแสดงนาฏศิลป์ร่วมสมัยชิ้นใหม่ที่มาจากคติแฝงในวรรณกรรมพื้นบ้านเรื่อง “ก่องข้าวน้อยฆ่าแม่” ผู้วิจัยได้ทำการศึกษาวรรณกรรมพื้นบ้านเรื่องก่องข้าวน้อยฆ่าแม่และนำเอาคติแฝงจากวรรณกรรมมาทำการสร้างสรรค์เป็นการแสดงทางด้านนาฏศิลป์ในรูปแบบร่วมสมัยที่มีชื่อว่า “กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว”
ผลการวิจัยพบว่า จากการเล่าต่อๆ กันมาของวรรณกรรมเรื่องก่องข้าวน้อยฆ่าแม่ มีวัตถุประสงค์เพื่อสื่อสารคติแฝงที่ว่า การกระทำโดยขาดสติยั้งคิดถึงแม้ว่าจะสำนึกได้ในภายหลังก็ไม่สามารถกลับไปแก้ไขอตีตได้ และเพื่อถ่ายทอดคติแฝงดังกล่าวผ่านการแสดง ผู้วิจัยจึงแบ่งกระบวนการสร้างสรรค์ผลงานออกเป็น 3 ขั้นตอนดังนี้ 1.ขั้นเตรียมการแสดง ผู้วิจัยทำการดัดแปลง ปรับเปลี่ยนโครงเรื่อง และทำการเรียงลำดับโครงเรื่องขึ้นใหม่ให้มีความเข้ากับยุคสมัยและเหตุการณ์ในสังคมปัจจุบัน แต่อย่างไรก็ตามจุดมุ่งหมายสำคัญที่บทวรรณกรรมต้องการสื่อสารก็ยังต้องคงอยู่ ในการคัดเลือกนักแสดงผู้วิจัยเลือกใช้วิธีการทรายเอาท์ (Try-out) เพื่อให้ได้นักแสดงที่เหมาะสมตามบทการแสดงมากที่สุด ในส่วนของการออกแบบลีลา ผู้วิจัยเริ่มต้นหาทิศทางการเคลื่อนไหวจากการด้นสดของนักแสดง โดยผู้วิจัยเป็นผู้กำหนดโจทย์ต่างๆ ให้กับนักแสดงและทำให้การเคลื่อนไหวมีความน่าสนใจมากยิ่งขึ้นโดยใช้เทคนิคลาบาน ในส่วนของการออกแบบดนตรีประกอบการแสดงและเครื่องแต่งกายนั้นจะต้องช่วยส่งเสริมลีลาท่าเต้นเป็นสำคัญ 2. ขั้นการแสดง จัดแสดงขึ้น ณ โรงละครคณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา ในวันพฤหัสบดีวันที่ 30 พฤศจิกายน พ.ศ. 2560 เวลา 13.00 น. 3. ขั้นหลังการแสดง ผู้ทรงคุณวุฒิทางด้านนาฏศิลป์ร่วมสมัย 5 ท่านให้ข้อวิพากษ์หลังจากรับชมการแสดง การวิจัยครั้งนี้สามารถใช้เป็นแนวทางสำหรับผู้ที่สนใจทำการดัดแปลงวรรณกรรมพื้นบ้านสู่การแสดงนาฏศิลป์ร่วมสมัยเพื่อผู้ชมในยุคปัจจุบันได้
Article Details
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารศิลป์ปริทัศน์ ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารศิลป์ปริทัศน์ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารศิลป์ปริทัศน์
References
ศิลปกรรมศาสตร์, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธรากร จันทนะสาโร. (2557). นาฏยศิลป์จากแนวคิดไตรลักษณ์ในพระพุทธศาสนา. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรดุษฎีบัณฑิต
ศิลปกรรมศาสตร์, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นิโลบน วงศ์ภัทรนนท์. (2555). การสร้างสรรค์ละครเพลงเพื่อเยาวชนจากวรรณกรรมเรื่อง “ลูกเป็ดขี้เหร่”
ของฮันส์ คริสเตียน แอนเดอร์เซน กับหลักพุทธศาสนา. วิทยานิพนธ์นิเทศศาสตรมหาบัณฑิต นิเทศศาสตร์,
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ภคพร หอมนาน. (2558). นาฏศิลป์ไทยร่วมสมัยโพสโมเดอร์ดานซ์ (Post-Modern Dance) ชุด อ้างว้าง โดยนราพงษ์ จรัสศรี. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรดุษฎีบัณฑิต ศิลปกรรมศาสตร์, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
มรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรม. (2556). นิทานก่องข้าวน้อยฆ่าแม่. สืบค้นเมื่อ 4 เมษายน 2560, จาก http://ich.culture.go.th/index.php/th/ich/folk-literature/252-folk/456--m-s.
รักษ์สินี อัครศวะเมฆ. (2557). นาฏยศิลป์สร้างสรรค์สำหรับการแข่งขันยิมนาสติกลีลาในระดับนานาชาติ. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรดุษฎีบัณฑิต ศิลปกรรมศาสตร์, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุขสันติ แวงวรรณ. (2555). นาฏาศิลป์สร้างสรรค์ ชุด ภาวะโลกร้อน. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรดุษฎีบัณฑิต ศิลปกรรมศาสตร์, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Cake Chansa. (2553). นาฏศิลป์ร่วมสมัย. สืบค้นเมื่อ 11 เมษายน 2560, จาก http://darmacmru.blogspot.com
/2010/08/blog-post.html.
Dance Me Up. (2557). Contemporary Dance (นาฏศิลป์ร่วมสมัย). สืบค้นเมื่อ 11 เมษายน 2560, จาก https://www.facebook.com/dancemwup/photos/pcb.10151909861167029/10151909858282029.
Minton, S.C.. (1997). Choreography : A Basic Approach Using Improvisation. USA: Human Kinetics.