“The Capital: คุณเหลือหัวใจกี่ดวง”: การศึกษาการใช้เครื่องมือการละครประยุกต์เพื่อสื่อสารความสำคัญในการสร้างรัฐสวัสดิการภายใต้สังคมเสรีนิยมใหม่
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้เป็นการศึกษากิจกรรม “The Capital : คุณเหลือหัวใจกี่ดวง?” ที่ออกแบบจากกระบวนการผนวกแนวคิดทางสังคมศาสตร์เข้ากับกระบวนการละครประยุกต์ (Applied Drama) โดยใช้แนวคิด “ต้นทุนมนุษย์” ที่มนุษย์ในระบบเศรษฐกิจสังคมแบบเสรีนิยมใหม่ถูกบีบบังคับให้ต้องลงทุนในตัวเองเพื่อเอาชีวิตรอดในภาวะที่รัฐและทุนร่วมมือกันในการหากำไรกับชีวิตคนในทุกรูปแบบ งานวิจัยนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อใช้เครื่องมือทางการละครในการสื่อสารให้เห็นถึงผลกระทบต่อชีวิตของมนุษย์คนหนึ่งมีภาระต้นทุนชีวิตที่ต้องแบกในแต่ละสถานการณ์ชีวิตที่เข้มข้นขึ้นภายใต้โครงสร้างเศรษฐกิจสังคมเสรีนิยมใหม่ ผลการวิจัยนำเสนอให้เห็นถึงกระบวนการละครประยุกต์ในการออกแบบกระบวนการโดยได้ผลลัพธ์ 6 กระบวนการได้แก่ 1) การเล่น 2) การสร้างตัวละคร 3) อุปกรณ์ประกอบการแสดง 4) การสร้างกติกา 5) การออกแบบสถานการณ์และการตัดสินใจ และ 6) การสะท้อนความคิด เพื่อทำให้ผู้เข้าร่วมได้เรียนรู้ผ่านประสบการณ์การมีส่วนร่วมใน ‘การเล่น’ ผ่านเส้นทางชีวิตของตัวละคร กระบวนการมุ่งเน้นไปที่การเปิดพื้นที่เพื่อแลกเปลี่ยนบทสนทนาผ่านกระบวนการทางการละครและการถอยออกจากตัวละครเพื่อร่วมกันถกเถียงแลกเปลี่ยนถึงข้อเสนอและความเป็นไปได้ร่วมกัน งานวิจัยนี้ได้วิเคราะห์ผลจากการนำกิจกรรมไปใช้ใน 3 พื้นที่ ได้แก่ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพ และ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ผลการวิจัพบว่ากระบวนทัศน์ทางการการละครสามารถสร้างจิตสำนึกทางชนชั้นและสร้างความเห็นอกเห็นใจระหว่างผู้คนผ่านการนำร่างกายเข้ามาใกล้กันผ่านสถานการณ์ที่เป็นความเจ็บปวดร่วมกันในสังคม การเผยแพร่เครื่องมือและองค์ความรู้ของกิจกรรมสู่สาธารณะสามารถทำให้เกิดการต่อยอดในเชิงปฏิบัติการได้จริง และพบว่าปฏิบัติการทางวัฒนธรรมนั้นเป็นอีกเครื่องมือสำคัญในการสร้างความตื่นรู้ต่อการสร้างรัฐสวัสดิการผ่านการมองเห็นปัญหาความเหลื่อมล้ำจากล่างขึ้นบน
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารศิลป์ปริทัศน์ ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารศิลป์ปริทัศน์ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารศิลป์ปริทัศน์
References
พอพันธ์ อุยยานนท์. (2560). เศรษฐกิจอีสาน: พัฒนาการและการเปลี่ยนแปลง. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์
มหาวิทยาลัย
Berlant, L. (2011). Cruel optimism. USA: Duke University Press.
Brown, W. (2015). Undoing the demos: Neoliberalism’s stealth revolution. New York: Zone Books.
Caillois, R. (1961). Man, play, and games. Chicago: University of Illinois Press.
Credit Suisse. (2016). Global Wealth Databook 2016. Zurich: Credit Suisse AG.
Freire, P. (2020). Pedagogy of the oppressed. Toward a sociology of education. 374-386.
Foucault, M. (2008). The birth of biopolitics. Lectures at the Collège de France, 1978-79 (M. Senellart, Ed.).
Palgrave Macmillan.
Kershaw, B. (2009). Practice-as-research: An introduction. In L. Allegue, S. Jones, B. Kershaw, & A. Piccini (Eds.),
Practice-as-Research in performance and screen (pp. 1-16). Palgrave Macmillan.
Maslow, A. (1943). A theory of human motivation. Psychological Review, 50(4), 370-396.
Nicholson, H. (2015). Applied Drama: The Gift of Theatre (Theatre and Performance Practices) (2nd ed.).
USA: Springer.
Prentki, T., & Preston, S. (2009). The Applied Theatre Reader. England: Routledge.
Preston, S. (2016). Applied Theatre: Facilitation: Pedagogies, Practices, Resilience. London: Bloomsbury
Publishing.
Schechner, R. (2006). Performance Studies: An Introduction (3rd ed.). England:Routledge.
Tyler, I. (2020). Stigma, The Machinery of Inequality. London: Zed Books.
Taylor, P. (2003). Applied Theatre: Creating Transformative Encounters in the Community. Intellect Books.
The Happiness Research Institute. (2014). The Happy Danes. Exploring the reasons behind the high levels of
happiness in Denmark. Copenhagen.
Thompson, J. (2008). Applied Theatre. Bewilderment and Beyond. Switzerland: Peter Lang.
Veenhoven, R. (1999). Quality-of-life in individualistic society: A comparison of 43 nations in the early 1990s.
Social Indicators Research, 48(2), 157-186.