ความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมการใช้สื่อออนไลน์ พฤติกรรมการบริโภคผลิตภัณฑ์เสริมอาหารกับการรู้เท่าทันโฆษณาออนไลน์ของผู้สูงอายุ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาเปรียบเทียบพฤติกรรมการใช้สื่อออนไลน์และการบริโภคผลิตภัณฑ์เสริมอาหารผ่านสื่อออนไลน์ของผู้สูงอายุ 2) เพื่อศึกษาเปรียบเทียบระดับการรู้เท่าทันโฆษณาออนไลน์ผลิตภัณฑ์เสริมอาหารของผู้สูงอายุ และ 3) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมการใช้สื่อออนไลน์ พฤติกรรมการบริโภคผลิตภัณฑ์เสริมอาหารผ่านสื่อออนไลน์ กับการรู้เท่าทันโฆษณาออนไลน์ ผู้วิจัยใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงปริมาณ โดยการวิจัยเชิงสำรวจ (Survey Research) ด้วยการเก็บแบบสอบถาม สุ่มตัวอย่างแบบหลายขั้นตอน (Multi-Stage Random Sampling) เพื่อเก็บข้อมูลกลุ่มตัวอย่างผู้สูงอายุ จำนวน 400 คน
ผลการวิจัยพบว่า 1) ลักษณะประชากรศาสตร์ของผู้สูงอายุ แตกต่างกัน มีพฤติกรรมการใช้สื่อแตกต่างกัน และมีพฤติกรรมการบริโภคผลิตภัณฑ์เสริมอาหารออนไลน์แตกต่างกัน 2) ลักษณะประชากรศาสตร์ของผู้สูงอายุ แตกต่างกัน มีทักษะการรู้เท่าทันโฆษณาออนไลน์ผลิตภัณฑ์เสริมอาหารแตกต่างกัน และ 3) พฤติกรรมการบริโภคผลิตภัณฑ์เสริมอาหารผ่านสื่อออนไลน์ของผู้สูงอายุ มีความสัมพันธ์กับระดับการรู้เท่าทันโฆษณาออนไลน์ผลิตภัณฑ์เสริมอาหารของผู้สูงอายุในทิศทางลบ
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กรมกิจการผู้สูงอายุ. (2566). สถิติผู้สูงอายุ. สืบค้นจาก https;//www.dop.go.th
เกวรินทร์ ละเอียดดีนันท์. (2557). การยอมรับเทคโนโลยีและพฤติกรรมผู้บริโภคทางออนไลน์ที่มีผลต่อการตัดสินใจซื้อหนังสืออีเล็กทรอนิกส์ผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานคร. (การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยกรุงเทพ. ปทุมธานี.
จินตนา ตันสุวรรณนนท์. (2557). ความสัมพันธ์ระหว่างการรู้เท่าทันสื่อโฆษณากับพฤติกรรมบริโภคนิยม ของเยาวชนในเขตกรุงเทพมหานคร. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต.
ฐานันดร สหะวรกุลศักดิ์. (2561). ศักยภาพการรู้เท่าทันสื่อที่ส่งผลต่อการตระหนักรู้โฆษณาหลอกลวงในกลุ่มผลิตภัณฑ์เสริมอาหารในจังหวัดชลบุรี. (วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยบูรพา. ชลบุรี.
ดวงแก้ว เธียรสวัสดิ์กิจ. (2552). กระบวนการรู้เท่าทันสื่อโฆษณาครีมปรับสีผิวขาวของผู้รับสารสตรี. (วิทยานิพนธ์วารสารศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. กรุงเทพฯ.
นพมาศ อุ้งพระ (ธีรเวคิน). (2553). จิตวิทยาสังคม. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
นิชานาถ สุชาติพงศ์, บุปผชาติ แต่งเกลี้ยง, กิตติศักดิ์ แสงทอง และ มัลลิกา อินพรหม. (2561). พฤติกรรมของผู้สูงอายุในการใช้สื่อโซเซียลเน็ตเวิร์ค กรณีศึกษาตำบลชะมาย อำเภอทุ่งสง จังหวัดนครศรีธรรมราช. ใน สิริพร สมบูรณ์บูรณะ และสมรักษ์ ชัยสิงห์กานานนท์ (บ.ก.), รายงานสืบเนื่องจากการประชุมวิชาการระดับชาติ วลัยลักษณ์วิจัย ครั้งที่ 10. มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์.
นิตยสารออนไลน์. (2566). ฉลาดซื้อ. สืบค้นจาก https://chaladsue.com/article/4164
บุบผา เมฆสีทองคำ. (2554). การศึกษาการรู้เท่าทันสื่อ : วิถีทางในการสร้างพลังการรู้เท่าทันสื่อ. วารสารนักบริหาร, 31(2), 63-69.
ปริญญา ธีระเกษมสุข. (2558). การเปิดรับสื่อ ทัศนคติ และพฤติกรรมการหลีกเลี่ยงสื่อโฆษณาในโมบายแอพพลิเคชั่นของวัยรุ่นไทย. (วิทยานิพนธ์นิเทศศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยบูรพา. ชลบุรี.
ปรียาณัฐ เสริมศิลป์ และวิมลพรรณ อาภาเวท. (2561). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อการตัดสินใจซื้ออาหารเสริมที่เกี่ยวกับรูปร่างที่ได้รับมาตรฐานจากสำนักงานคณะกรรมการอาหารและยา (อย.). วารสารเทคโนโลยีสื่อสารมวลชน มทร.พระนคร, 3(2), 30-39.
