การสร้างสรรค์อัตลักษณ์เครื่องแต่งกายจากพุทธปรัชญาแห่งวัดพระเชตุพนวิมลมังคลาราม

Main Article Content

เตือนตา พรมุตตาวรงค์

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ มีวัตถุประสงค์งานวิจัยเพื่อได้กระบวนการและงานสร้างสรรค์อัตลักษณ์เครื่องแต่งกายจากพุทธปรัชญาแห่งวัดพระเชตุพนวิมลมังคลารามราชวรมหาวิหารหรือวัดโพธิ์ จากพุทธปรัชญาที่แฝงในงานพุทธศิลป์รูปลักษณ์ “ย่อมุมไม้สิบสอง” ที่ปรากฏพบเป็นรูปแบบแผ่นผังการสร้างวัดและสถาปัตยกรรมสำคัญๆคือพระเจดีย์โดยล้อมรอบภายในวัด ตามคติธรรมก่อนที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าจะบรรลุพระสัมมาสัมโพธิญาณได้ตรัสรู้อริยสัจ 4 และพิจารณาแต่ละข้อวนจบ 3 ครั้ง รวมวนจบทั้งสิ้น 12 รอบ นำมาวิเคราะห์ถอดความเป็นองค์ประกอบทางการออกแบบและรายละเอียดการตกแต่ง เพื่อสื่อสารสัจธรรมความจริงของชีวิต และการจัดวางองค์ประกอบอย่างเป็นธรรมชาติอิสระแต่ให้ความรู้สึกสมดุล นำมาสู่ต้นแบบผลงานสร้างสรรค์อัตลักษณ์เครื่องแต่งกายแรงบันดาลใจจากพุทธปรัชญาแห่งวัดพระเชตุพนวิมลมังคลารามราชวรมหาวิหารหรือวัดโพธิ์ร่วมสมัย

Article Details

บท
การออกแบบ

References

พระเจษฏาพร อุ่นเรือน. (2557). การใช้อริยสัจสี่ในการจัดการชีวิตของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น โรงเรียนขาลสุวรรณอนุสรณ์ อำเภอเมืองเชียงใหม่. (ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, บัณฑิตวิทยาลัย, สาขาวิชาการส่งเสริมสุขภาพ.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2559). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ฉบับประมวลธรรม. กรุงเทพฯ : มูลนิธิการศึกษาเพื่อสันติภาพพระธรรมปิฎก(ป.อ. ปยุตฺโต).

พระอาจารย์มนตรี สุปุตติโก(บุตรดี). (2551). ปรัชญาแห่งวัดโพธิ์. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์เคล็ดไทย.

อัจฉรา สโรบล. (2564). Clothing Design and Selections. เอกสารประกอบการสอน. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, คณะมนุษยศาสตร, ภาควิชามนุษยสัมพันธ.

David Y.F. Ho. (1995). Selfhood and Identity in Confucianism, Taoism, Buddhism, and Hinduism with the West.

Journal for the theory of social behavior 1995(June): 115-139