The Relationship Between Online Media Usage Behavior, Dietary Supplement Consumption Behavior and Online Advertising Literacy among the Elderly

Main Article Content

Anyamanee Pakdeemualchon
Siroch Tanratanakul
Sudarat Saengkaew

Abstract

                   This research aims to investigate: 1) the comparative behavior of online media usage and dietary supplement consumption through online media among elderly individuals, 2) the comparative level of awareness regarding online advertisements of dietary supplements among elderly individuals, and 3) the relationship between online media usage behavior, dietary supplement consumption behavior through online media, and awareness of online advertisements among elderly individuals. The researchers employed quantitative research methodology, utilizing survey research with multi-stage random sampling to collect data from a sample group of 400 elderly individuals.


                   The research findings indicate that: 1) demographic characteristics of elderly individuals vary, leading to differing patterns of media usage behavior and online dietary supplement consumption behavior. 2) Differences in demographic characteristics also result in varying levels of awareness regarding online advertisements of dietary supplements among elderly individuals. 3) There exists a negative correlation between the behavior of online dietary supplement consumption among elderly individuals and their level of awareness of online advertisements for dietary supplements.

Article Details

Section
Research Article

References

กรมกิจการผู้สูงอายุ. (2566). สถิติผู้สูงอายุ. สืบค้นจาก https;//www.dop.go.th

เกวรินทร์ ละเอียดดีนันท์. (2557). การยอมรับเทคโนโลยีและพฤติกรรมผู้บริโภคทางออนไลน์ที่มีผลต่อการตัดสินใจซื้อหนังสืออีเล็กทรอนิกส์ผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานคร. (การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยกรุงเทพ. ปทุมธานี.

จินตนา ตันสุวรรณนนท์. (2557). ความสัมพันธ์ระหว่างการรู้เท่าทันสื่อโฆษณากับพฤติกรรมบริโภคนิยม ของเยาวชนในเขตกรุงเทพมหานคร. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต.

ฐานันดร สหะวรกุลศักดิ์. (2561). ศักยภาพการรู้เท่าทันสื่อที่ส่งผลต่อการตระหนักรู้โฆษณาหลอกลวงในกลุ่มผลิตภัณฑ์เสริมอาหารในจังหวัดชลบุรี. (วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยบูรพา. ชลบุรี.

ดวงแก้ว เธียรสวัสดิ์กิจ. (2552). กระบวนการรู้เท่าทันสื่อโฆษณาครีมปรับสีผิวขาวของผู้รับสารสตรี. (วิทยานิพนธ์วารสารศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. กรุงเทพฯ.

นพมาศ อุ้งพระ (ธีรเวคิน). (2553). จิตวิทยาสังคม. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

นิชานาถ สุชาติพงศ์, บุปผชาติ แต่งเกลี้ยง, กิตติศักดิ์ แสงทอง และ มัลลิกา อินพรหม. (2561). พฤติกรรมของผู้สูงอายุในการใช้สื่อโซเซียลเน็ตเวิร์ค กรณีศึกษาตำบลชะมาย อำเภอทุ่งสง จังหวัดนครศรีธรรมราช. ใน สิริพร สมบูรณ์บูรณะ และสมรักษ์ ชัยสิงห์กานานนท์ (บ.ก.), รายงานสืบเนื่องจากการประชุมวิชาการระดับชาติ วลัยลักษณ์วิจัย ครั้งที่ 10. มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์.

นิตยสารออนไลน์. (2566). ฉลาดซื้อ. สืบค้นจาก https://chaladsue.com/article/4164

บุบผา เมฆสีทองคำ. (2554). การศึกษาการรู้เท่าทันสื่อ : วิถีทางในการสร้างพลังการรู้เท่าทันสื่อ. วารสารนักบริหาร, 31(2), 63-69.

ปริญญา ธีระเกษมสุข. (2558). การเปิดรับสื่อ ทัศนคติ และพฤติกรรมการหลีกเลี่ยงสื่อโฆษณาในโมบายแอพพลิเคชั่นของวัยรุ่นไทย. (วิทยานิพนธ์นิเทศศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยบูรพา. ชลบุรี.

ปรียาณัฐ เสริมศิลป์ และวิมลพรรณ อาภาเวท. (2561). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อการตัดสินใจซื้ออาหารเสริมที่เกี่ยวกับรูปร่างที่ได้รับมาตรฐานจากสำนักงานคณะกรรมการอาหารและยา (อย.). วารสารเทคโนโลยีสื่อสารมวลชน มทร.พระนคร, 3(2), 30-39.

พรกนก สารีรัตน์. (2563). การบริโภคอาหารเสริมของผู้สูงอายุที่อาศัยอยู่เขตสายไหม กรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตร์และบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยรามคำแหง. กรุงเทพฯ.