พรกนก สารีรัตน์. (2563). การบริโภคอาหารเสริมของผู้สูงอายุที่อาศัยอยู่เขตสายไหม กรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตร์และบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยรามคำแหง. กรุงเทพฯ.
ภาวิณี ตันติผาติ และ กิตติพันธ์ คงสวัสดิ์เกียรติ. (2554). การตัดสินใจซื้อผลิตภัณฑ์อาหารเสริมเพื่อสุขภาพของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยรังสิต. ปทุมธานี.
รติยา จันทรวี. (2565). ความรู้ ทัศนคติ และพฤติกรรมของผู้บริโภคต่อการโฆษณาผลิตภัณฑ์เสริมอาหารลดน้ำหนักโดยใช้บุคคลต้นแบบ. (วิทยานิพนธ์เภสัชศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยนเรศวร. พิษณุโลก.
วณิตตา ธารานุกูล. (2558). การศึกษาพฤติกรรมการบริโภคผลิตภัณฑ์อาหารเสริมของกลุ่มผู้สูงอายุ ในเขตกรุงเทพและปริมณฑล. (วิทยานิพนธ์การจัดการมหาบัณฑิต). วิทยาลัยการจัดการ มหาวิทยาลัยมหิดล. กรุงเทพฯ.
วิชุกานต์ ศรีทอง และ มาศ ไม้ประเสริฐ. (2559). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการบริโภคอาหารเสริมและการให้ความสำคัญของส่วนประสมการตลาดของคนวัยทำงานในเขตกรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์. กรุงเทพฯ.
ศศิธร สุขสำราญ. (2563). การศึกษาพฤติกรรมการบริโภคผลิตภัณฑ์เสริมอาหารของผู้สูงอายุในจังหวัดนนทบุรี. (วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. กรุงเทพฯ.
ศิริพร ศรีเชลียง. (2550). ช่องว่างทางดิจิตอล. ปทุมธานี: คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลอลงกรณ์.
สิทธิชัย คูเจริญสิน, ดุสิต ขาวเหลือง, และ มานพ แจ่มกระจ่าง. (2558). การศึกษาพฤติกรรมการใช้สื่อสังคมของผู้สูงอายุที่พักอาศัยในเขตอำเภอเมือง จังหวัดชลบุรี. วารสารการศึกษาและการพัฒนาสังคม, 11(2), 270-281.
สิริลักษณ์ อุบลรัศมี. (2560). การเปิดรับสื่อ การแบ่งปันข้อมูลและการรู้เท่าทันข้อมูลด้านสุขภาพในสื่อสังคมออนไลน์. (วิทยานิพนธ์วารสารศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. กรุงเทพฯ.
อัจฉรา เอ๊นซ์. (2550). การใช้เทคโนโลยีสารสนเทศ และการสื่อสารของผู้สูงอายุไทย. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อัญมณี ภักดีมวลชน. (2563). บุคลิกภาพ รูปแบบการใช้ประโยชน์ และการรู้เท่าทันสื่อเฟซบุ๊กของผู้สูงอายุ. (ดุษฎีนิพนธ์นิเทศศาสตรดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย. เชียงราย.
Benkler, Y. (2007). The wealth of networks: How social production transforms markets and freedom. Connecticut: Yale University Press.
Blackwell, R. D., Miniard, P.W., and Engel, J. F. (2006). Consumer Behavior. Wisconsin: The University of Wisconsin-Madison.
Bragg, S. (2002). Wrestling in woolly gloves: Not just being critically media Literate. Journal of Popular Film & Television. 30(1), 41-50.
Kotler, P. (2012). Principles of marketing. Massachusetts: Pearson Prentice Hall.
Kotler, P., and Keller, K. L. (2016). Marketing Management: Analysis, Planning, Implementation and Control (15th Global ed.). New Jersey: Prentice-Hall.
Maliheh, S., Shima, S., and Robab, S. (2015). Alginate as a cell culture substrate for growth and differentiation of human retinal pigment epithelial cells. Applied biochemistry and biotechnology. 175, 2399-2412.
Pack, T. (2002). Media Literacy. Link-Up. 19(3). Retrieved from http://info.arc.dusit.ac.th/abi/detail.nsp
Peral-Peral, B., Arenas-Gaitán, J., and Villarejo-Ramos, Á. F. (2015). From Digital Divide to Psycho-digital Divide: Elders and Online Social Networks. Media Education Research Journal. 45(23), 57-64.
Rozendaal, E., Lapierre, M. A., van Reijmersdal, E. A., and Buijzen, M. (2011). Reconsidering advertising literacy as a defense against advertising effects. Media Psychology. 14, 333-354. doi: 10.1080/15213269.2011.620540.
ThaiPBS. (2562). ทำไมนักการตลาดถึงเข้าใจพฤติกรรมผู้บริโภคได้ดี. สืบค้น 20 มกราคม 2567, จาก https://www.thaipbs.or.th/program/MediaLiteracy/episodes/63614
Vosner, H.B., Bobek, S., Kokol, P., and Krecic, M.J. (2016). Attitudes of active older Internet users towards online social networking. Computers in Human Behavior. 55, 230-241.
