Novels of Chinese Women Authors Published in Thailand Between 1996 and 2016

Main Article Content

preeyakorn boontham

Abstract

The research aimed 1) to examine the influential factors that contribute to increased novels composed by Chinese women authors, and  2) to investigate the writing styles of Chinese women authors whose works were highly lauded in Thailand.According to the investigation, the works by six Chinese women authors published in Thailand were found to be diverse due to literary expertise of each author. It was found that there were four literary sub-genres of novels published in Thailand as follows: 1) reflective literature, 2) realism literature, 3) root-seeking literature, and 4) feminist literature.  The most popular sub-genre was feminist literature. The authors disclosed the gender role of Chinese women with struggling and oppressive values which were attributed from the society under conditions of male dominance and supremacy. The works by six Chinese women authors were highly acclaimed by both national and international awards. Five of six translated version novels were composed by Her Royal Highness Princess Maha Chakri Sirindhorn.  This illustrated the intelligence in the Chinese language possessed by Her Royal Highness and contributed to the expanding popularity of Chinese to Thai translated version novels among Thai readers.

Article Details

Section
Articles

References

ยุงจาง. (2539). หงส์ป่า. จิตราภรณ์ ตันรัตนกุล ผู้แปล.สำนักพิมพ์นานมี.กรุงเทพฯ

ฟางฟาง. (2539). เมฆเหินน้ำไหล. สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯสยามบรมราชกุมารี ผู้แปล. สำนักพิมพ์นานมี.กรุงเทพฯ.

หวังอันอี้. (2555). หมู่บ้านเล็กตระกลูเป้า. สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯสยามบรมราชกุมารี ผู้แปล.สำนักพิมพ์นานมี. กรุงเทพฯ.

ฉือลี่. (2556). นารีนครา. สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯสยามบรมราชกุมารี ผู้แปล. สำนักพิมพ์นานมี.กรุงเทพฯ.

เที่ยหนิง. (2557). ตลอดกาลน่ะนานแค่ไหน. สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาสยามบรมราชกุมารี ผู้แปล.สำนักพิมพ์นานมี.กรุงเทพฯ.

ชวนหนี. (2559).ความรักใดจะไม่ปวดร้าว. สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาสยามบรมราชกุมารี ผู้แปล.สำนักพิมพ์นานมี. กรุงเทพฯ.

นฤมิตร สอดศุข. (2551). ผีเสื้อ" และ" เมฆ หิน น้ำ ไหล": นวนิยายฉายภาพเปรียบสังคมจีน" ยุคปฏิวัติวัฒนธรรม" กับ" ยุคสี่ทันสมัย. International Journal of East Asian Studies, 13(1), 115-134.)

ณัฐปภัสร์ ชาญนนทวัฒน์ สุภัค มหาวรากร และธเนศเวศร์ ภาดา. (2560). ความดีเป็นสิ่งที่มั่นคง และยั่งยืน: นวนิยายแปลจีนพระราชนิพนธ์ในสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี. The journal of social communication innovation, 5(2), 133-140.

สุวรรณา ตั้งทีฆะรักษ์. (2559). นารีนครา: เมืองนี้เป็นของเธอ. Ramkhamhaeng University Journal Humanities Edition, 35(2).

พรสวรรค์ เฉลิมยานนท์ และจอมขวัญ สุทธินนท์. (2561). ความเป็นหญิงในนวนิยาย เรื่องนารีนครา. Interdisciplinary social sciences and communication journal, 1(2-3), 203-216.

ก่อศักดิ์ ธรรมเจริญกิจ, และอภิรดี เจริญเสนีย์. (2559). “ตลอดกาลน่ะนานแค่ไหน” หนึ่งในพระอัจฉริยภาพด้านการแปลในสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯสยามบรมราชกุมารี.วารสารการแปลและการล่าม, 1(1), 210-219.

อมรรัตน์ เนตรธัญญกรวงศ์. (2560). คนผิดปกติและคนปกติ: การอุปมาของภาพลักษณ์ สองสิ่งนี้ในวรรณกรรมค้นหารากเหง้าจีน. Veridian E-Journal, Silpakorn University (Humanities, Social Sciences and arts), 10(2), 950-958.

ชุติมา สัจจานันท์ และคณะ. (2543). การพัฒนาเกณฑ์ประเมินค่าวรรณกรรมไทย. กรุงเทพฯ: กรมวิชาการ กระทรวงศึกษาธิการ.

ธเนศ เวศร์ภาดา. (2549). หอมโลกวรรณศิลป์: การสร้างสุนทรีย์แห่งวรรณคดีไทย. กรุงเทพฯ: ปาเจรา.

ตรีศิลป์ บุญขจร. (2523). นวนิยายกับสังคมไทย พ.ศ.2475-2500. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สุพิศ เอื้องแซะ, สนิท สัตโยภาส และนราวัลย์ พูนพิพัฒน์. (2560). ภาพสะท้อนสังคมและ กลวิธีการนำเสนอเรื่องสั้นในนิตยสาร“คู่สร้าง คู่สม”. Journal of Graduate Research, 8(2), 129-144.

วารุณี ภูริสินสิทธิ์. (2545). สตรีนิยม: ขบวนการและแนวคิดทางสังคมแห่งศตวรรษที่ 20. กรุงเทพฯ: โครงการจัดพิมพ์คบไฟ.

ธัญญา สังขพันธานนท์. (2559 อ้างถึงใน อรจิรา อัจฉริยไพบูลย์, 2017). บทความปริทรรศน์ เรื่องสตรีนิยม: การศึกษาวิธีวิทยาผ่านงานวิทยานิพนธ์ร่วมสมัยของไทย. Journal of Humanities Naresuan University, 14(3), 134-148.

จุรี จุลภาค. (2528 อ้างถึงใน วาลี ขันธุวาร. (2547). วาทกรรมผู้หญิงไทยกับความแปรเปลี่ยน. มนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์, 1(2), 24-40.

วัชรี ตรีรัตนภรณ์. (2534). วิเคราะห์วรรณกรรมของอุชเชนี-นิด นรารักษ์. ปริญญนิพนธ์ (กศ.ม. ภาษาไทย). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ สงขลา, 2534.

Poonsri, R. (2019). ความรักใดจะไม่ปวดร้าว. Manutsayasat Wichakan, 26(1), 436-455.