ภาวิณี ตันติผาติ และ กิตติพันธ์ คงสวัสดิ์เกียรติ. (2554). การตัดสินใจซื้อผลิตภัณฑ์อาหารเสริมเพื่อสุขภาพของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยรังสิต. ปทุมธานี.

รติยา จันทรวี. (2565). ความรู้ ทัศนคติ และพฤติกรรมของผู้บริโภคต่อการโฆษณาผลิตภัณฑ์เสริมอาหารลดน้ำหนักโดยใช้บุคคลต้นแบบ. (วิทยานิพนธ์เภสัชศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยนเรศวร. พิษณุโลก.

วณิตตา ธารานุกูล. (2558). การศึกษาพฤติกรรมการบริโภคผลิตภัณฑ์อาหารเสริมของกลุ่มผู้สูงอายุ ในเขตกรุงเทพและปริมณฑล. (วิทยานิพนธ์การจัดการมหาบัณฑิต). วิทยาลัยการจัดการ มหาวิทยาลัยมหิดล. กรุงเทพฯ.

วิชุกานต์ ศรีทอง และ มาศ ไม้ประเสริฐ. (2559). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการบริโภคอาหารเสริมและการให้ความสำคัญของส่วนประสมการตลาดของคนวัยทำงานในเขตกรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์. กรุงเทพฯ.

ศศิธร สุขสำราญ. (2563). การศึกษาพฤติกรรมการบริโภคผลิตภัณฑ์เสริมอาหารของผู้สูงอายุในจังหวัดนนทบุรี. (วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. กรุงเทพฯ.

ศิริพร ศรีเชลียง. (2550). ช่องว่างทางดิจิตอล. ปทุมธานี: คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลอลงกรณ์.

สิทธิชัย คูเจริญสิน, ดุสิต ขาวเหลือง, และ มานพ แจ่มกระจ่าง. (2558). การศึกษาพฤติกรรมการใช้สื่อสังคมของผู้สูงอายุที่พักอาศัยในเขตอำเภอเมือง จังหวัดชลบุรี. วารสารการศึกษาและการพัฒนาสังคม, 11(2), 270-281.

สิริลักษณ์ อุบลรัศมี. (2560). การเปิดรับสื่อ การแบ่งปันข้อมูลและการรู้เท่าทันข้อมูลด้านสุขภาพในสื่อสังคมออนไลน์. (วิทยานิพนธ์วารสารศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. กรุงเทพฯ.

อัจฉรา เอ๊นซ์. (2550). การใช้เทคโนโลยีสารสนเทศ และการสื่อสารของผู้สูงอายุไทย. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

อัญมณี ภักดีมวลชน. (2563). บุคลิกภาพ รูปแบบการใช้ประโยชน์ และการรู้เท่าทันสื่อเฟซบุ๊กของผู้สูงอายุ. (ดุษฎีนิพนธ์นิเทศศาสตรดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย. เชียงราย.

Benkler, Y. (2007). The wealth of networks: How social production transforms markets and freedom. Connecticut: Yale University Press.

Blackwell, R. D., Miniard, P.W., and Engel, J. F. (2006). Consumer Behavior. Wisconsin: The University of Wisconsin-Madison.

Bragg, S. (2002). Wrestling in woolly gloves: Not just being critically media Literate. Journal of Popular Film & Television. 30(1), 41-50.

Kotler, P. (2012). Principles of marketing. Massachusetts: Pearson Prentice Hall.

Kotler, P., and Keller, K. L. (2016). Marketing Management: Analysis, Planning, Implementation and Control (15th Global ed.). New Jersey: Prentice-Hall.

Maliheh, S., Shima, S., and Robab, S. (2015). Alginate as a cell culture substrate for growth and differentiation of human retinal pigment epithelial cells. Applied biochemistry and biotechnology. 175, 2399-2412.

Pack, T. (2002). Media Literacy. Link-Up. 19(3). Retrieved from http://info.arc.dusit.ac.th/abi/detail.nsp

Peral-Peral, B., Arenas-Gaitán, J., and Villarejo-Ramos, Á. F. (2015). From Digital Divide to Psycho-digital Divide: Elders and Online Social Networks. Media Education Research Journal. 45(23), 57-64.

Rozendaal, E., Lapierre, M. A., van Reijmersdal, E. A., and Buijzen, M. (2011). Reconsidering advertising literacy as a defense against advertising effects. Media Psychology. 14, 333-354. doi: 10.1080/15213269.2011.620540.

ThaiPBS. (2562). ทำไมนักการตลาดถึงเข้าใจพฤติกรรมผู้บริโภคได้ดี. สืบค้น 20 มกราคม 2567, จาก https://www.thaipbs.or.th/program/MediaLiteracy/episodes/63614

Vosner, H.B., Bobek, S., Kokol, P., and Krecic, M.J. (2016). Attitudes of active older Internet users towards online social networking. Computers in Human Behavior. 55, 230-241.